محافظه کار درمانی | اسپوندیلولیستیز باعث می شود

درمان محافظه کارانه

علائم شدید می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی با این بیماری را کاهش دهد. درمان زودرس و مناسب می تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند اسپوندیلولیستیس و به میزان قابل توجهی کاهش می دهد درد. در چارچوب درمان محافظه کارانه ، ابتدا اطلاعات کافی در مورد نحوه تسکین فشار در ستون فقرات در زندگی روزمره و کاری به بیمار داده می شود. فیزیوتراپی و مدرسه عقب برای حمایت از این پیشنهاد می شوند.

به بیمار آموزش داده می شود که حتی پس از فیزیوتراپی مورد توافق ، تمرینات را به طور مستقل انجام دهد. این برای موفقیت درمان بسیار مهم است. علاوه بر این ، بیمار اطلاعاتی در مورد اینکه کدام حرکات و ورزش ها مناسب هستند دریافت می کند ، به عنوان مثال ، برای تقویت عضلات پشت و ثبات بیشتر ستون فقرات.

تسکین ستون فقرات و جلوگیری از کجی پیشرونده را می توان با کفی ارتوپدی جلوگیری کرد. اینها به طور جداگانه توسط تکنسین ارتوپدی با استفاده از نسخه با پا سازگار می شوند. استفاده از الکتروتراپی، که شامل جریان جریان از طریق عضلات است ، باعث شل شدن ماهیچه ها و تسکین آنها می شود درد. علاوه بر این ، درمان دارویی می تواند از کاهش این بیماری حمایت کند درد.

عمل

در صورت عدم موفقیت درمان محافظه کارانه ، جراحی ممکن است ضروری باشد. علائم دیگر پیشرفته هستند اسپوندیلولیستیس روی چندین بدن مهره ای یا اگر اعصاب در حال حاضر آسیب دیده اند و اختلالات حساسیت شدیدتر می شوند. هدف از جراحی بازگرداندن شکل اولیه آناتومیکی ستون فقرات است.

مهره های لغزنده با استفاده از پیچ و میله به حالت اولیه خود عقب کشیده و در جای خود ثابت می شوند. بنابراین ثبات ستون فقرات بازیابی می شود. پر شدن اضافی بین فضا با تیتانیوم یا پلاستیک مهره ها را نگه می دارد و آنها را در موقعیت خود نگه می دارد.

مراقبت پس از آن

برای موفقیت جراحی ، ستون فقرات باید با کرست برای چند هفته بی حرکت شود. مدتی طول می کشد تا مهره ها در موقعیت جدید خود استخوان بندی شوند و سپس ثبات را تضمین کنند. سپس باید فیزیوتراپی را شروع کرد تا به آرامی عضلات کمر اطراف را تقویت کند.

تجمع ماهیچه ها بر روند بهبودی تأثیر حمایتی دارد. در مرکز توانبخشی ، بیماران یاد می گیرند که چگونه باید بعد از عمل رفتار کنند و کدام تمرینات روی تجهیزات یا آب درمانی برای موفقیت عمل مفید است. بعد از عمل ، علائمی مانند بی حسی در پاها یا آسیب عصبی کاهش یافته و بیماران احساس پیشرفت چشمگیری می کنند.