آنوریسم آئورت شکمی: درمان جراحی

دو روش درمانی برای مدیریت آنوریسم آئورت شکمی بدون شکست (nrAAA) در دسترس است:

جراحی باز (OAR).
عروق داخلی آنوریسم حذف (EVAR)

برای بیماران با خطر محیطی قابل قبول ، با فرض امکان پذیری آناتومیک EVAR ، EVAR و OAR باید به همان اندازه توصیه شوند. سطح شواهد 1a / درجه توصیه شده A. [دستورالعمل S3]

توصیه بدون علامت AAA. برای درمان AAA بدون علامت [طبق دستورالعمل S3].

نظارت منظم باید اولین استراتژی مدیریت خطی باشد که برای AAA بدون علامت 4.0-5.4 سانتی متر انتخاب می شود. مدارک درجه 1a / توصیه نامه درجه A
بیمارانی که دارای AAA مادون قرمز یا کنار هم هستند 5.5 سانتی متر باید برای مدیریت AAA انتخابی ارجاع شوند. درجه مدارک 1a / توصیه نامه درجه A
درمان AAA را می توان در بیماران مبتلا به infrarenal یا juxtarenal AAA 5.0-5.4 سانتی متر در نظر گرفت. سطح شواهد 3b / درجه توصیه شده 0.
در زنان ، مراقبت های تهاجمی باید در نظر گرفته شود که حداکثر قطر آئورت به 5.0 سانتی متر برسد. مدارک درجه 3b / توصیه نامه درجه B
اگر اندازه AAA> 10 میلی متر در سال افزایش یابد ، بدون توجه به قطر AAA ، باید نشانه ای برای جراحی معمولی یا EVAR در نظر گرفته شود. درجه مدارک 1a / توصیه نامه درجه A

سفارش 1

روش مداخله ای (در زیر EVAR را ببینید) با قرار دادن پروتز استنت ("حمایت عروقی") یا جراحی معمولی با باز شدن شکم و بخیه زدن در پروتز عروقی:
- بیمارانی که از باز شدن آنها محروم شده اند آنوریسم ترمیم (OAR) به دلیل سن و بیماری های همراه (بیماری های همزمان) ممکن است با ترمیم آنوریسم درون عروقی (EVAR) درمان شود ، یک روش کم تهاجمی.
- در بیماران با مشخصات کم خطر ، دو روش EVAR و جراحی باز با یکدیگر رقابت می کنند.
- پس از درمان اندوواسکولار ، برای تشخیص عوارض (اندولیک یا استنت مهاجرت) ، منظم نظارت بر از استنت پروتز توصیه می شود. استنت میزان باز بودن پروتز 93-98٪ است.

توجه [دستورالعمل S3]:

شروع پیش فرآیند استاتین درمان باید در بیمارانی که تحت عمل جراحی عروق قرار می گیرند ، در حالت ایده آل حداقل 2 هفته قبل از جراحی مورد توجه قرار گیرد. سطح شواهد 2a / سطح توصیه ها
در بیماران با همبودی قلبی عروقی ، ضد پلاکت درمان باید برای بیماران مبتلا به AAA توصیه شود. سطح شواهد 2a / توصیه نامه درجه B

درمان پارگی شکم آنوریسم (rAAA) [دستورالعمل S3].

RAAA با شواهد بی چون و چرای تعریف شده است خون یا کنتراست در خارج از دیواره آئورت ، به عنوان مثال ، با CT پیش فرآیندی ، حین عمل تشخیص داده می شود آنژیوگرافی، یا در حین جراحی بیماران با پارگی تأیید شده AAA باید فوراً تحت مراقبت های تهاجمی قرار بگیرند. سطح شواهد 2b / سطح توصیه شده A

منابع بیشتر

جراحی بعدی بقا را بدتر می کند: در انگلیس (مردان: 63.8 میلی متر ؛ زنان: 61.7 میلی متر میلی متر) ، آنوریسم آئورت شکمی جراحی به طور قابل توجهی دیرتر از ایالات متحده انجام می شود (مردان: 58.2 میلی متر ؛ زنان: 56.3 میلی متر میلی متر) ، با نتیجه مرگ و میر (میزان مرگ) سه برابر بیشتر از ایالات متحده: نسبت شانس 3.60 (3.55-3.64) .
آنوریسم اندوواسکولار حذف (EVAR ؛ ترمیم آنوریسم اندوواسکولار) با استفاده از سیستم های استنت گرافت ("استنت عروقی") شناخته شده است که با مرگ و میر بعد از عمل به طور قابل توجهی پایین تر (مرگ و میر در زمان انجام عمل جراحی) در مقایسه با جراحی باز همراه است. این مزیت بقا حدود سه سال ادامه داشت و پس از آن میزان بقا در هر دو گروه برابر شد ، همانطور که نتایج طولانی مدت (دوره مشاهده: حداکثر 8 سال) از یک مطالعه بزرگ می تواند ثابت کند.
آنوریسم آئورت شکمی (AAA): مقایسه ترمیم آنوریسم اندوواسکولار (EVAR) در مقابل ترمیم آنوریسم (OAR):
- مرگ و میر 30 روزه: EVAR تقریباً 1.5٪ در مقابل OAR تقریباً 4.7٪ است.
- بعد از 3 سال: میزان مرگ و میر برای هر دو روش تقریباً 19.9٪. مداخلات مجدد: EVAR 6.6 vers در مقابل OAR 1.5.
آنوریسم آئورت شکمی (BAA): جراحی باز (OAR) در یک مطالعه طولانی مدت نسبت به EVAR در دراز مدت برتر بود. این امر به این واقعیت نسبت داده می شود که پروتزهای عروقی در طولانی مدت بیشتر در معرض عوارض هستند. پس از شش ماه ، هیچ مزیت مرگ و میر EVAR قابل تشخیص نیست. در دوره بعدی ، مرگ و میر (مرگ و میر) در این جمع افزایش یافت و در حدود سال هشتم به سطح معنی داری رسید. پس از میانگین 12.7 سال ، مرگ و میر ناشی از تمام علل پس از EVAR 25٪ بیشتر بود (نسبت خطر تنظیم شده 1.25 ؛ 1.00-1.56). مرگ و میر مربوط به آنوریسم حتی تقریبا 6 برابر بیشتر بود (نسبت خطر تنظیم شده 5.82 ؛ 1.64-20.65).
این در مقایسه با یک مطالعه طولانی مدت ایالات متحده است که در آن آنوریسم اندوواسکولار وجود دارد حذف به همان اندازه که جراحی باز نتایج خوبی بدست آورده است. در طی 4 سال اول پیگیری ، مرگ و میر (میزان مرگ) پس از جراحی باز بیشتر بود. بین سالهای چهارم و هشتم ، مرگ و میر در بیماران استنت ارائه شده بیشتر بود (تهیه شده توسط پل عروقی). پس از آن ، روند معکوس شد و اکنون میزان مرگ و میر در گروه استنت عروقی کمی پایین تر است.