فارماکودینامیک شاخه ای از داروشناسی است و آموزش آن با اثر بیولوژیکی دارو بر ارگانیسم سروکار دارد. این شامل تجزیه و تحلیل مکانیسم های عمل ، عوارض جانبی ، مقدار و اثر آن ، و سم شناسی.
فارماکودینامیک چیست؟
فارماکودینامیک شاخه ای از داروشناسی است و آموزش آن با اثر بیولوژیکی دارو بر ارگانیسم سروکار دارد. حکومت یک دارو ، داروساز ، اثرات خاصی بر روی ارگانیسم های فیزیکی دارد. یک ماده دارویی با گیرنده ارتباط برقرار می کند ، بنابراین یک اثر تحریک می شود و یک اثر حاصل می شود. وظیفه فارماکودینامیک مطالعه این مکانیسم های عملکرد برای اثرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی آنها است. کدام اندام ها تحت تأثیر قرار می گیرند ، کدام عملکردهای بیولوژیکی تحت تأثیر قرار می گیرند؟ اهداف یک دارو هستند آنزیم ها، حمل و نقل پروتئین ها تعبیه شده در غشای سلولی، کانالهای یونی و گیرنده ها. اولویت با اتصالات سیناپسی واقع در بین است فیبر عصبی پایان و اندام مورد نظر. چندین مکانیزم عمل وجود دارد. سه مورد مهم شامل تداخل در بیوسنتز در میکروارگانیسم ها ، مهار یا فعال سازی است آنزیم ها، و بر غشای سلول تأثیر می گذارد تا فرآیندهای متابولیک را کنترل کند.
عملکرد ، اقدام و اهداف
چگونگی عملكرد یك دارو ارتباط نزدیكی با فعل و انفعال ماده فعال و گیرنده آن دارد ، زیرا عملكرد یك دارو به ساختارهای خاص عملكردی وابسته و وابسته به ساختار مولكولی است. ترکیبات مشابه به دلیل ساختار مشابه با اثرات قابل مقایسه ای واکنش نشان می دهند. آرایش فضایی اتم ها در مولکول نیز می تواند یک عامل تعیین کننده باشد. گیرنده ها ساختارهای سلولی هستند. اینها از نظر بیولوژیکی نقاط فعال موجود در ارگانیسم هستند ، مانند موارد خاص مولکول ها یا ذرات مولکولی روی غشای سلول. اساس تقریباً همه اثرات دارویی بر پنج مکانیسم اثر استوار است. اینها شامل تعامل با گیرنده ها است که می تواند باعث تحریک یا انسداد ارگانیسم شود. اگر فعالیت آنزیم تحت تأثیر قرار گیرد ، این می تواند منجر به فعال سازی و مهار شود. آنزیم به عنوان تنظیم کننده عمل می کنند. به عنوان مثال ، اگر آنزیم در تولید مهار شود کلسترول، کلسترول موجود در خون کاهش می دهد. وقتی کانال های یونی باز یا مسدود می شوند ، به عنوان مثال کلسیم غلظت می تواند کاهش یابد ، که باعث کاهش قلب بار. و هنگامی که عوامل بر سیستم های حمل و نقل تأثیر می گذارند ،پتاسیم پمپ را می توان گاز گرفت ، سرکوب کرد اسید هیدروکلریک تولید در معده. مهار بیوسنتز در میکروارگانیسم ها برای مبارزه با عفونت ها استفاده می شود. در نتیجه، پنی سیلین قادر است از تشکیل دیواره سلول جلوگیری کند باکتری. بنابراین مواد دارویی به منظور مقابله به طور خاص با بیماری ، با گیرنده وارد همجوشی مهمی می شوند. از طریق این همجوشی ، هم یک اثر تحریک می شود و هم یک اثر حاصل می شود. مقدار و تأثیر آن بر روی سایت مورد نظر در استفاده از دارویی نقش بسزایی دارد. چه زمانی اثر ظاهر می شود ، چه مدت طول می کشد ، چه زمانی پایان می یابد؟ به محض اینکه یک خاص مقدار از ماده فعال یک اثر نشان می دهد ، ما در مورد یک دوز به اصطلاح آستانه ، یک دوز مقدماتی صحبت می کنیم. به منظور ایجاد یک اثر سریع تر و در نتیجه یک اثر قوی تر ، دوز دارو افزایش می یابد. اما این افزایش بدون ایجاد معایب نمی تواند خودسرانه باشد. دوز دو برابر به هیچ وجه به معنای تأثیر دو برابر نیست. و پس از یک مقدار مشخص ، حداکثر واکنش قابل دستیابی توسط ماده فعال دارویی رخ داده است. پس از آن ، هیچ افزایش بیشتری نمی توان انتظار داشت. برعکس ، حتی ممکن است تأثیرات منفی نیز رخ دهد. به همین دلیل مهم است که بررسی کنید در کدام دوزها اثرات رخ می دهد و در چه دوزها اثرات آنها چقدر قوی است و چه زمانی ممکن است اثر سمی داشته باشند. اکثر مواد فعال خاص هستند ، به عنوان مثال آنها در یک سایت خاص کارآیی خود را ایجاد می کنند. غیر اختصاصی داروهایاز طرف دیگر ، در کل ارگانیسم گسترش می یابد. بنابراین ، وزن بیمار برای تأثیر چنین ماده ای تعیین کننده است. یک بیمار 100 کیلویی به دوز بالاتری نسبت به بیمار 80 کیلوگرم نیاز دارد. از طرف دیگر ، با ترکیبات فعال خاص ، وزن نقش تابع را بازی می کند ، زیرا ماده مستقیماً در محل مورد نظر عمل می کند. اکثر مواد دارویی دارای اثر خاصی هستند. این بدان معنی است که فقط دوزهای کم مورد نیاز است ، که در مکانهای هدف دقیق تعریف شده عمل می کنند. چند ماده فعال غیر اختصاصی برای دستیابی به اثر به دوزهای بالا نیاز دارند. با اصطلاحاً طراحی عناصر فعال ، می توان خصوصیات یک ماده را به طور خاص تطبیق داد. علاوه بر این ، مواد موثری نیز وجود دارند که چندین اثر را با هم ترکیب می کنند. اینها می توانند هم عوارض و هم عوارض جانبی باشند.
ویژگی های خاص
هدف یک ماده دارویی خاص ترین تأثیر ممکن برای مهار یک بیماری در محل است. این به ندرت موفق می شود ، بنابراین علاوه بر مورد نظر ، اثرات نامطلوب نیز وجود دارد ، عوارض جانبی که در درج بسته بندی ذکر شده است داروهای. هر دو اثر ، مطلوب و ناخواسته ، به عوامل زیادی بستگی دارد. اینها شامل دوز ماده فعال ، بیماری ، سن و جنس بیمار است. مدت زمان درمان ، حساسیت بیمار. عوارض جانبی می تواند بی ضرر باشد ، اما همچنین می تواند عواقب جدی داشته باشد. آنها از از دست دادن اشتها به اسهال, کلیه آسیب ، ناهنجاری در نوزادان ، اختلال در توانایی رانندگی یا اختلالات عملکردی. سیتواستاتیک داروهای یک اثر غیر اختصاصی دارند و بنابراین دارای عوارض جانبی گسترده مانند تهوع, استفراغ و تغییر در مغز استخوان به دلیل کاهش خون تشکیل. همچنین برای بیمارانی که مجبورند چندین دارو مصرف کنند مشکل ساز می شود. این اغلب منجر به فعل و انفعالات که داروها را ضعیف ، تقویت یا حتی لغو می کند. علاوه بر این مکانیسم عمل بسیاری از داروها هنوز مشخص نیست.
