پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.
- بافت برداری (نمونه بافت) - برای تعیین نوع تومور و همچنین تهاجمی بودن آن. مهمترین اقدام تشخیصی در موارد مشکوک به تومور ؛ زیر مراحل تصویربرداری انجام شده است (نگاه کنید به "تشخیص دستگاه پزشکی").
- ایزوآنزیمهای آلکالن فسفاتاز (AP) ، استاز ، ادرار کلسیم (هیپرکلسمی تومور (مترادف: هیپرکلسمی ناشی از تومور ، TIH) یکی از رایج ترین علائم در سندرم های پارانئوپلاستیک است) ، PTHrP (هورمون پاراتیروئیدپروتئین مرتبط صورت فلکی با کاهش هورمون پاراتیروئید (PTH) و افزایش PTHrP نوعی هیپرکلسمی تومور است) - در استخوان مشکوک متاستازها, تومورهای استخوانی (استئوسارکوم).
- بنس جونز پروتئین ها در ادرار (پلاسموسیتوما/مولتیپل میلوما).
- دیوکسی پیرییدینولین (DPD) -> 98٪ خاص استخوان است - شاخص خوبی از میزان جذب استخوان است (افزایش در: پری و یائسگی) پوکی استخوان (اگر تراکم سنجی استخوان هنوز طبیعی باشد ، تشخیص به موقع امکان پذیر است) ؛ استخوان متاستازها; پلاسموسیتوما (مترادف: میلوم چندگانه) ؛ بیماری پیج؛ اولیه هایپرپاراتیروئیدیسم (بیش فعالی پاراتیروئید).
- پارامترهای التهابی - CRP (پروتئین واکنش پذیر C) یا ESR (میزان رسوب گلبول های قرمز).
- هورمون پاراتیروئید - استثنا کردن هایپرپاراتیروئیدیسم، که در زمینه آن تظاهرات استخوانی بیماری ممکن است رخ دهد:
- تشخیص ایمونوهیستوشیمی پروتئین هیستون جهش یافته H3.3 - در موارد نامشخص (تومور سلول غول پیکر (استئوکلاستوما)) کندروبلاستوما).
- Wg ممکن کم خونی (کم خونی): شمارش خون کوچک, فریتین* ، اسید فولیک, ویتامین B12, رتیکولوسیت ها.
* کم فریتین سطح ممکن است با پاسخهای التهابی "پوشانده شود". بنابراین ، ارزیابی از فریتین در صورت لزوم باید به موازات پروتئین واکنش پذیر C (پروتئین فاز حاد) انجام شود.
