برداشتن طحال - عواقب آن چیست؟
حذف طحال در اصطلاحات پزشکی به عنوان "طحال" (برداشتن طحال) شناخته می شود. برداشتن جراحی طحال آسپلنیای مصنوعی (بدون انعطاف پذیری) ایجاد می کند. شایع ترین دلیل حذف این طحال ضروری می شود پارگی ضربه ای اندام (پارگی طحال) است.
علاوه بر این ، بیماری های داخلی که یا باعث بزرگ شدن طحال می شوند و یا منجر به اختلالات عملکردی تهدید کننده زندگی می شوند می توانند نشانه ای برای برداشتن اندام باشند. در اکثر موارد ، برداشتن طحال به عنوان یک روش اضطراری مطلق تلقی می شود که بلافاصله پس از تشخیص انجام می شود. با این حال ، شرایطی نیز وجود دارد که برداشتن طحال به عنوان یک روش غیر اضطراری امکان پذیر است.
از جمله متداول ترین دلایلی که اسپلنکتومی را ضروری می کند ، موارد زیر است: در شرایط اضطراری ، دسترسی جراحی به طحال مستقیماً از طریق حفره شکم انجام می شود. سپس طحال در معرض پارگی قرار گرفته و بررسی می شود. اگر عضو به عنوان منبع خونریزی شناخته شده باشد ، خونریزی باید با فشرده سازی موضعی متوقف شود.
اگر این موفقیت آمیز باشد ، شرط از طحال می توان با دقت بیشتری معاینه کرد و روش جراحی بعدی را تعیین کرد. طحال فقط در مواردی که قطعی باشد برداشته می شود هموستاز بدون برداشتن اندام امکان پذیر نیست. اگر این امکان وجود نداشته باشد ، برداشتن واقعی طحال با جداسازی دقیق جنین آغاز می شود بافت همبند اتصالات بین طحال و دم لوزالمعده.
La خون عروق سپس طحال گیره شده و اندام برداشته می شود. در مواردی که قرار است برداشتن طحال مطابق برنامه انجام شود ، یک برش جراحی در امتداد قوس ساحلی سمت چپ ایجاد می شود. علاوه بر این ، برداشتن طحال با لاپاراسکوپی در صورت عدم وجود منبع خونریزی امکان پذیر است.
با این حال ، مانند تمام روش های جراحی ، برداشتن طحال می تواند منجر به عوارض جدی شود. از جمله عوارض شایع در حین برداشتن طحال ، مشکلات سیستم تنفسی است. بسیاری از بیماران رشد می کنند ذات الریه اندکی پس از برداشتن طحال.
علاوه بر این ، تشکیل مناطق کوچک بیش از حد متورم در ریه بافت و / یا پلورال می تواند رخ دهد. طحال یک ارگان مهم است اما نه. با این وجود ، برداشتن طحال می تواند تأثیر تعیین کننده ای در سبک زندگی بیماران مربوطه داشته باشد. پس از برداشتن اندام ، خطر مادام العمر افزایش عفونت های باکتریایی و بیماری های قارچی.
La سیستم ایمنی بدن به دلیل کمبود لنفوسیت های B و کاهش ایمونوگلوبولین ها بسیار ضعیف است. علاوه بر این ، عدم عملکرد طحال می تواند باعث افزایش قابل توجهی در تعداد خون پلاکت (ترومبوسیت ها). در طول این ، خطر وجود دارد خون تشکیل لخته ها
- پارگی ضربه ای طحال (پارگی طحال) به عنوان مثال به دلیل ترومای بلانت شکم
- اسپرهسیتوز ارثی
- بیضوی ارثی
- کم خونی همولیتیک خودایمن
- تالاسمی با نیاز به تزریق
- کم خونی سلول داسی شکل با نیاز به انتقال خون
- بیماری Werlhof
- پورپورای ترومبوتیک-ترومبوسیتوپنیک
- میلوفیبروز
