استیل کولین در قلب
در اوایل سال 1921 کشف شد که یک ماده شیمیایی باید وجود داشته باشد که ایمپالس الکتریکی منتقل شده از طریق آن را انتقال دهد اعصاب به قلب. در ابتدا این ماده پس از عصبی که تکانه آن را منتقل می کند ماده واگ نامیده شد. بعداً به درستی از نظر شیمیایی تغییر نام یافت استیل کولین به جای آن.
عصب واگوس ، با ماده پیام رسان آن استیل کولین، شاخه مهمی از پاراسمپاتیک است سیستم عصبی، که ، همراه با دستگاه عصبی سمپاتیک، متعلق به سیستم رویشی یا عصبی است. سیستم عصبی وظیفه کنترل عملکردهای غیر ارادی بدن مانند هضم غذا را بر عهده دارد. پاراسمپاتیک اعصاب به ویژه متابولیسم استراحت یا بهبودی را تضمین می کند ، بنابراین هضم غذا را در میان سایر موارد تقویت می کند.
دلسوز سیستم عصبی آنتاگونیست را تشکیل می دهد. استیل کولین بنابراین همچنین یک اثر آرامش بخش در قلب. نتیجه کندتر است قلب نرخ و پایین تر خون فشار.
نقطه اتصال ACh در اینجا گیرنده M2 است ، به اصطلاح گیرنده موسکارینی. این دانش برای تولید دارویی به نام آتروپین استفاده شده است که این گیرنده را مسدود می کند و بنابراین اثر آن را خنثی می کند. سیستم عصبی پاراسمپاتیک. این اثر پاراسمپاتیک نامیده می شود.
از آتروپین در استفاده می شود طب اورژانس، مثلا. یک اثر بیشتر استیل کولین در گردش خون ، دوباره مربوط به عملکرد سیستم عصبی پاراسمپاتیک، شل کردن عضلات عروقی است. این همچنین منجر به کاهش در خون فشار.
محل تماس دو عصب
سیناپس یک ارتباط عصبی بین یک نورون و سلول دیگر است (معمولاً یک نورون دیگر ، اما غالباً یک سلول عضلانی ، حسی یا غده ای). آنها برای انتقال و در مواردی اصلاح تحریک و همچنین ذخیره اطلاعات با انطباق ساختار سیناپس استفاده می شوند. بدن انسان حدود 100 تریلیون است سیناپس.
یک نورون منفرد می تواند تا 200,000 نفر داشته باشد سیناپس. انتقال سیگنال الکتریکی از یک سیناپس به سیگنال دوم معمولاً با استفاده از انتقال دهنده های عصبی ، از جمله استیل کولین ، به صورت شیمیایی انجام می شود که در اینجا به عنوان نمونه استفاده خواهیم کرد. هنگامی که یک سیگنال الکتریکی به سیناپس نورون A می رسد ، این منجر به آزاد شدن استیل کولین از محل های ذخیره آن در داخل سیناپس ، وزیکول ها ، به داخل شکاف سیناپسی.
این شکاف فقط حدود 20 تا 30 نانومتر عرض و از نظر میکروسکوپی کوچک است. استیل کولین متعاقباً به سیناپس نورون B منتقل می شود و در اینجا به گیرنده های خاص متصل می شود. این به نوبه خود منجر به تشکیل یک تکانه الکتریکی در نورون B می شود ، که سپس منتقل می شود.
پس از مدت کوتاهی ACh توسط آنزیم استیل کولین استراز تخریب شده و بی اثر می شود. سپس اجزای تشکیل دهنده آن کولین و اسید استیک دوباره در سیناپس نورون A جذب می شوند تا استیل کولین دوباره تشکیل شود. علاوه بر این مواد شیمیایی سیناپس، سیناپسهای الکتریکی نیز وجود دارد که مجهز به کانالهای یونی هستند که از طریق آنها یونها و مولکولهای کوچک می توانند از یک سلول به سلول دیگر منتقل شوند. بنابراین تکانه الکتریکی می تواند مستقیماً بین دو یا چند سلول منتقل شود.
