آزمون کومبس چیست؟
برای تشخیص از آزمون کومبس استفاده می شود آنتی بادی در برابر قرمز خون سلول ها (اریتروسیت ها) برای تعیین سرم به اصطلاح Coombs استفاده می شود آنتی بادی. این ماده از سرم خرگوش به دست می آید و به انسان حساس می شود آنتی بادی.
این آزمایش در موارد مشکوک به کم خونی همولیتیک ، ناسازگاری رزوس یا کمی قبل از خون تزریق کم خونی همولیتیک نوعی کم خونی است و ناسازگاری رزوس شرح می دهد خون ناسازگاری گروهی آزمون کومبس دو نوع مختلف دارد ، آزمون مستقیم و غیر مستقیم از نظر شاخص و عملکرد متفاوت است.
دلایل آزمون کومبس
وقتی مشکوک به کم خونی همولیتیک هستید از آزمایش مستقیم کومبس استفاده می شود. کم خونی همولیتیک کم خونی را توصیف می کند که در آن سلول های خون به دلیل آسیب زودرس از بین می روند. در بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس سیستمیک ، روماتوئید آرتروز یا لوسمی لنفاوی مزمن ، آنتی بادی هایی تشکیل می شوند که علیه سلول های خونی خود بدن هدایت می شوند (به اصطلاح اریتروسیت ها).
اتصال آنتی بادی ها منجر به تجزیه زودرس سلول های خونی یا تجمع سلول های خون در عروق. هر دو منجر به کاهش سطح هموگلوبین می شوند. یک نشانه بیشتر برای آزمایش مستقیم کومبس Morbus haemolyticus neonatorum است ، جایی که بدن مادر منفی می تواند آنتی بادی علیه عامل رزوس تولید کند.
اگر کودک متولد رحم مثبت باشد ، آنتی بادی های بدن مادر می توانند وارد گردش خون شوند جنین و شروع به تجزیه بیشتر سلولهای خون می کند. نوزادان تازه متولد شده با کم خونی شدید خود مشهود هستند زردی. از آزمون کومبس به طور منظم در پزشکی انتقال خون استفاده می شود.
این برای تعیین گروه خونی قبل از a استفاده می شود تزریق خون (آزمایش کنار تخت) ، که در آن یک نمونه خون کوچک با سرم های مختلف مخلوط می شود گروه های خونی A ، B ، AB و 0. اگر خون مایع باقی بماند ، خون بیمار با گروه خونی مربوطه سازگار است. انتقال می تواند انجام شود. از آزمون غیرمستقیم کومبس همچنین می توان برای جستجوی آنتی بادی های رایگان در بدن بیمار (آزمایش غربالگری آنتی بادی) استفاده کرد ، به عنوان مثال در معاینات بارداری ، برای آماده سازی برای انتقال در بیماران انکولوژیک یا افرادی که قبلاً آزمایش دریافت کرده اند تزریق خون.
آماده سازی
برای آماده سازی برای آزمایش کومبس ، ابتدا سرم های حاوی آنتی بادی برای آزمایش آماده می شوند. آنها در لوله های آزمایش مختلف پر می شوند یا روی کارت های آزمایش قرار می گیرند. در عمل بالینی روزمره ، مثلاً برای آزمایش کنار تخت ، کارتهای آزمایشی آماده شده ای وجود دارد که می توانند بلافاصله استفاده شوند. بعد ، خون از بیمار گرفته می شود و برای آزمایش آماده می شود. بسته به نوع آزمایش کومبس ، سلول های خونی یا سرم بیمار (قسمت مایع خون) مورد نیاز است.
