برای کودکان / نوزادان | درمان التهاب حاد گوش میانی

برای کودکان / نوزادان

التهاب حاد گوش میانی بیماری است که به ویژه در کودکان و نوزادان شایع است. علائم این التهاب را می توان توسط متخصص اطفال تشخیص داد که به کانال گوش کودک مبتلا نگاه می کند و آن را معاینه می کند گوشه گوشه آنجا. به طور معمول ، کودکان همچنین گوش ها را در حضور می گیرند اوتیت مدیا، به همین دلیل چنین رفتاری همراه با شدید است درد می تواند نشانه ای از عفونت حاد گوش اوتیت باشد.

روش درمانی برای کودکان یا نوزادان مشابه درمانی است که برای بزرگسالان توصیه می شود. برای نوزادان زیر 6 ماه تجویز آنتی بیوتیک فوری توصیه می شود. در مورد کودکان زیر دو سال نیز همین مورد وجود دارد اوتیت مدیا همزمان در هر دو گوش اتفاق می افتد.

در صورت انجام پزشک باید فوراً درمان نیز آغاز شود نظارت بر البته دوره بیماری بعید است که حفظ شود. برای همه کودکان بالای دو سال ، بسته به ارزیابی فردی که از پزشک معالج انجام می شود ، باید قبل از شروع درمان با آنتی بیوتیک تا دو روز صبر کنید. در صورت کاهش التهاب ، تجویز آنتی بیوتیک ها تحت شرایط خاص ممکن است از آن صرف نظر شود.

آنتی بیوتیک استاندارد انتخاب اول آموکسی سیلین است ، مانند مورد بزرگسالان. مدت زمان آنتی بیوتیک درمانی برای کودکان به سن فردی آنها بستگی دارد. به عنوان مثال ، آنتی بیوتیک درمانی 10 روزه برای کودکان تا دو سال و همچنین برای کودکان مبتلا به بیماری های جدی توصیه می شود.

برای کودکان بین دو تا شش سال ، یک درمان 7 روزه توصیه می شود. از سن 6 سالگی ، درمان آنتی بیوتیکی 5-7 روز معمولاً کافی است. حتی در کودکان ، اگر علیرغم تجویز علائم ، علائم بهبود نیافت آنتی بیوتیک ها، به اصطلاح پارازنتز ، یعنی یک دهانه از گوشه گوشه، می تواند اجرا شود.

در هر صورت ، اگر التهاب حاد گوش میانی در یک نوزاد یا کودک مشکوک است ، باید با پزشکی مشورت شود که بتواند کودک بیمار را معاینه کند و تحت شرایط خاص تشخیص را تأیید کرده و درمان مناسب را آغاز کند. قبل از شروع درمان ، باید وضعیت بیماری فردی کودک یا نوزاد بیمار همیشه سنجیده شود. علاوه بر این ، برای جلوگیری از عوارض و ارزیابی عوامل خطر فردی ، بیمار باید از خوددرمانی منحصر به فرد با درمان های خانگی و بدون مشورت با پزشک معالج خودداری کند.

پارازنتز

اگر حتی پس از تغییر آنتی بیوتیک بهبود مطلوبی حاصل نشود ، باید هرگونه عارضه ای را رد کرد و در صورت بیرون زدگی گوشه گوشه، که پزشک می تواند آن را تشخیص دهد ، به اصطلاح پارازنتز باید با بررسی میکروبیولوژیکی ترشح تخلیه انجام شود. این شامل ایجاد یک برش کوچک در بخشی از لاله گوش تحت بی حسی موضعی - در کودکان تحت بیهوشی - به طوری که ترشح یا چرک می تواند از خارج شود گوش میانی. سپس این مورد بیشتر مورد بررسی قرار گرفته و به دنبال یک درمان مناسب است.

این روش همچنین منجر به کاهش فشار می شود ، که باید با بهبود فشار خون همراه باشد درد. فشار در گوش میانی همچنین می تواند خود به خود منجر به پارگی لاله گوش (سوراخ شدن لاله گوش) شود. این معمولاً به صورت مختصر و تیز خود را نشان می دهد درد، در نتیجه آن درد کاهش می یابد.

این نیز با "گوش در حال اجرا"، یعنی ظهور گوش میانی ترشحات از گوش خارجی، در التهاب حاد گوش میانی باید با آنها درمان شود آنتی بیوتیک ها بعد از سوراخ شدن لاله گوش ، به عنوان بیشتر میکروب ها می تواند از خارج نفوذ کند ، که می تواند التهاب را بدتر کند. علاوه بر این ، هنگامی که گوش است در حال اجرا، مجرای گوش باید در دمای بدن با آب شسته شود ، اما فقط برای جلوگیری از شیوع آن باید توسط پزشک انجام شود میکروب ها، و مجرای گوش باید با سواب پنبه با دقت پاک شود.

سوراخ شدن لاله گوش یا یک برش کوچک در لاله گوش معمولاً در طی 2 هفته و بدون عارضه بهبود می یابد. پس از فروکش شدن التهاب حاد ، به اصطلاح مانور والسالوام نیز می تواند تسکین کوتاه مدت داشته باشد. در این روش ، هوا در دهان محکم با دهان بسته و فشار داده می شود بینی بسته ، باعث ایجاد فشار اضافی در گلو حوزه. این می تواند باعث باز شدن لوله بسته و متورم شده و در نتیجه تهویه شود گوش داخلی و فشار منفی را که در آنجا ایجاد شده است از بین ببرید. جویدن آدامس یا مانند آن می تواند اثر مشابهی داشته باشد ، زیرا حرکت جویدن امکان باز شدن لوله را فراهم می کند.