علت واکنش بدن
سم زنبور حاوی انواع مختلفی است آنزیم ها. اینها هستند پروتئین ها که واکنش های شیمیایی مانند تجزیه مولکول های خاص را بهینه می کند (کاتالیز می کند). به ویژه ، هیالورونیداز (می شکند اسید هیالورونیک -یک جزء ضروری از فضای بین سلول ها) و فسفولیپازهای مختلف (به اصطلاح فسفولیپیدها را جدا می کند ، که از جمله دیگر اجزای غشای سلولی هستند) نقش مهمی در واکنش دارند.
مواد موجود در سم از یک سو باعث تخریب موضعی بافت و از سوی دیگر ، پس از چند ثانیه تا چند دقیقه ، واکنش سیستم ایمنی بدن و در نتیجه یک واکنش التهابی فیزیولوژیکی خفیف. بدن بطور موضعی دما را افزایش می دهد و خون گردش خون برای ایجاد یک محیط کار مطلوب برای سلول های ایمنی. ما این را به عنوان قرمزی ، گرما و تورم درک می کنیم.
خارش نیز در اثر مواد موجود در سم و همچنین واکنش آن ایجاد می شود سیستم ایمنی بدن.حتی چند ساعت یا چند روز پس از نیش زنبور ، ناحیه هنوز می تواند حساس باشد. این عمدتا به دلیل افزایش حساسیت فیبرهای عصبی در ناحیه نیش است - یک واکنش طبیعی بدن ، که باید به ما بگوید که بهتر است از منطقه آسیب دیده صرفه جویی شود. در صورت حساسیت به نیش زنبور ، سیستم ایمنی بدن فرد مبتلا بیش از حد واکنش نشان می دهد.
این می تواند به شکل یک واکنش موضعی (گندم یا تورم بسیار بزرگ) باشد ، یک واکنش کلی با تهوع، سردرد یا بثورات در سراسر بدن ، یا با تنگی نفس و حساسیت تهدید کننده زندگی (آنافیلاکتیک) شوک. این امر توسط سلولهایی ایجاد می شود که به اشتباه نیش بی ضرر را بسیار خطرناک طبقه بندی کرده و مقادیر بیش از حد مواد پیام رسان (مانند هیستامین) آزاد می کنند. نتیجه یک افت در است خون فشار و باریک شدن دستگاه تنفسی، و در نتیجه کمبود اکسیژن به مغز (و سایر اندام ها). تظاهرات روشن تر بثورات عمومی همراه با خارش و همچنین علائمی مانند سرگیجه ، تهوع و استفراغ.
