باقیمانده مواد مخدر در نوشیدن آب به گفته کارشناسان محیط زیست یک مشکل رو به رشد است. بیش از 150 ماده فعال چندین بار در محیط زیست در پروژه های تحقیقاتی و برنامه های اندازه گیری ویژه - بیشتر در دریاچه ها ، نهرها و رودخانه ها - کشف شده است. طبق آژانس محیط زیست فدرال ، متداول ترین موادی که در محیط وجود دارد و به همین ترتیب ، در نوشیدن ما یافت می شود آب هستند داروهای ضد فشار خون، بتا بلاکرها ، ضد صرع ، داروهای ضد درد مانند دیکلوفناک و ایبوپروفن, آنتی بیوتیک ها و بالاتر از همه، اشعه ایکس رسانه های کنتراست. محققان گمان می کنند با توجه به پیر شدن جامعه و افزایش مصرف داروها ، آب آلودگی همچنان افزایش خواهد یافت.
داروها از مسیرهای مختلف وارد چرخه آب می شوند
چگونه داروهای وارد آب آشامیدنی می شوید؟ بیایید با استفاده از این سوال را بررسی کنیم دیکلوفناک به عنوان مثال: حدود 85 تن از این مقدار مسکن هر ساله در آلمان مصرف می شود. با این حال ، 70 درصد از ماده فعال بدن دوباره به طور طبیعی بدن را ترک می کند - در نهایت در فاضلاب ظاهر می شود. حدود 60 تن از دیکلوفناک از طریق ادرار وارد چرخه آب شوید.
اگر فردی در طول زندگی خود به طور متوسط دو لیتر آب در روز بنوشد ، در طی 50,000 سال بیش از 80 لیتر آب مصرف خواهد کرد. محاسبه میزان باقی مانده دارو در این فرآیند تقریباً غیرممکن است.
اطلاعات بسیار کمی در مورد واکنشهای احتمالی هنگام باقی مانده 3,000 یا حدود آن شناخته شده است داروهای تایید شده در اروپا گرد هم می آیند. با این حال ، از دنیای حیوانات شناخته شده است که به عنوان مثال در ماهی ها ، که در محل های تصفیه خانه فاضلاب زندگی می کنند ، تغییرات جنسیتی پس از مصرف استروژن مشاهده شده است (اتیلن استرادیول از قرص ضد بارداری).
مواد مخدر در آب: دفع نامناسب و دامداری
با این حال ، طبق آژانس محیط زیست فدرال ، مشکل دیگر این است که مصرف کنندگان نادان یا بیش از حد راحت ، داروهای بدون استفاده یا تاریخ مصرف گذشته را در توالت یا سینک ظرفشویی دور می ریزند. از آنجا ، آنها در آبهای زیرزمینی و سطحی قرار می گیرند. تصفیه خانه های متداول فاضلاب و فناوری تصفیه آب معمولاً در فیلتر کردن باقی مانده ضعیف هستند.
و یک مشکل دیگر به لطف دامداری فشرده ایجاد می شود: با توجه به درمان دوغاب مراتع و مزارع ، مقدار اضافی داروهای از دامپزشکی - آنتی بیوتیک ها, هورمون، و غیره در پرورش ماهی ، آنتی بیوتیک ها و قارچها مستقیماً در آبهای سطحی تخلیه می شوند.
نیاز به تحقیق وجود دارد
درست است ، عوامل شناسایی شده در آب آشامیدنی چند برابر کمتر از مقدار تجویز شده در روز هستند مقدار. اما این به معنای بی ضرر بودن آنها نیست. ارزیابی علمی مبتنی بر خطر هنوز وجود ندارد. به طور خاص ، تاثیری که می تواند در صورت مصرف چندین ماده فعال فعال همزمان با غلظت کم از طریق آب آشامیدنی برای چندین سال ایجاد شود ، هنوز مشخص نیست.
اما نیاز به تحقیق در این زمینه بسیار زیاد است. این به این دلیل است که دو روند بسیار نگران کننده با باقی مانده داروها در آب ارتباط دارند: افزایش بروز اختلالات باروری و میکروارگانیسم های چند مقاوم.
