La کوروئید بزرگترین قسمت چشم میانی را تشکیل می دهد پوست و بین شبکیه و صلبیه قرار دارد. عملکرد اصلی پوست، که از نظر کوچک و بزرگ غنی است خون عروق، تأمین چشم و به ویژه شبکیه با خون و اکسیژن. بیماری های معمولی از کوروئید شامل التهاب از انواع مختلف ، آسیب مکانیکی ناشی از تصادفات ، یا کوروئیدال ملانوم.
کوروئید چیست؟
La کوروئید اصطلاح پزشکی کوریوئید یا کوریوئیدا دارد. همراه با جنس زنبق و سوسن و بدن مژگانی یا پرتوی (corpus ciliare) ، این وسط را تشکیل می دهد پوست از چشم (tunica media bulbi یا uvea) ، بزرگترین بخش از این ساختار را تشکیل می دهد. کوروئید مستقیماً در مجاورت صلبیه در داخل چشم قرار دارد و دارای یک رنگدانه تیره و قهوه ای و سیاه است. این لایه میانی بین صلبیه و شبکیه است و تقریباً کل بدن زجاجیه را به جز قسمت کوچکی در قسمت جلوی چشم در بر می گیرد. کوروئید نام خود را می گیرد زیرا توسط بسیاری از کوچک ها عبور می کند عروق که آن را به بهترین ساختار نفوذی در کل بدن تبدیل می کند.
آناتومی و ساختار
در انسان ، جفت چشم از چهار لایه مختلف تشکیل شده است: در قسمت بیرونی آن ، lamina suprachoroidea وجود دارد که از رنگدانه تشکیل شده است بافت همبند. lamina vasculosa ساختاری مشابه دارد که در آن بافت همبند توسط شریانی و وریدی بزرگتر عبور می شود خون عروق از گروه کر. در مقابل ، یک شبکه گسترده بسیار خوب است مویرگی عروق از لایه عمیق کوروئید ، لامینا choroidocapillaris عبور می کند که به سمت شبکیه قرار دارد. بلافاصله در مجاورت لایه رنگی شبکیه ، لامینا بازالیس (lamina basalis) قرار دارد که به آن لامینا vitra یا complexus basalis نیز می گویند. از طریق غشای بروخ ، که تغذیه شبکیه را فراهم می کند ، مستقیماً به شبکیه متصل می شود. این برای تغذیه این مهم بسیار مهم است ساختار چشم. علاوه بر آرایه گسترده آن از خون عروق در اندازه های مختلف ، کوروئید از فیبروسیت ها تشکیل شده است و کلاژن، که شکل می دهند بافت همبند از پوست ، و ملانوسیت ها ، که پایه ای برای رنگدانه سازی است.
عملکرد و وظایف
عملکرد اصلی کوروئید تأمین چشم ، تمرکز بر روی شبکیه چشم است. به دلیل قرارگیری در داخل چشم ، این امر به تأمین خون مداوم و کافی و همچنین بستگی دارد اکسیژن. کوروئید می تواند این کار را به صورت مطلوب انجام دهد زیرا شبکه متراکمی از رگهای خونی بزرگتر و کوچکتر دارد. اینها رهبری شریانی ، اکسیژنخون غنی شده به شبکیه و انتقال خون وریدی به عقب. از طریق خون ، شبکیه کلیه مواد مغذی مورد نیاز برای عملکرد بهینه را دریافت می کند. از آنجا که شبکیه هر روز به طور مداوم مورد استفاده قرار می گیرد ، به یک منبع ثابت مواد مغذی نیاز دارد ، به همین دلیل کوروئید تأمین کننده ناحیه ای در بدن است که بیشترین میزان خون رسانی را دارد به همین دلیل. دومین عملکرد مهم کوروئید از بسیاری از ملانوسیت ها و رنگدانه های قوی ناشی از آن حاصل می شود: محافظ قهوه ای سیاه در جلوگیری از ورود نور سرگردان به داخل چشم موثر است. از جمله اینکه ، نور سرگردان تأثیر ناخوشایندی دارد که تشخیص اشیایی را که در تضاد ضعیف با یکدیگر هستند دشوار می کند. این امر خصوصاً در هنگام گرگ و میش و در شب بینایی را مختل می کند ، خصوصاً وقتی ترافیک رو به جلوی آن باعث ایجاد جلوه خیره کننده اضافی هنگام رانندگی با ماشین می شود. بنابراین ، کوروئید رنگی دارای عملکرد محافظتی با تأثیرات گسترده است.
بیماری
یک بیماری معمولی در ناحیه خلفی چشم ، جایی که قسمت اعظم کوروئید در آن واقع شده است ، وجود دارد التهاب. اگر واکنش التهابی فقط کوروئید را تحت تأثیر قرار دهد ، به آن کوروئیدیت می گویند. اگر کوروئید و شبکیه به طور همزمان تحت تأثیر قرار بگیرند ، کوریوراتینیت است. اغلب این التهابات بر اساس بیماری دیگری ایجاد می شوند ، مانند توکسوپلاسموز، اما همیشه باید یک دلیل باکتریایی در نظر گرفته شود. التهاب از کوروئید و شبکیه ممکن است علائمی ایجاد کند یا نکند. مشخصه اختلالات بینایی است که می تواند باشد رهبری برای تکمیل کوری - یعنی وقتی که شبکیه به دلیل تغییرات دژنراتیو دیگر نتواند عملکرد خود را انجام دهد.التهاب گوش التهاب پوست کامل چشم میانی است که می تواند به شبکیه و همچنین بدن زجاجیه گسترش یابد. علائم احتمالی ، که به محلی سازی مربوط به التهاب در ناحیه قدامی یا خلفی چشم نیز بستگی دارد ، شامل تاری دید ، آبریزش چشم ، احساس جسم خارجی و حساسیت به نور است. باز هم ، علل ممکن است بیماری سیستمیک یا حمله باکتریایی باشد. در کودکان ، شرط غیرمعمول نیست با روماتیسم. علاوه بر التهاب ، ممکن است کوروئید تحت تأثیر ضربه نیز باشد و مثلاً کبودی نیز داشته باشد. یک بیماری بدخیم با احتمال یک فرد مبتلا به ازای هر 100,000 نفر در سال ، کوروئیدال است ملانوم، که به دلیل تخریب سلولهای ملانوس پوست رخ می دهد. این بیماری را می توان با شناسایی کرد سونوگرافی معاینه یا فلورسانس آنژیوگرافی. این بیماری تمایل به شکل گیری دارد و یک بیماری جدی است متاستازها و اغلب در این موارد کشنده است. گزینه های درمانی شامل جراحی نیز می باشد لیزر درمانی و در ترکیب ، پرتودرمانی.
