در ارتباط با داروهای ضد افسردگی ، مصرف الکل به طور کلی توصیه نمی شود. داروهای روانگردان و الکل نیز خیلی خوب کنار نمی آیند. به خصوص در مورد مواد فعال که دارای آرامبخش اضافی هستند ، یعنی اثر آرام بخشی ، دوزهای اضافی الکل می توانند این اثر را تشدید کنند.
بعلاوه ، توانایی واکنش نیز کاهش یافته است ، زیرا عملکرد ذهنی و حرکتی محدود شده است. به عنوان مثال رانندگی با وسیله نقلیه موتوری و کار با ماشین آلات در این مورد اکیداً ممنوع است. داروهای ضد افسردگی با یک جز component آرام بخش ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (NSMRI) هستند آمیتریپتیلین، تری تری پرامین و دوکسپین و همچنین داروهای ضد افسردگی چهار حلقوی (؟ 2 آنتاگونیست) میانسرین و میرتازاپین.
عوامل آرام بخش خصوصاً در درمان آشفتگی و بی قراری مفید هستند افسردگی و اختلالات خواب. تحت تأثیر الکل ، مواد مختلف پیام رسان و سیستم های گیرنده از مغز تعدیل می شوند غلظت دوپامین، به عنوان مثال ، افزایش می یابد ، که تأثیر اصلی در احساسات انسان دارد.
فرد احساس مهار بیشتری می کند و خلق و خو بهتر می شود زیرا سیستم پاداش خود بدن بیشتر فعال می شود. نتیجه تمایل به مصرف بیشتر الکل برای حفظ این حالت است. اثر آرام بخشی توسط گیرنده های GABA واسطه است ، GABA قوی ترین فرستنده بازدارنده در CNS است.
غلظت آن به طور غیر مستقیم افزایش یافته و عملکرد حرکتی مختل شده و کاهش سرعت جسمی رخ می دهد. حافظه عملکرد نیز کاهش می یابد ، این امر ناشی از کاهش عملکرد گیرنده گلوتامات است. گلوتامات مهمترین فرستنده تحریکی در CNS است.
شمالی آدرنالین و سروتونین، دو فرستنده مهم دیگر ، در غلظت کاهش می یابد ، که رفتار تهاجمی و افسردگی الکلی ها را توضیح می دهد. علاوه بر این ، انکفالین ها و اندروفین ها در مقادیر بیشتری آزاد می شوند ، اینها رفتار اعتیاد را تقویت می کنند و دارای یک هستند درداثر سرکوبگر اگر الکل همراه با یک مصرف شود ضد افسردگی مانند آمیتریپتیلین، فعل و انفعالات غیر قابل تردید مشاهده می شود.
این موارد به رفتار نوشیدن فرد (سو abuse مصرف مستقیم یا مزمن الکل) ، سن ، جنس و میزان سرعت تجزیه مواد مخدر در بدن بستگی دارد. از نظر فارماكوديناميكي ، دو دارو (اتانول و آمیتریپتیلین) دارای یک اثر تقویت کننده متقابل هستند. در نتیجه ، مبتلایان به شدت تجربه می کنند آرام بخش، که می تواند از خواب آلودگی تا خطرناک باشد اغماء ایالت ها.
علاوه بر این ، آنها باید محدودیت های روانی-حرکتی قابل توجهی را انتظار داشته باشند. سایر عوارض جانبی مشاهده شده افزایش حساسیت به تشنج (به ویژه هنگام بروز علائم ترک) ، کاهش می یابد خون فشار و آریتمی قلبی. شکایات روده ای روده ای مانند یبوست و انسداد روده از جمله عوارض جانبی درمان با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا آنتاگونیست؟ 2 هستند و همچنین می توانند در صورت مصرف همزمان الکل افزایش یابند.
در مورد حاد مسمومیت الکلی، برخی مطالعات نشان داده اند که مدت زمان عمل آمی تریپتیلین در بدن می تواند طولانی شود. به اصطلاح سیتوکروم ها عامل تجزیه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای در ارگانیسم هستند. الکل نیز تا حدی از طریق این سیستم آنزیمی تجزیه می شود. بنابراین مصرف بیش از حد حاد الکل باعث مهار سیتوکروم های تجزیه آمی تریپتیلین می شود.
با این حال ، مصرف منظم الکل در دوزهای پایین ، تصویری متفاوت را نشان می دهد: افزایش تشکیل سیتوکروم اتفاق می افتد زیرا ارگانیسم با این واقعیت سازگار شده است که مجبور است الکل بیشتری را از طریق سیستم سیتوکروم تخریب کند. این امر همچنین منجر به تجزیه سریع آمیتریپتیلین و سایر مواد می شود داروهای روانگردان که از طریق سیتوکروم متابولیزه می شوند. مدت زمان اثر دارو کاهش می یابد و در نتیجه برای دستیابی به همان اثر درمانی ، دوزهای بیشتری لازم است.
در بعضی موارد ، افراد افسرده ممکن است به الکل (همبودی) نیز وابسته باشند ، در این حالت مراحل افسردگی بیماران بیش از حد طبیعی طول می کشد و در الکلی های خشک خطر عود به دلیل مراحل افزایش می یابد افسردگی. در مورد اثرات ضد افسردگی مختلف در زمینه وابستگی به الکل تاکنون به اندازه کافی تحقیق نشده است. با این حال ، روشهای خوب با ترکیبی از درمان سرترالین ، یک انتخاب ، موفقیت آمیز هستند سروتونین بازدارنده جذب مجدد (SSRI) و نالترکسون ، آنتاگونیست مواد افیونی. از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای با دوز پایین نیز گاهی اوقات برای درمان علائم ترک خفیف استفاده می شود ، اما در اینجا دوکسپین ترجیح داده می شود به درمان با آمیتریپتیلین.
