گوش خارجی

مترادف

لاتین: Aruis externa انگلیسی: خارجی گوش

تعریف

گوش خارجی اولین سطح دستگاه هدایت صدا ، کنار آن است گوش میانی. گوش خارجی شامل pinna (auricle) ، خارجی است کانال شنوایی (گوشت آکوستیک خارجی) و گوشه گوشه (غشای تمپان) ، که مرز را با تشکیل می دهد گوش میانی. اولین جز important مهم گوش خارجی pinna است.

الاستیک را محصور می کند غضروف بشقاب (Cartilago auriculae). پوست از نزدیک در برابر آن قرار دارد. از بیرون ، دهانه هر فرد یک شکل جداگانه دارد.

این امر توسط ساختارهای غضروفی مارپیچ ، آنتلیکس ، تراگوس و ضدتروگوس ایجاد می شود. لاله گوش (Lobus auriculae) تنها بخشی است که فاقد آن است غضروف و می تواند بهم متصل شود یا بصورت برجسته آزادانه آویزان شود. عضلات گوش متعلق به عضله صورت هستند و توسط عصب جمجمه 7 عصب می شوند (عصب صورت).

با این حال ، در بیشتر موارد ، به شدت تحلیل رفته و بی عملکرد هستند. به همین دلیل تعداد بسیار کمی از افراد می توانند آگاهانه گوش خود را تکان دهند. دهانه گوش بسیار خوب تهیه شده است خون، که برای تنظیم دما استفاده می شود.

اگر دمای بدن بیش از حد بالا باشد ، بیشتر خون به داخل هدایت می شود دهانه گوش و توسط جریان هوای خارجی خنک می شود. قطعاً همه با پدیده "گوش قرمز" در موقعیت های شرم آور یا ترس آور آشنا هستند. با این حال ، چون هیچ لایه عایق چربی در اطراف وجود ندارد دهانه گوش، یخ زدگی می تواند به سرعت رخ دهد ، به ویژه در ناحیه فوقانی.

اثر تنظیم دما از طریق گوش قطعاً در انسان از اهمیت ثانویه برخوردار است غدد عرق و مکانیسم های دیگر می توانند دمای بدن را به طور موثرتری تنظیم کنند. در پادشاهی حیوانات ، به عنوان مثال با فیل ، موفقیت بارزتر است. همچنین انواع مختلف وجود دارد لنف گره های گوش خارجی ، که می تواند در طی فرآیندهای التهابی متورم شود.

دهانه صدای ورودی را به عنوان نوعی قیف جمع می کند ، که سپس مسیر خود را از طریق خارجی ادامه می دهد کانال شنوایی. این عملکرد قیف به ویژه برای شنوایی جهت دار بسیار مهم است. بین "بالا / پایین" و "جلو / عقب" تمایز قائل می شود ، که با چین خوردگی های pinna اطمینان حاصل می شود ، زیرا اینها فرکانس های مختلف صدا را متفاوت تغییر می دهند یا تقویت می کنند.

نورون های مرکزی این اطلاعات را ارزیابی می کنند. خارجی کانال شنوایی (بخشی از گوش خارجی) حدود 3 سانتی متر طول و قطر متوسط ​​آن 0.6 سانتی متر است. در قسمت اولیه عمدتا از الاستیک تشکیل شده است غضروف.

به سمت گوشه گوشه دیوارها بیشتر و بیشتر توسط یک دیوار استخوانی تشکیل می شوند. این دارای یک دوره S شکل است ، که به ویژه هنگام بررسی دوره مهم است گوشه گوشه با اتوسکوپ. در اینجا باید دهانه گوش به عقب و بالا کشیده شود تا قسمت غضروفی کشیده و صاف شود ، قیف اتوسکوپ وارد شود و نمای لاله گوش مشخص شود.

به خصوص در قسمت قدامی غدد سباسه و سروومینال بیشتری وجود دارد. دومی ترشح مایعات نازکی ایجاد می کند که همراه با سبوم و سلولهای مرده تشکیل می شود موم گوش (سرومن) به طور معمول ، این گوشت خوک به عنوان محافظ در برابر نفوذ اجسام خارجی و در برابر خشک شدن پوست در کانال شنوایی عمل می کند.

با این حال ، اگر بیش از حد تولید شود ، می تواند عملکرد شنوایی را کاهش دهد. همچنین ، تورم ترشح در تماس با آب و همچنین متعاقب آن از دست دادن شنوایی ممکن است. لاله گوش سالم (بخشی از گوش خارجی) به رنگ خاکستری مروارید ، بیضی شکل گرد و مساحت تقریبی آن است.

75 میلی متر مربع می توان آن را به چهار ربع در جهت عقربه های ساعت تقسیم کرد: این تقسیم در امتداد یک نوار سبک (Stria mellearis) ، که متعلق به دسته چکش شفاف است ، و عمود بر این خط ، که از ناف (ناف) عبور می کند ، انجام می شود. ناف انتهای تحتانی لاله گوش را که به دسته چکش متصل شده است تشکیل می دهد.

این تقسیم بندی از نظر بالینی مهم است ، زیرا توصیف بهتری از محلی سازی تغییرات پاتولوژیک را امکان پذیر می سازد. در یک لاله گوش طبیعی ، یک رفلکس نور در ربع II تولید می شود ، که اطلاعات مربوط به کشش لاله گوش را فراهم می کند. با این حال ، در اصل ، لاله گوش را می توان به یک قسمت شل کوچک (پارس فلاسیدا ، غشا sh ترکش) و یک قسمت بزرگتر و کشیده (پارس تنسا) تقسیم کرد.

مرکز لاله گوش به شکل قیف است و به سمت ناف کشیده می شود. عملکرد لاله گوش انتقال صدا به زنجیره استخوان و در نتیجه حفره تمپان است (گوش میانی) صدای ورودی باعث لرزش مکانیکی لاله گوش می شود ، سپس از طریق چکش ، سندان و منگنه ها به پنجره بیضی منتقل می شود و باعث می شود گوش داخلی مایع برای لرزش. سپس تبدیل واقعی امواج صوتی به تکانه های الکتریکی صورت می گیرد گوش داخلی. - من: قسمت جلویی

• II: پایین جلو
• III: عقب پایین
• IV: عقب بالا.