در یک ستون فقرات سالم ، این یک منحنی یکنواخت S (فیزیولوژیکی) را تشکیل می دهد لردوز و کیفوز) اجسام مهره ای جداگانه محکم یکی بر روی دیگری قرار می گیرند و توسط آنها متصل و تقویت می شوند مفاصل، رباط ها و عضلات. Spondylolisthesis لغزش یک یا چند مهره ستون فقرات است.
در بیشتر موارد ، مهره ها به جلو حرکت می کنند ، اما می توانند به عقب یا پهلو نیز بلغزانند. مهره های کمر بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند اسپوندیلولیستیس از کسانی که در قسمت پایین کمر هستند از آنجا که اجسام مهره توسط مفاصل، یک مهره لغزنده اغلب چندین مهره را درگیر می کند. این منجر به عدم ثبات ستون فقرات می شود.
طبقه بندی
Spondylolisthesis را می توان در درجه های مختلف شدت طبقه بندی کرد. در درجه I ، کمتر از 25٪ از کل مهره ها جابجا شده اند و هیچ شکایتی وجود ندارد یا به سختی قابل توجه است. این علامت شناسی در درجه II نیز یافت می شود ، اگرچه 25 تا 50 درصد مهره ها می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. در درجه III ، ممکن است 51 تا 75 درصد از بدن مهره ها جابجا شده باشد ، که منجر به علائم شدید در فرد مبتلا می شود. این دوره در درجه چهارم مشابه است ، که در آن بیش از 75 درصد مهره ها از بین می روند و می توانند منجر به مشکلات قابل توجهی شوند.
علل
مسئول اسپوندیلولیستیز اول از همه تغییرات دژنراتیو است مفاصل. این امر خصوصاً در مورد مفاصلی که اجسام مهره ای مجاور را در بالا و پایین یکدیگر متصل می کنند ، صادق است. به دلیل اضافه بار زیاد ، استخوان به تدریج فرسوده و شکننده می شود.
در نتیجه می تواند شکافی بین اجسام مهره ای ایجاد شود. شکل گیری این شکاف در اصطلاحات فنی به عنوان اسپوندیلولیز شناخته می شود. شل شدن مهره در لنگرگاه آن باعث می شود که به جلو بلغزد.
غیر معمول نیست که چندین مهره به جلو بلغزد. عواملی مانند شکل ، ترکیب و تغییرات پیشرفته در ارتباط دیسک بین مهره ای می تواند این روند را ارتقا دهد. ساییدگی و از بین رفتن ماده استخوانی در نتیجه شایعترین دلیل وقوع اسپوندیلولیستیز در سنین پیری است.
مبتلایان اغلب افراد در سن 50 و 60 سال هستند. با افزایش سالها زندگی ، دیسک بین مهره ای مایعات را از دست می دهد و بنابراین اثر آن نیز به عنوان یک شوک جاذب عضله اطراف قدرت کاهش می یابد و دیگر نمی تواند به اندازه کافی ستون فقرات را تثبیت کند.
علل بسیار نادرتر می تواند التهاب ، آسیب یا تومورهای ستون فقرات باشد. علاوه بر این ، برخی از ورزش ها وجود دارند که می توانند باعث اسپوندیلولیستیز شوند. به عنوان مثال ، در ورزش های رقابتی ، این رشته ها شامل رشته هایی مانند ژیمناستیک آپارات ، پرش با ترامپولین یا پرش با تیر و همچنین رشته های مختلف پرتاب می باشد.
فشار بیش از حد پس از آن بسیار بزرگ است. اسپوندیولیستیز همچنین می تواند از نظر ژنتیکی تعیین شود که از زمان تولد ناپایداری خاصی در ستون فقرات وجود داشته باشد ، که می تواند ناشی از ناهنجاری هایی مانند عدم برجستگی استخوانی در مهره های منفرد باشد. علائم بیماران به شدت اسپوندیلولیستیز و میزان روند تخریب سطوح مفصل مهره آسیب دیده بستگی دارد.
اگر کمتر از 50 درصد مهره ها لیز خورده باشد ، بیماران اغلب احساس خیر می کنند درد. در بسیاری از موارد ، اسپوندیلولیستزیس فقط به صورت تصادفی تشخیص داده می شود. بین اسپوندیلولیستیز مادرزادی و اکتسابی تفاوت وجود دارد.
بیمارانی که از بدو تولد مبتلا به اسپوندیلولیستیز شناخته شده اند ، اغلب اولین علائم را در سنین پایین دارند. از طرف دیگر ، در مورد اکتسابی ، علائم کاملاً دیر ظاهر می شوند و علت آن برای مدت طولانی کشف نشده باقی می ماند. علائم مشخصی از اسپوندیلولیستیز وجود ندارد.
درد خود را به عنوان غیر مشخص نشان می دهد کمر درد. این موارد بخصوص در حین حرکت به طور ناگهانی اتفاق می افتد و می تواند بصورت کمربند مانند از عقب به جلو در جهت شکم گسترش یابد. بیماران اغلب افزایش میزان را گزارش می کنند درد در طی کشش از پشت
در صورت فشار مهره لغزنده ، مشکلات اضافی ممکن است ایجاد شود اعصاب و آنها را نیشگون می گیرد. سپس بیمار ممکن است اختلالات حسی را تجربه کند و ضعف عضلانی در پاها. در صورت بروز چنین علامت شناسی جدی تری ، برای جلوگیری از وخیم تر شدن یا حتی آسیب دائمی ، باید درمان سریعاً آغاز شود.
