تشخیص
تشخیص a بازوی ماوس دشوار است ، زیرا بیشتر افراد مبتلا تصویر یکسانی از علائم نشان نمی دهند. علاوه بر این ، روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، CT یا MRI هیچ نشانه ای از بیماری ، آسیب یا تغییر نشان نمی دهد. بنابراین ، هنوز تشخیص یکسانی برای آن وجود ندارد بازوی ماوس مطابق با کلید ICD ، که تشخیص ها را سیستماتیک می کند.
اقدامات تشخیصی در موارد مشکوک بازوی ماوس بنابراین محدود به شکایات و علائم بیمار و علائم بیماری است که به وضوح قابل تشخیص است. برای تشخیص بازوی موش مهم است اطلاعات مربوط به حرفه و حرکات مرتبط با آن باشد. عوامل زیر مهم است: طول کل اشتغال در سالها ، همچنین مدت زمان فعالیت روزانه ، چرخه های حرکت ، طراحی شکستن ، ناهنجاری ها در وضعیت قرارگیری و حرکت ، ترتیب وسایل کار و م psychologicalلفه روانشناختی (به عنوان مثال توانایی از بازوی ماوس استفاده کنید) .B. عوامل استرس) اگر این داده ها با یافته های آلی مطابقت داشته باشد ، بازوی موش را می توان به صورت حاد و مزمن تشخیص داد.
درمان
هدف از درمان بازوی موش ایجاد یک بلند مدت است دردرابطه آزاد و هدایت بیمار به سطح عملکرد قبلی. در اصل ، بی حرکتی کامل اعضای بدن آسیب دیده توصیه نمی شود ، اما قطع حرکت کلیشه ای می تواند به بهبود بخشهای بیمار کمک کند. این هدف توسط بانداژهایی که برای قسمتهای مختلف بدن در دسترس هستند ارائه می شود (مچ دست، آرنج و غیره)
تسکین از طریق درد و داروهای ضد التهاب یا اقدامات جراحی معمولاً فقط برای مدت کوتاهی ادامه دارد و بنابراین فقط برای شرایط حاد مفید است. بنابراین ، برای درمان پایدار بازوی موش و جلوگیری از مزمن شدن آن ، مهم است که حرکاتی که منجر به شکایت می شوند را تغییر دهید. درمان مداوم بازوی موش در ابتدا شامل محیط کار است.
در آنجا ، می توان با بهبود طراحی ارگونومیک محل کار و با حرکات جایگزین بیشتر که از الگوهای آشنا عبور می کنند ، به تغییرات دست یافت. همچنین صفحه کلیدهای رایانه ای یا موش های مخصوصی وجود دارند که حرکات را راحت تر و ارگونومیک تر می کنند. وضعیت نشسته و موقعیت صحیح مانیتور نیز مانند زوایای وضعیت قرارگیری دست و بازوها نقش تعیین کننده ای دارند.
نشستن پویا علاوه بر این ، عضله فشار آمده را نیز از بین می برد. صندلی های اداری ارگونومیک یا توپ های ژیمناستیک برای این کار مناسب هستند. قطع منظم با کشش تمرینات حین کار باید ماهیچه ها را شل کرده و به عنوان پشتوانه ای برای فیزیوتراپی تسکین دهد.
اما بازوی موش باید در خارج از محل کار نیز درمان شود. تمرینات فیزیوتراپی به اینجا کمک می کنند و از یک طرف تمرینات حرکتی هستند که الگوهای حرکتی دردناک قدیمی را پاک می کنند و برای یادگیری الگوهای حرکتی جدید و از طرف دیگر درمان های گرما و سرما در نظر گرفته شده اند. گرما باعث شل شدن عضلات و تسکین عضلات می شود درد.
علاوه بر این ، محرکهای وابسته به دما باعث تحریک می شوند اعصاب. علاوه بر این ، لمسی و کشش تمرینات و همچنین ژیمناستیک عمومی برای درمان بازوی موش مناسب است. تمرینات ساده بی شماری وجود دارد که از طریق آنها هرکسی می تواند به راحتی عضلات را شل کند.
یک مثال ساده مشت است: بعد از اینکه انگشتان خود را خیلی از هم باز کردید ، پوست خود را به یک مشت محکم می کنید. سپس دوباره دست را شل کرده و دوباره شروع می کنید. آ ماساژ توپ برای دست امکانات اضافی را برای تمرین عضلات فراهم می کند.
علاوه بر این ، درمان همچنین شامل استفاده از نوارهای عملکردی (نوارهای kinesio) است. نوار kinesio - برای افزایش خون گردش عضلات آسیب دیده ، که منجر به شل شدن عضلات می شود. علاوه بر گزینه های معمول درمانی پزشکی ، طبیعت درمانی با طب سوزنی همچنین امکان درمان اضافی بازوی موش را فراهم می کند.
