چگونه سرطان روده بزرگ تشخیص داده می شود؟

معرفی

اگر روده ای باشد سرطان مشکوک است ، بیمار است تاریخچه پزشکی (anamnesis) ابتدا باید مصرف شود. از علائم خاص علائم بیماری مشکوک به تومور و همچنین خانواده است تاریخچه پزشکی با نشانه های احتمالی افزایش شیوع روده بزرگ سرطان. سپس بیمار باید تحت آزمایش کامل قرار گیرد معاینهی جسمی. مهمترین معاینه لمس رکتوم.

اطلاعات عمومی

تا 60٪ از تومورها را می توان با لمس راست روده لمس کرد. در مورد تومورهای با موقعیت بالاتر ، گاهی اوقات می توان یک توده تومور در شکم را لمس کرد. برای جستجوی آزمایش هموکولت استفاده می شود خون مواد افزودنی در مدفوع ، که می تواند به دلیل از دست دادن خون مربوط به تومور در دستگاه گوارش ایجاد شود.

از 50 سالگی نیز این آزمایش برای پیشگیری از روده بزرگ سرطان. کسانی که شیوع بالایی از اعضای خانواده آنها از سرطان روده رنج می برند ، می توانند آزمایش ژنتیکی نیز انجام دهند تا خطر فردی آنها برای ابتلا به سرطان بهتر ارزیابی شود. وقتی که خون تجزیه و تحلیل می شود (مقادیر آزمایشگاهی) ، مقادیر مشخصی از خون می تواند یک بیماری تومور را نشان دهد.

به عنوان مثال ، یک کم خون محتوای رنگدانه (هموگلوبین) می تواند از دست دادن مزمن خون را نشان دهد ، که به ویژه در این نوع تومور شایع است. تومور مارکرها اصطلاحاً موادی هستند که در خون بیشتر در برخی از انواع سرطان یافت می شوند و بنابراین می توانند سرطان را نشان دهند. نشانگرهای توموری یا توسط خود تومورها تشکیل می شوند و یا تشکیل آنها توسط آنها تحریک می شود.

آنها در تشخیص اولیه a نقش مهمی ندارند روده بزرگ سرطان ، زیرا اغلب نتایج مثبت کاذب یافت می شود (نشانگر تومور مثبت ، اما سرطان وجود ندارد). اگر ، اگر مشخص شود كه مقدار مشخصی از ماركر تومور قبل از عمل افزایش یافته است ، كه پس از عمل ناپدید می شود ، می توان از این نشانگر به ویژه برای تشخیص شیوع مجدد تومور (عود تومور) با استفاده از سریع استفاده كرد. آزمایش خون. تأیید نهایی تشخیص توسط a انجام می شود کولونوسکوپی با نمونه برداری از بافت تصاویر a کولونوسکوپی در زیر موضوع قابل مشاهده است روده بزرگ سرطان.

کولونوسکوپی

کولونوسکوپی روش انتخابی برای ارزیابی مستقیم و طبقه بندی آسیب غشای مخاطی است و در صورت وجود سوicion ظن به سرطان روده باید انجام شود. در طی این معاینه ، تصاویر از طریق دوربین لوله ای (آندوسکوپ) به مانیتور منتقل می شوند. برای این منظور ، دوربین تا انتهای روده بزرگ (caecum) پیش رفته و سپس ، در حالی که به آرامی جمع می شود ، غشای مخاطی ارزیابی می شود.

در طول کولونوسکوپی ، نمونه های بافتی اضافی (بیوپسی) را می توان از مناطق مشکوک به مخاط. آینه سازی به ویژه برای از بین بردن رشد غشای مخاطی بزرگتر مناسب است (پولیپ ها) با زنجیر ارزیابی بافت در زیر میکروسکوپ (یافته های بافت شناسی) بسیار معنی دارتر از یافته های (ماکروسکوپی) ثبت شده با چشم غیر مسلح است.

فقط در معاینه بافت شناسی می توان نوع تومور و همچنین گسترش آن در لایه های دیواره روده را تعیین کرد. به اصطلاح رکتوسکوپی (recto-sigmoidoscopy) باید از این مورد متمایز شود. این روش به قسمتهای پایین روده اجازه می دهد (رکتوم، راست روده و سیگموئید) از طریق یک لوله صلب مشاهده می شود. از آنجا که این معاینه فقط می تواند انتهای روده را ببیند ، هیچ مزیتی نسبت به کولونوسکوپی ندارد و بنابراین به طور معمول در تشخیص تومور استفاده نمی شود.