اشکال درمانی
در اصل ، کاردرمانی بین سه روش درمانی مختلف تمایز قائل می شود ، اما این روش ها اغلب به وضوح از یکدیگر جدا نشده و مکمل یکدیگر هستند: برخی از اشکال خاص درمانی عبارتند از: اختلالات و تأخیرهای رشد) ، درمان با توجه به Affolter (به ویژه برای کودکان اوتیسمی که در معامله و پردازش محیط خود مشکل دارند) ، روش Feldenkrais (آموزش حرکت و هماهنگی ، گاهی اوقات با آگاهی دادن به بیماران که توانایی های عصبی عضلانی آنها همیشه است مربوط به یک م mentalلفه ذهنی) یا مفهوم Perfetti (خصوصاً برای بیمارانی که نقص عصبی دارند ، و کسی سعی در بازآموزی برخی حرکات دارد)
- روش صلاحیت محور (در اینجا مهارتهای خاصی تمرین می شود ، تمرکز بر آموزش ناحیه حرکتی ناخالص و خوب و (دوباره) یادگیری تکنیک ها و توانایی های خاص)
- روش بیان محور (با استفاده از فرایندهای خلاقانه که به بیمار امکان می دهد خود را بیان کند ، از طریق موسیقی و نقاشی از طریق موسیقی و ارتباط با بیمار)
- روش تعاملی (که در آن تعامل بیماران با سایر اعضای یک گروه از اهمیت ویژه ای برخوردار است)
شرح شغل
امروزه می توان حرفه کاردرمانی را هم با آموزش کاردرمانگر و هم با تحصیل به دست آورد. معمول تر است هنوز آموزش به عنوان یک کاردرمانگر در یک مدرسه برای کاردرمانی. این آموزش شامل هر دو م practicalلفه عملی و نظری است ، که معمولاً سه سال به طول می انجامد و با معاینه کاردرمانگر مجاز دولتی به پایان می رسد.
