فیزیوتراپی: اندیکاسیون، روش، روش

فیزیوتراپی چیست؟

فیزیوتراپی محدودیت در توانایی حرکت و عملکرد بدن را درمان می کند و یک درمان تجویز شده پزشکی است. این مکمل مفید و گاهی جایگزین جراحی یا دارو است. فیزیوتراپی علاوه بر تمرینات فیزیوتراپی شامل اقدامات بدنی، ماساژ و تخلیه لنفاوی دستی نیز می باشد.

فیزیوتراپی را می توان به صورت بستری (در بیمارستان، مرکز توانبخشی و ...) و یا به صورت سرپایی (در مطب فیزیوتراپی) انجام داد. علاوه بر این، فیزیوتراپی سیار نیز وجود دارد. در این صورت فیزیوتراپیست به سراغ بیمار می آید. این مزیت را دارد که بیمار می تواند حرکات خاصی را در محیط آشنا خود تمرین کند. فیزیوتراپی سیار همچنین برای بیمارانی مفید است که بیماری یا محدودیت های جسمی، مراجعه به مطب را برایشان دشوار یا حتی غیرممکن می کند.

فیزیوتراپی طولانی مدت سرپایی یک نوع خاص است: علاوه بر مراقبت های فیزیوتراپی عمومی، شامل آموزش توانبخشی پزشکی است که عملکرد بیمار را هم به صورت خصوصی و هم در محل کار بازیابی می کند.

فیزیوتراپی ورزشی

فیزیوتراپی ورزشی در درجه اول با هدف مراقبت و آموزش ورزشکاران و همچنین پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی انجام می شود. مولفه های مهم شامل گرم کردن بدن، کشش، انجام صحیح تمرینات فیزیوتراپی یا فیزیوتراپی و در صورت لزوم درمان آسیب های مرتبط با ورزش است.

فیزیوتراپی مطابق بابث (فیزیوتراپی با توجه به بابث)

فیزیوتراپی طبق گفته بابث به افراد مبتلا به اختلالات عصبی (منشاء گرفته از مغز و اعصاب) کمک می کند: بیماران تمرین می کنند و توالی حرکت خاصی را تکرار می کنند تا فیبرهای عصبی و سیناپس های جدید تشکیل شوند. این روش در درجه اول بعد از سکته مغزی یا در مورد اختلالات حرکتی مادرزادی استفاده می شود.

فیزیوتراپی به روش وجیتا (فیزیوتراپی به روش وجیتا)

طبق گفته Vojta در فیزیوتراپی، فیزیوتراپیست با استفاده از فشار هدفمند رفلکس ها را تحریک می کند. ترکیبی از چندین رفلکس از موقعیت های اولیه خاص برای فعال کردن عملکرد ماهیچه ها در نظر گرفته شده است.

فیزیوتراپی طبق شروت (فیزیوتراپی طبق شروت)

فیزیوتراپی ورزشی

فیزیوتراپی ورزشی در درجه اول با هدف مراقبت و آموزش ورزشکاران و همچنین پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی انجام می شود. مولفه های مهم شامل گرم کردن بدن، کشش، انجام صحیح تمرینات فیزیوتراپی یا فیزیوتراپی و در صورت لزوم درمان آسیب های مرتبط با ورزش است.

فیزیوتراپی مطابق بابث (فیزیوتراپی با توجه به بابث)

فیزیوتراپی طبق گفته بابث به افراد مبتلا به اختلالات عصبی (منشاء گرفته از مغز و اعصاب) کمک می کند: بیماران تمرین می کنند و توالی حرکت خاصی را تکرار می کنند تا فیبرهای عصبی و سیناپس های جدید تشکیل شوند. این روش در درجه اول بعد از سکته مغزی یا در مورد اختلالات حرکتی مادرزادی استفاده می شود.

فیزیوتراپی به روش وجیتا (فیزیوتراپی به روش وجیتا)

طبق گفته Vojta در فیزیوتراپی، فیزیوتراپیست با استفاده از فشار هدفمند رفلکس ها را تحریک می کند. ترکیبی از چندین رفلکس از موقعیت های اولیه خاص برای فعال کردن عملکرد ماهیچه ها در نظر گرفته شده است.

فیزیوتراپی طبق شروت (فیزیوتراپی طبق شروت)

مدرسه برگشت

در مدرسه پشتی، چیزهایی را می آموزید که کمر شما را سالم نگه می دارد. برنامه دوره متشکل از ماژول های مختلف، مانند دانش در مورد وضعیت و رفتار حرکتی دوستانه پشت، تکنیک های آرام سازی، و آموزش آگاهی از بدن است. هدف پیشگیری یا کاهش کمردرد است. در مقاله Back School می توانید در مورد این موضوع بیشتر بدانید.

چه زمانی فیزیوتراپی می کنید؟

اهداف فیزیوتراپی در درجه اول توسط بیمار و تصویر بالینی او تعیین می شود. اساساً هدف از بین بردن درد، ارتقای متابولیسم و ​​گردش خون و بهبود یا حفظ تحرک، هماهنگی، قدرت و استقامت است. علاوه بر سن و شرایط بیمار، فیزیوتراپی باید شرایط زندگی روزمره بیمار را نیز در نظر بگیرد. سیر بیماری نیز نقش مهمی دارد.

بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی

بیماری های سیستم عصبی

طیف گسترده ای از بیماری های عصبی از گزینه های درمانی فیزیوتراپی استفاده می کنند. این امر برای مثال در مورد فلج، اختلالات حرکتی و عملکردی به دنبال آسیب‌های جمجمه و نخاع، آسیب به سیستم عصبی مرکزی (CNS) در بدو تولد، سندرم‌های پاراپلژیک و مولتیپل اسکلروزیس صدق می‌کند. با کمک اقدامات فیزیوتراپی، تعامل عملکردهای حسی و حرکتی بیماران آموزش داده می شود.

بیماری های اندام های داخلی

در مورد بیماری هایی مانند آسم، فیبروز ریوی یا فیبروز کیستیک می توان علائم را با آموزش تنفس موثر و تکنیک های خاص سرفه کاهش داد و در نتیجه کیفیت زندگی را بهبود بخشید. در موارد انقباض عروق یا مجاری لنفاوی، تمرین پیاده روی منظم باعث بهبود گردش خون و استقامت و در عین حال کاهش درد می شود. اختلالات عملکرد روده مانند بیماری کرون نیز می تواند با استفاده از فیزیوتراپی به صورت حمایتی درمان شود.

در طول فیزیوتراپی چه می کنید؟

اولین مراجعه به فیزیوتراپ معمولا شامل یک خاطره - گرفتن سابقه پزشکی بیمار در مکالمه - و یک معاینه کامل است که در طی آن، از جمله، قدرت عضلات و تحرک بررسی می شود و درد دقیقاً موضعی است. با استفاده از اطلاعات مصاحبه و معاینه، فیزیوتراپیست برنامه فیزیوتراپی ایجاد می کند و اهداف فردی را با بیمار در میان می گذارد.

بسته به برنامه درمانی، تمرینات فعال، کمکی و غیرفعال در فواصل منظم انجام می شود. در تمرینات فیزیوتراپی غیرفعال، فیزیوتراپیست مفاصل بیمار را بدون همکاری عضلات بیمار حرکت می دهد. این امر تحرک را بهبود می بخشد و گردش خون را بهبود می بخشد. در عین حال، از انقباض و سفتی جلوگیری می شود.

تمرینات فیزیوتراپی کمکی بیمار را ملزم می کند که خودش نیروی عضلانی اعمال کند. با این حال، حرکات توسط فیزیوتراپیست یا تجهیزات خاص فیزیوتراپی کمک می شود. اگر تمرین در آب انجام شود از شناوری به عنوان نیروی کمکی استفاده می شود.

خطرات فیزیوتراپی چیست؟

فیزیوتراپی که به درستی انجام شود، به سختی خطراتی را به همراه دارد. با این حال، اگر تمرینات بدون دقت یا اشتباه انجام شوند، ممکن است کبودی، التهاب یا آسیب های دیگر ایجاد شود. ورزش هایی که برای هماهنگی و درمان سرگیجه طراحی شده اند با افزایش خطر افتادن همراه است.

بعد از فیزیوتراپی چه نکاتی را باید در نظر داشته باشم؟

تمرینات مستقل نیز باید در خانه انجام شود. به این ترتیب می توان روند بهبودی را تسریع کرد.

افزایش فشار روی گروه های عضلانی می تواند باعث درد عضلانی شود، اما این خطرناک نیست. خستگی و خستگی نیز علائمی هستند که می توانند در نتیجه افزایش کار بدنی ایجاد شوند. اگر بعد از فیزیوتراپی درد یا آسیب دیدگی ایجاد شد، مراجعه به پزشک توصیه می شود.