اسیلوگرافی یک روش پزشکی نسبتاً ناشناخته و در عین حال بسیار دست کم گرفته شده در بین مردم است. اسیلوگرافی بیشتر برای استفاده می شود اختلالات گردش خون. به خصوص حجم تغییرات بافتی و ورودی و خروجی خون در اینجا تمرکز می کنند
اسیلوگرافی چیست؟
اسیلوگرافی با استفاده از اسیلوسکوپ انجام می شود که به جراح عروق امکان اندازه گیری و ثبت افزایش می دهد پا محیط ناشی از نبض در رگها. به طور معمول اسیلوگرافی روشی شناخته می شود که معیارهای شریانی خون به دستها ، پاها و پاها سرازیر شوید. اسیلوگرافی با استفاده از اسیلوسکوپ انجام می شود که به جراح عروق امکان اندازه گیری و ثبت اسیلوسکوپ را می دهد که افزایش پا محیط ناشی از نبض در رگها. ضبط های حاصل از آنها اسیلوگرام ها نامیده می شوند و با انحناهای به شدت افزایش یافته و به سرعت در حال سقوط مشخص می شوند. امروزه ، اکثر اسیلوگرام ها به جای اینکه به صورت آنالوگ تهیه شوند ، به صورت دیجیتالی تولید می شوند. برخلاف سایر روش های اندازه گیری شریانی خون جریان ، اسیلوگرافی یک روش غیر تهاجمی است. این بدان معناست که پزشک لازم نیست وارد بدن بیمار شود ، اما می تواند همه کارها را از خارج انجام دهد. به همین دلیل ، اسیلوگرافی یک روش مخصوصاً ملایم و کم خطر برای تشخیص محسوب می شود اختلالات گردش خون.
عملکرد ، اثر و اهداف
اسیلوگرافی را می توان روی پاها یا انگشتان و انگشتان انجام داد. در این روش کاف روی انگشتان دست و پا یا پا و مچ پا بیمار قرار داده می شود و سپس باد می شود. حجم تغییرات در سرخرگهای اعضای بدن محصور شده توسط کافها سپس به کافها و از آنجا به دستگاه اندازه گیری منتقل می شود. برای اسیلوگرافی انگشتان پا و انگشتان ، بیمار در حین اندازه گیری بی حرکت می نشیند یا دراز می کشد. این اندازه گیری برای تشخیص امکان استفاده می شود اختلالات گردش خون در رگهای کوچک دست و پا از آنجا که عروق مبتلا به اختلالات گردش خون اغلب آنقدر کوچک هستند که نمی توان با استفاده از روش های دیگر ، مانند سونوگرافی معاینه ، اسیلوگرافی به ویژه در اینجا مفید است. نوع مدرن این اندازه گیری ، اصطلاحاً اسیلوگرافی آکرال است ، که در آن به جای کافهایی که باد می شوند ، جریان خون با کمک پالس های کنترل شده نور کنترل می شود. از اسیلوگرافی اكرال ، به عنوان مثال ، برای تشخیص استفاده می شود سندرم رینود، که در آن انگشتان و دستان مبتلا به دلیل اختلالات گردش خون سفید می شوند. که در پا اسیلوگرافی ، پس از اندازه گیری اولیه در حالت استراحت ، از بیمار خوابیده به پشت نیز خواسته می شود که 40 پایه انگشت پا و 20 خم شدن زانو انجام دهد. بعد از هر یک از این دو تمرین بدنی کوتاه ، سپس اندازه گیری جدیدی انجام شده و با دو تمرین دیگر مقایسه می شود. این مقایسه به پزشک اجازه می دهد تا بررسی کند آیا بیمار فقط در هنگام ورزش یا در هنگام استراحت دارای اختلالات گردش خون در پاها است. از این روش ، در میان موارد دیگر ، برای تشخیص بیماری شریانی محیطی استفاده می شود. نوع دیگر و ویژه اسیلوگرافی اصطلاحاً اسیلوگرافی عملکردی است که در آن بیمار باید حین اندازه گیری ها حرکات خاصی را با بازوها انجام دهد. این برای تشخیص اصطلاحاً اختلالات گردش خون عملکردی استفاده می شود ، یعنی اختلالات گردش خون که فقط در حین حرکات خاص با بازوها اتفاق می افتد ، مانند عبور از بازوها از پشت سر. با این حال ، همه این اشکال مختلف اسیلوگرافی فقط در هدف تشخیص اختلالات گردش خون یا بیماری های ایجاد کننده آنها است. از طرف دیگر ، اسیلوگرافی نمی تواند ارائه دهد درمان برای این بیماری ها
خطرات و عوارض جانبی
همانطور که قبلاً نشان داده شد ، اسیلوگرافی به ویژه یک روش ملایم و کم خطر برای تشخیص اختلالات گردش خون در نظر گرفته می شود. هیچ خطر قابل توجهی ، عوارض جانبی یا حتی خطرات شناخته شده نیست. برعکس ، بر خلاف روش های بسیار گران تر مانند آزمایش CT یا MRI ، که معمولاً چندین صد یورو هزینه دارد ، اسیلوگرافی جایگزین بسیار ارزان تر و دقیق تری را نیز ارائه می دهد. این به این دلیل است که ، بر خلاف اینها ، یک تصویر بسیار دقیق از کیفیت جریان خون در پاها ، دستها و پاها و هزینه آن کمتر از 10 یورو است. از طرف دیگر CT و MRI فقط می توانند تصاویر ساکن آن را ارائه دهند عروق. با این وجود ، علی رغم این مزایای متعدد ، آشکار و هزینه پایین ، بسیاری از آنها سلامت شرکت های بیمه هنوز از پرداخت هزینه اسیلوگرافی خودداری می کنند.
