اشکال زیر دیسوزمیا (اختلالات بویایی) را می توان تشخیص داد:
اختلالات کمی بویایی:
- آنوسمیا - عدم توانایی در بو.
- هیپوسمی - کاهش توانایی برای بو.
- Hyperosmia - افزایش توانایی برای بو یا حساسیت بیش از حد به محرکهای بویایی.
اختلالات بویایی کیفی:
- پاروسمیا - تغییر بویایی.
- آگنوزیای بویایی (مترادف: بویایی آگنوسی) - عدم توانایی در تشخیص بوها علی رغم حفظ بویایی.
- هتروزمی - عدم توانایی در تشخیص بوها.
- کاکوسمیا - بوی نامطبوع ؛ بوها به اشتباه ناخوشایند تلقی می شوند.
- ائوزمیا - بوهای نامطبوع به عنوان دلپذیری درک می شوند
- فانتوسمیا - سلولهای حسی بویایی مخاط تحریک بدون حضور محرک بو (بویایی) توهم).
- سودوزمیا - توهم بویایی
اشکال دیگر دیوسمیا:
- دیوسمیای تنفسی - انسداد مکانیکی تأمین هوا به گیاه بویایی (بویایی) مخاط).
- دیوسمیای مرکزی - اختلالات بویایی همراه با آسیب به مراکز پردازش بالاتر.
علائم هشدار دهنده (پرچم های قرمز)
- اختلالات بویایی فکر کنید: بیماری آلزایمر (اغلب اختلال بویایی اولین علامت است).
- اختلال عملکرد بویایی به عنوان نشانگر سلامت! کاهش توانایی بویایی با افزایش مرگ و میر همراه است.
