تولید آدرنالین: این استرس ها هورمون آدرنالین و نورآدرنالین در استخوان فوق کلیه و در سلولهای عصبی از آمینو اسید تیروزین تولید می شوند. با کمک آنزیم ها، این ابتدا به L-DOPA (L- دی هیدروکسی- فنیل آلانین) تبدیل می شود. سپس دوپامین, نورآدرنالین و آدرنالین با کمک آنزیمی تولید می شود ویتامین ها (C ، B6) ، مس ، اسید فولیک و منیزیم.
آدرنالین به گیرنده های به اصطلاح آدرنرژیک متصل می شود ، که گیرنده های سطح سلول هستند. نورآدرنالین همچنین گیرنده های نورآدرنرژیک متعلق به گیرنده های سطح سلول دارد. تنظیم آدرنالین: ترشح آدرنالین با تحریک عصب یا سایر موارد افزایش می یابد هورمون (کورتیزول)
تولید با بازخورد منفی در غلظتهای زیاد آدرنالین ، که مانع از تشکیل ماده اولیه تیروزین می شود ، مهار می شود. تخریب و در نتیجه خاتمه اثر آدرنالین توسط آنزیم ها کاتکول-ا-متیل ترانسفراز (COMT) و مونوآمینوکسیداز (MAO). محصولات نهایی سرانجام از طریق ادرار دفع می شوند.
ترشح نوراپی نفرین با استرس از طریق فعال سازی سمپاتیک ایجاد می شود سیستم عصبی. این اثر با جذب مجدد نورآدرنالین به سلولهای تولید کننده یا تجزیه آن به آدرنالین یا اسید وانیلین ماندلیک پایان می یابد. استرس هورمون آدرنالین و نورآدرنالین هم در متابولیسم و هم در گردش خون تأثیر دارند.
در شرایط استرس زا ، این هورمون ها قادر به فعال سازی هورمون ها هستند سیستم قلبی عروقی با افزایش قلب میزان و خون فشار و گسترش برونش های ریوی. در نتیجه ، عملکرد بدنی افزایش می یابد. علاوه بر این ، تحت تأثیر هورمون ها ، ذخایر انرژی با آزادسازی قند (گلوکز) ، تشکیل قند جدید (گلوکونئوژنز) و تجزیه چربی (لیپولیز) ایجاد شده و به عضلات از طریق افزایش تأمین می شود. خون جریان.
تحرک (peristalsis) دستگاه گوارش مهار می شود. به این ترتیب ، هورمون ها به طور کلی باید واکنش سریع فرار را در شرایط اضطراری امکان پذیر کنند. نورآدرنالین نیز مهم است انتقال دهنده عصبی با همدلی سیستم عصبی؛ آدرنالین از این نظر نقش تابع دارد. نورآدرنالین همچنین اثر ضد درد دارد.
اثر آدرنالین در بدن انسان
اثر آدرنالین در بدن انسان در مناطق مختلف اندام و بدن انجام می شود ، جایی که عملکرد خود را به عنوان یک هورمون استرس انجام می دهد. آدرنالین وظایف اصلی خود را در سیستم قلبی عروقی. در عرض چند ثانیه ، می تواند مرکز را متمرکز کند خون، بالا بردن فشار خون و بنابراین ذخایر خون را برای یک وضعیت استرس بالقوه فراهم می کند.
به گیرنده های آدرنرژیک آلفا 1 ، بتا 1 و بتا متصل می شود ، که بسته به ناحیه عضو می تواند واکنش های مختلفی ایجاد کند. کم اهمیت عروق در مناطق پیرامونی بدن ، به عنوان مثال پوست ، در حالی که رگهای خونی بزرگ و عضلات بزرگ می شوند منقبض می شوند. در نتیجه ، مقادیر زیادی خون برای افزایش عرضه به ماهیچه ها توزیع می شود.
La قلب ضربات سریعتر و قوی تر ، که افزایش می یابد فشار خون و عرضه را بهبود می بخشد قلب. آدرنالین از طریق همان گیرنده ها بر دستگاه گوارش و تنفس نیز تأثیر می گذارد. عضلات صاف تحت تأثیر آدرنالین سستی می کنند.
در نتیجه ، حرکت دستگاه گوارش و در نتیجه هضم غذا محدود می شود. عضلات صاف همچنین باعث انقباض کمتر لوله های برونش می شوند که به نوبه خود باعث می شود تنفس با تعریض مجاری هوایی راحت تر در سلولهای چربی و عضلانی ، آدرنالین از طریق گیرنده های فوق کلیه نیز بر متابولیسم تأثیر می گذارد.
تجزیه چربی تقویت شده و ذخایر انرژی جدیدی را فراهم می کند. محتوای قند در خون از طریق افزایش تجمع مولکول های قند و از طریق ترشح هورمون به میزان قابل توجهی افزایش می یابد گلوکاگون. عضله می تواند ذخایر انرژی بیشتری را جذب و تبدیل کرده و در نتیجه فعالیت خود را افزایش دهد.
آدرنالین همچنین واکنش های کوچکتری را در مرکز ایجاد می کند سیستم عصبی، در چشم ، روی پوست و اندام های مختلف دیگر ، همه با عملکرد هورمون استرس مطابقت دارند. فشار خون افزایش می یابد ، گردش خون مرکزی افزایش می یابد ، عضلات میزان متابولیسم پایه خود را افزایش می دهند و فعالیت کلی بدن طی چند ثانیه پس از ترشح آدرنالین افزایش می یابد. - سیستم قلبی عروقی
- دستگاه گوارش
- عضلانی
- از نفس کشیدن
- در مغز و من
- متابولیسم چربی و قند سلولهای M.
