پیلوروس (معده gate) انتقال بین خروجی معده و اثنی عشر. این مسئول اطمینان از محتویات مطالب موجود در آن است معده وارد نشوید روده کوچک تا زمانی که همگن شوند و از آنجا برنگردند. شکایات غالب در این زمینه به عنوان یک باریک در کودکان رخ می دهد.
پیلوروس چیست؟
پیلوروس (به یونانی: دروازه بان ، نگهبان) بخشی از معده واقع در قسمت پایین نام های مترادف شامل پیلوروس معده ، دروازه بان و اسفنکتر (لاتین: اسفنکتر) پیلوری است. به عنوان یک اسفنکتر حلقه ای شکل ، دهانه معده را بسته و اطمینان حاصل می کند که محتوای معده به بخشی از آن به روده منتقل می شود. به عنوان عضله حلقوی ضخیم شده دیواره معده به قسمت دیستال معده متصل می شود. پیلوروس بین آنتروم پیلوریکوم ، قسمت اولیه در دهانه معده قرار دارد که بلافاصله در مجاورت بدن معده قرار دارد و اثنی عشر. در حالت استراحت ، تاج خروج بسته شده و فقط تحت شرایط خاص باز می شود.
آناتومی و ساختار
پیلوروس شامل دهلیز (antrum pyloricum) است که در خروجی معده قرار دارد. به دنبال آن کانال پیلوریک (canalis pyloricus) ایجاد می شود که به پیلوروس ختم می شود. کانال پیلوریک انتقال از معده به اثنی عشر. عضله ای که در حین باز و بسته شدن فعال است ، عضله اسفنکتر پیلوری نامیده می شود. در اطراف دهانه پایین معده (دیستال ، دور از اندام) که به دوازدهه منتهی می شود بسته می شود و ostium pyloricum نامیده می شود. این برای عبور مایع باز است. با رسیدن ذرات جامد غذایی ، گشاد می شود. اجزای خودمختار سیستم عصبی (همچنین: سیستم عصبی خودمختار) ، که در کنترل فرآیندهایی که نمی توانند به طور داوطلبانه تحت تأثیر قرار بگیرند ، نقش دارند ، همچنین بخشی از تجهیزات این قسمت از دستگاه گوارش، و همچنین غدد خاص. این غدد پیلوریک (به لاتین: glandulae pyloricae) دارای سلولهای غده برون ریز (برون ریز ، ترشح کننده به سمت خارج) هستند که ترشح اساسی ایجاد می کنند و در غده آزاد نمی شود. خون. علاوه بر این ، سلولهای غدد درون ریز (غدد درون ریز ، ترشح کننده درون) وجود دارد که ترشح می کنند هورمون به اطراف خوناست. اینها هورمون شامل گاسترین، که مسئول تولید اسید در معده است ، و سوماتوستاتین، که آنتاگونیست است ، مانع تشکیل می شود اسید معده.
عملکرد و وظایف
هنگامی که معده وظایف خود را در حین هضم انجام داد ، پالپ غذا با حرکات پریستالتیک (به یونانی: پری ، اطراف ؛ استلین ، برای حرکت) به دهانه معده می رسد. آنها توسط محرکی تحریک می شوند عصب واگ. این در مغز، اما در عرضه درگیر نیست سر منطقه این بزرگترین عصب در سیستم پاراسمپاتیک است که بخشی از خود مختار یا رویشی است سیستم عصبی و تقریباً مسئول کلیه اعضا و غدد بدن است. ریتمیک انقباضات از عضله باعث می شود که قسمت به قسمت در آن تخلیه شود روده کوچک. در ابتدا ، رفلکس (رفلکس پیلوریک) باعث می شود دهانه به طور خلاصه باز شود و قسمت کوچکی (بولوس) به دوازدهه وارد شود. بخشهای بزرگتر فقط پس از همگن شدن در پایان هضم معده با قدرت بیشتری منتقل می شوند انقباضاتاست. اینها انقباضات تعدادی از فرایندهای دیگر را راه اندازی می کند. اینها ، به نوبه خود ، هضم بیشتر و همچنین احساساتی مانند گرسنگی ، احساس سیری یا سیری را تنظیم می کنند. دروازه بان مانع برگشت محتوای روده می شود. ترشحات قلیایی غدد پیلوریک محتوای اسیدی معده را خنثی می کند. گاسترین، در سلولهای به اصطلاح G تولید می شود ، آزاد می شود اسید معده، که به نوبه خود بر روی سایر فرایندهای هضم اثر می گذارد. به عنوان مثال ، باعث تقویت تحرک (تحرک) می شود روده کوچک و کیسه صفرا و واسطه ترشح مواد مختلف است.
بیماری
اختلال در عملکرد پلوروس بر مجرائی که به روده کوچک منتهی می شود تأثیر می گذارد. این ممکن است به دلیل تنگی (تنگی پیلور) مختل شود. تاقچه باز نمی شود. چنین تغییراتی معمولاً عصبی است و تقریباً فقط در کودکان اتفاق می افتد. پیلرواسپاسم یک اختلال مادرزادی در دوران نوزادی است. پسران بیشتر از دختران مبتلا می شوند. عضلات ضخیم و گرفتگی دارند. این امر منجر به گرفتگی شدید در دهانه خروجی و از این طریق ایجاد اختلال در هنگام تخلیه معده می شود. نوزاد بارها و بارها محتوای معده را استفراغ می کند. عدم تحمل غذایی یا عفونت های دستگاه گوارش باید از نظر تشخیصی متفاوت باشد. تکنیک های تصویربرداری اطلاعاتی را در مورد وجود اختلال در استخوان پلور ارائه می دهند. تومورهای فضایی که خروجی را می بندند کمتر رایج است. اگر شربت پلور به طور منظم باز نشود ، محتوای معده در معده جمع می شود و تحریک می شود اسید هیدروکلریک تولید غلظت of اسید معده افزایش می یابد و خطر حمله به دیواره های معده وجود دارد. وقتی محتویات دوازدهه به عقب برگردد و به معده برسد ، یک اثر ایجاد می شود (رفلکس) علت بروز چنین پدیده هایی تاج خروجی غیر بسته کننده است. بیماری های موثر بر تولید هورمون مربوط به تشکیل گاسترین. تومورهایی که گاسترین تولید می کنند گاسترینوما نامیده می شوند. سندرم زولینگر الیسون شکل خاصی است. علائمی که ایجاد می شود عواقب تولید بیش از حد گاسترین توسط تومورهای موضعی در لوزالمعده یا اثنی عشر است. این افزایش گسترده در گاسترین توسط a قابل تشخیص است خون تست. اسید هیدروکلریک سلولهای تولیدی بزرگ می شوند. حدود نیمی از اینها بدخیم هستند.
بیماری های معمولی و معمول روده
- بیماری کرون (بیماری التهابی مزمن روده)
- التهاب روده (انتریت)
- پولیپ روده
- قولنج روده
- دیورتیکول در روده (دیورتیکولوز)
