تأثیر بر روی پوست | اشعه ماورا بنفش

تأثیر بر روی پوست

تابش UV به طور کلی بسیار غنی از انرژی است و چندین معنی مهم برای انسان دارد. احتمالاً شناخته شده ترین آنها خطر برای پوست است. در اینجا باید بین تأثیر اشعه UV-A و UV-B نیز تفاوت قائل شد.

تابش اشعه ماورا بنفش چنین پتانسیل انرژی زیادی ندارد و بنابراین به سختی مسئول آن است آفتاب سوختگی. با این حال ، گاهی اوقات ، اشعه UV-A می تواند منجر به اصطلاح آلرژی به آفتاب یا سایر بثورات پوستی ناشی از نور شود. امواج طولانی به شدت در پوست نفوذ نمی کنند و فقط به درم می رسند.

بنابراین ، اگرچه نسبتاً مستقیماً به برنزه شدن منجر می شوند (این نور باعث ایجاد تغییر شکل در رنگدانه می شود ملانین، که وظیفه رنگ آمیزی پوست را بر عهده دارد) ، مدت زمان بسیار کمی طول می کشد و یک لایه محافظ دائمی بر روی پوست باقی نمی گذارد. علاوه بر این ، تابش می تواند تکامل یابد پروتئین ها در پوست و به ویژه در کلاژن الیاف موجود در آن باعث می شود تا شکل خود را از دست بدهند. با این حال ، این اثرات فقط بعداً به صورت زودرس قابل توجه می شوند پیری پوست و تشکیل چین و چروک افزایش می یابد.

علاوه بر این ، نور UV-A باعث آسیب غیرمستقیم به ماده ژنتیکی (DNA) می شود ، که با گذشت زمان خطر یک پوست خاص را افزایش می دهد سرطان، بدخیم ملانوم. تابش اشعه ماورا بنفش پرانرژی تر و در نتیجه خطرناک تر است. از آنجا که امواج کوتاه آن می توانند به عمق پوست نفوذ کنند ، بنابراین با خطر بالایی نیز همراه هستند آفتاب سوختگی.

در عوض باعث ایجاد رنگدانه نیز می شوند ملانین در اپیدرم ایجاد می شود ، در نتیجه برنزه شدن پوست با تاخیر اما طولانی مدت باعث محافظت واقعی در برابر آفتاب می شود. اشعه UV-B با ایجاد شکستگی رشته ها در DNA ، باعث آسیب مستقیم به DNA می شود. این به نوبه خود خطر تومورهای پوستی را افزایش می دهد. دامنه همه این خطرات هم با فراوانی و شدت قرار گرفتن در معرض نور خورشید افزایش می یابد و در نتیجه تابش UV.

برای جلوگیری از آنها ، نباید زمان زیادی را در زیر آفتاب مستقیم و شدید سپری کرد و همیشه با کمک پارچه و / یا کرم ها یا اسپری ها از محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش اطمینان کافی داشت. با این حال، تابش UV نه تنها اثرات بدی برای انسان دارد ، بلکه برعکس! این کاملاً ضروری است ، بنابراین بدن ما می تواند Cholecalciferol (ویتامین D3) را از کلسترین تشکیل دهد.

فقدان ویتامین D منجر به راشیت، بیماری ای که عمدتا به دلیل اختلال در متابولیسم استخوان ایجاد می شود ، اما با اختلالات عضلانی و افزایش حساسیت به عفونت نیز همراه است. نفوذ در شرط مرکزی سیستم عصبی و بنابراین در مورد خلق و خو نیز توصیف شده است. در نتیجه ، بسیاری از افراد در زیر نور آفتاب احساس راحتی بیشتری می کنند یا از اصطلاحاً "زمستان" رنج می برند افسردگی”به دلیل کمبود طولانی مدت نور.

همچنین فرض بر این است که ویتامین D حتی می تواند در برابر اشکال خاصی از محافظت کند سرطان. فراتر از این ، می توان خود را از انرژی اشعه ماورا بنفش ساخت و در عین حال در بسیاری از محدوده ها استفاده می شود. فقط برخی از این موارد عبارتند از: نور سیاه ، لامپهای فلورسنت ، ضد عفونی و الکترونیک.