گزینه های درمانی | سر آب

گزینه های درمانی

بدون درمان ، هیدروسفالی می تواند زندگی را تهدید کند. درمان به علت اصلی هیدروسفالی بستگی دارد. در مورد اختلال خروج از کشور ، سعی می شود علت مستقیماً با جراحی از بین برود.

این می تواند یک تومور یا جمع شدن در ناحیه خروجی باشد. علاوه بر این ، گزینه های مختلف جراحی برای درمان هیدروسفالی وجود دارد. یک نوع بای پس است که به داخل سیستم حفره قرار می گیرد مغز با آندوسکوپ

این تنها در صورت مسدود شدن مسیرهای تخلیه قابل استفاده است. احتمال دوم ایجاد شنت است. این یک سیستم لوله ای است که مایع مغزی را مستقیماً به داخل حفره شکم یا حفره خارج می کند قلب.

این در صورت تولید بیش از حد مایعات مغزی نیز قابل استفاده است. تخلیه حفره به عنوان یک راه حل کوتاه مدت نیز مناسب است. در این مورد، مغز در صورت بروز اختلالات حاد تخلیه ، آب خارج می شود.

با این حال ، این تنها یک راه حل اضطراری کوتاه مدت است. داروهایی برای کاهش تولید مایعات مغزی هنوز در دسترس نیستند. شانت یک گزینه جراحی برای درمان طولانی مدت هیدروسفالی است که ناشی از تولید بیش از حد یا مصرف نادرست مایعات مغزی است.

از آنجا که مایعات مغزی بیش از حد در سیستم بطن مغز وجود دارد مغز، فشار شدیدی بر مغز وارد می شود. با برداشت مصنوعی مایعات مغزی می توان این فشار را کاهش داد. شنت از چندین لوله و شیر تشکیل شده است.

یک لوله به سیستم حفره مغز وارد می شود. یک شیر در انتهای لوله قرار دارد تا جریان خروجی را تنظیم کند. بدون این دریچه ، تمام مایعات مغزی تخلیه می شوند ، که برای عملکرد مغز ضروری است.

لوله دیگری در حفره شکم یا حفره قرار دارد قلب. در اینجا مایعات مغزی که بیش از حد تولید می شود ، تخلیه و توسط بدن جذب می شود. عوارض مختلفی با ایجاد شنت امکان پذیر است.

یک عارضه احتمالی دریچه معیوب است که می تواند منجر به تخلیه بیش از حد یا زیاد آب مغز شود. علاوه بر این ، عفونت به دلیل مواد خارجی برای بدن امکان پذیر است. در صورت بروز چنین عفونی ، باید شانت برداشته شود.

هیدروسفالی بسته به علت ، قابل درمان یا غیر قابل درمان است. در صورت اختلال در خروج ، درمان کامل ممکن است از طریق جراحی امکان پذیر باشد. اما در موارد دیگر ، این امر به دلیل تولید بیش از حد یا جذب مجدد ضعیف آب مغزی است.

در بسیاری از موارد این به طور دائمی قابل درمان نیست. این می تواند با شنت اصلاح شود. مبتلایان مجبور به معاینه منظم می شوند و معمولاً تمام عمر خود را از این سیستم شنت استفاده می کنند. اثرات دیررس را می توان محدود یا به طور کامل پیشگیری کرد ، اما این یک درمان کامل نیست