اسپری کورتیزون برای آلرژی
رینیت آلرژیک یا رینوکونژونکتیویت در اکثر مردم به شکل فصلی به عنوان یونجه شناخته می شود تب. از رینیت غیر فصلی غالباً به عنوان آلرژی به گرد و غبار خانه یاد می شود. این آلرژی ها عامل اصلی حملات آسم در بیماران مبتلا به آسم هستند ، بنابراین باید آنها را درمان کرد.
هر دو آلرژی با این بیماری قابل درمان هستند کورتیزون اسپری های بینی. ماده فعال رایج بودسونید است. چنین اسپری های بینی برای درمان طولانی مدت نیز مناسب است.
اسپری کورتیزون برای بیماری های پوستی
بیماری های مختلف پوستی ، سوختن پوست بثورات ، مانند آفتاب سوختگی یا آلرژیک اگزما می تواند به یک ضعیف پاسخ دهد کورتیزون اسپری (معمولاً هیدروکورتیزون). تصمیم گیری باید به صورت جداگانه انجام شود و بستگی زیادی به تصویر بالینی فردی و حساسیت پوست دارد. اسپری ها مستقیماً روی پوست زده می شوند و برای استفاده کوتاه مدت مناسب هستند. هر درماتوز (بیماری پوستی) با چنین اسپری قابل درمان نیست ، بنابراین تصمیم گیری باید به صورت بسیار جداگانه و با مشورت با یک متخصص پوست انجام شود. غالباً باید بررسی شود که آیا بهبودی تحت درمان وجود دارد یا خیر.
استفاده از اسپری کورتیزون
مقدار مصرف برای a کورتیزون اسپری به عوامل مختلفی بستگی دارد و بنابراین نمی توان آن را به عنوان یک قانون کلی بیان کرد. اسپری های کورتیزون برای طیف گسترده ای از بیماری ها و برای افراد در سنین مختلف استفاده می شود. علاوه بر این ، مواد فعال مختلفی نیز وجود دارد که دوزهای مختلفی نیز دارند.
بنابراین ، هیچ طرح دوزی در اینجا ارائه نمی شود. به خصوص در مورد درمان های طولانی مدت ، برای یافتن دوز صحیح باید عوامل زیادی را در نظر گرفت. این دارو طبق تجویز پزشک معالج استفاده می شود.
استفاده منظم مهم است ، نه تنها در صورت نیاز! از جمله موارد دیگر ، استنشاقی های پودری ، محلول ها یا به اصطلاح استنشاق های دوز اندازه گیری شده برای استفاده می شود استنشاق. در صورت امکان، استنشاق باید مستقیماً قبل از غذا انجام شود. در غیر این صورت ، دهان باید بعد از آن مستقیماً با آب شستشو داده شود استنشاق (سپس تف) ، به طوری که توسعه دهان از زخمها تا حد ممکن جلوگیری می شود. این اقدامات همچنین می تواند کاهش یابد تحریک گلو و عوارض جانبی سیستمیک از گلوكوكورتيكوئيدها.
موارد منع مصرف در هنگام استفاده از اسپری کورتیزون
La اسپری کورتیزون در صورت وجود حساسیت بیش از حد (آلرژی) به یکی از مواد اسپری یا وجود آن در حین درمان ، نباید از آن استفاده کرد. بعلاوه ، موارد منع مصرف تا حدی محدود است
- عفونت های مجاری تنفسی درمان نشده
- عفونت های درمان نشده چشم
- فرزندان
عوارض جانبی اسپری کورتیزون
حتی اگر اکثر اسپری های کورتیزون به خوبی تحمل شوند ، عوارض جانبی آن همیشه می تواند در داروها رخ دهد. این موارد از یک آماده سازی به دیگری متفاوت است و به خصوصیات فردی بیمار نیز بستگی دارد. بعضی از گروه های بیمارانی که به عنوان مثال بسیاری از بیماری های قبلی دارند ، معمولاً بیشتر از بیماران سالم در معرض خطر عوارض هستند.
به طور کلی ، اسپری های کورتیزون که استنشاق می شوند می توانند منجر به عفونت قارچی دهان شوند مخاط. علاوه بر این ، استفاده طولانی مدت از اسپری های کورتیزون استنشاقی می تواند منجر به آسیب به تارهای صوتی و در نتیجه خشونت. فقط در موارد بسیار نادر می توان عوارض جانبی سیستمیک ایجاد کرد.
اینها شامل تحریک پذیری ، بی قراری ، گلوکوم یا آب مروارید ، کاهش تراکم مواد معدنی استخوان و کاهش فعالیت قشر آدرنال. اسپری های بینی با کورتیزون می توانند منجر به عوارض جانبی مانند خونریزی بینی, تحریک گلو و بینی, فارنژیت, سوزش از غشای مخاطی ، عفونت های فوقانی دستگاه تنفسی, سردرد یا زخم های غشای مخاطی بینی. به طور کلی ، با این حال ، آنها بسیار خوب تحمل می شوند ، به طوری که عوارض جانبی آن نادر است.
اسپری های پوستی کورتیزون نیز می توانند عوارض جانبی داشته باشند. شایعترین عارضه جانبی واکنش پوستی آلرژیک است. با این حال ، این نیز در کل یک عارضه جانبی نادر است.
حتی به ندرت ، و فقط با استفاده طولانی مدت از اسپری ، پوست ممکن است نازک شود (آتروفی پوست) ، مویرگهای پوست قابل مشاهده می شوند ، یک استروئید آکنه، موی بیش از حد پوست (هیپرتریکوزیس) یا علائم خشکی پوست ممکن است ایجاد شود. علائم کشش همچنین می تواند رخ دهد. مقدار گلوكوكورتيكوئيدها توسط a جذب شده در جریان خون بدن اسپری کورتیزون و در نتیجه ایجاد عوارض جانبی سیستمیک بسیار ناچیز است و بنابراین کاربرد آن گلوكوكورتيكوئيدها توسط اسپری بسیار قابل تحمل تر از برنامه سیستمیک است ، به عنوان مثال به عنوان قرص.
