بیهوشی برای جراحی زانو
مداخلات روی زانو معمولاً در زیر انجام می شود بیهوشی عمومی از بیمار یا با بیهوشی نخاعی. مداخلات معمولاً کم تهاجمی است ، به طوری که عمل تا حد ممکن کوتاه و ملایم است و بیمار می تواند در اسرع وقت بیمارستان را ترک کند. عمل های زانو عموماً در شرایط بی خون انجام می شود.
برای این منظور مانند معمول از یک کاف استفاده می شود خون اندازه گیری فشار ، برای قطع جریان خون از پا برای کل مدت زمان عملیات. از آنجا که فشار کاف بسیار زیاد است ، بیهوشی عمومی ضروری است زیرا در غیر این صورت بیماران قادر به تحمل فشار و فشار نخواهند بود درد در ارتباط با آن است و خطر حرکت وجود دارد. به همین ترتیب ، عمومی یا بیهوشی نخاعی همچنین از حرکات ناگهانی و غیر ارادی مایع جلوگیری می کند پا.
این امر همچنین به شما کمک می کند تا در طی مراحل از آسیب دیدن جلوگیری کنید. عضلات می توانند در طی مدت زمان کاملاً شل شوند بیهوشی عمومی. این مهم است به طوری که ساختارهای فردی در مفصل زانو می توان به درستی ارزیابی کرد. حتی پس از بیهوشی عمومی ، بیماران می توانند خیلی سریع پس از عمل مرخص شوند.
در اینجا نیز یک متخصص بیهوشی مسئول آماده سازی بهینه بیمار برای بیهوشی است. اگر نمی توان بیهوشی عمومی را برای بیمار انجام داد سلامت دلایل ، بیهوشی نخاعی ترجیح داده می شود این روش برای بیماران مسن ترجیح داده می شود ، به عنوان مثال ، آنها می توانند بعد از عمل سریعتر بهبود یابند و خطرات عوارض قلبی عروقی به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
علاوه بر این ، امروزه بسیاری از بیماران ایده مشخصی از آن دارند بیهوشی مورد نیاز برای جراحی زانو بعضی از بیماران به خصوص اگر از ترس بیهوشی عمومی می خواهند درد، در حالی که دیگران به آنچه در حین عمل اتفاق می افتد علاقه مند هستند و بیهوشی نخاعی را انتخاب می کنند تا بتوانند روی صفحه را دنبال کنند یا از بیهوشی عمومی می ترسند. بستگی به وضعیت بیمار دارد سلامت، تلاش می شود خواسته های بیمار در نظر گرفته شود.
اینکه کدام نوع بیهوشی برای بیمار بهتر است در یک مشاوره اولیه با متخصص بیهوشی مورد بحث قرار می گیرد. سزارین در زنانی انجام می شود که به دلایل مختلف نمی توانند خود به خود زایمان کنند ، به عنوان مثال اگر زایمان برای مدت طولانی ادامه داشته باشد یا به دلیل درخواست سزارین توسط زن باردار. سزارین نیز عملی است که می تواند تحت شرایط عمومی یا انجام شود بی حسی اپیدورال.
هر دو روش برای کودک متولد شده به همان اندازه ایمن است ، اما تأثیرات مختلفی بر روی زن دارد. که در بی حسی اپیدورال (PDA) ، رشته های عصبی از نخاع بیهوش می شوند ، شبیه بی حسی نخاعی هستند. از کمر به پایین ، زن باردار دیگر احساس نمی کند درد.
بر خلاف بیهوشی عمومی ، بیمار سپس می تواند شاهد تولد باشد و همچنین پس از آن کودک خود را مستقیماً در آغوش خود نگه دارد. هر دو نوع بیهوشی مزایا و معایبی دارند. دوره ای بیهوشی توسط اکثر زنان خواسته می شود ترس از درد را برطرف کنند ، اما در عین حال آرزو می کنند که بتوانند زایمان را بیدار دنبال کنند.
اگرچه اپیدورال استرس کمتری در نظر گرفته می شود ، اما همچنین می تواند منجر به عوارضی مانند افت ناگهانی در شود خون فشار ، که هم برای مادر و هم کودک خطرناک است. تحت بیهوشی عمومی ، بیمار هوشیار نیست و از تولد نیز آگاهی ندارد. مزیت این است که بیهوشی عمومی می تواند به سرعت در موارد اضطراری وارد بدن شود.
با این حال ، خطر استفراغ بیمار در حین جراحی وجود دارد بیهوشی و استفراغ وارد ریه ها خواهد شد. وقتی زایمان برنامه ریزی می شود ، احتمالات و مزایا و معایب بیهوشی با زن باردار در میان گذاشته می شود. در حالی که در گذشته ، عمل سزارین فقط با بیهوشی عمومی انجام می شد ، امروزه اکثر زنان اپیدورال را انتخاب می کنند.
تمام مقالات این مجموعه:
