آزمایش میکروآلبومینوریا

آزمایش میکروآلبومینوریا اطلاعاتی در مورد میزان پروتئین فراهم می کند آلبومین - پروتئینی که به طور معمول در آن وجود دارد خون - طی 24 ساعت یا خود به خود از طریق ادرار دفع می شود. در شرایط عادی ، این پروتئین بزرگ با بار منفی توسط فیلتر فیلتر می شود کلیهدستگاه فیلتر کننده است و بنابراین در ادرار یا فقط در مقادیر بسیار کمی قابل تشخیص نیست. با این حال ، اگر اختلالات رخ دهد ، آلبومین در ادرار وجود دارد. عوامل موثر در ایجاد میکروآلبومینوریا عبارتند از:

  • سطح فشار خون
  • سطح گلوکز سرم (خون گلوکز؛ BG)
  • هایپرینسولینمی
  • عوامل ژنتیکی
  • نقص بازجذب لوله ای - اختلال در جذب مجدد مواد مهم توسط کلیه.
  • سیگار کشیدن

آلبومینوریا به عنوان یک پارامتر تشخیصی و پیش آگهی در نظر گرفته می شود نفروپاتی دیابتی.

سایر دلایل افزایش آلبومین:

  • حاد هیپرگلیسمی (هایپرگلیسمی).
  • نارسایی حاد قلب (نارسایی قلبی)
  • هماچوری (خون در ادرار)
  • عفونت های دستگاه ادراری
  • Febbre
  • بحران فشار خون
  • فعالیت بدنی
  • بارداری

روش

از آنجا که جمع آوری ادرار در طول 24 ساعت همیشه عملی نیست ، می توان از نوارهای آزمایشی استفاده کرد که نشان می دهد این مسئله وجود دارد یا خیر آلبومین در ادرار وجود دارد. علاوه بر این ، امکان محاسبه ضریب کراتینین و آلبومین در ادرار از ادرار خود به خودی

ماده مقادیر طبیعی میکروآلبومینوریا ماکروآلبومینوریا
دوره جمع آوری محدود <20 میکروگرم در دقیقه 20-200 میکروگرم در دقیقه > 200 میکروگرم در دقیقه
جمع آوری ادرار 24 ساعته <30 میلی گرم / فوت 30-300 میلی گرم / بمیر > 300 میلی گرم در هر بار مرگ
ادرار 1 یا 2 صبح <20 میلی گرم در لیتر یا 20 میلی گرم در گرم کراتینین ادرار 20-200 میلی گرم در لیتر یا 20-200 میلی گرم در گرم کراتینین ادرار > 200 میلی گرم در لیتر یا> 200 میلی گرم در گرم کراتینین ادرار

هرچه سطح آلبومین بیشتر شود ، آسیب کلیوی پیشرفته تر است.

موارد مصرف

تفسیر

افزایش

  • پروتئینوریا (دفع بیش از حد پروتئین در ادرار) از پیدایش مختلف (علت).
  • دیابت ملیتوس در نفروپاتی دیابتی (بیماری کلیه دیابتی).

اطلاع.

  1. برای تأیید یا حذف میکروآلبومینوریا ، سه معاینه از نظر میکروآلبومینوریا طی 6-8 هفته توصیه می شود ، زیرا میزان دفع اوقات بسیار متفاوت است.
  2. یک میکروآلبومینوریا اثبات شده در دو از سه معاینه در دیابت mellitus در نظر گرفته می شود برای شروع نفروپاتی دیابتی.
  3. پیگیری میکروآلبومینوریای موجود: 2-3 بار در سال.

میکروآلبومینوریا و بیماری ها

بیماران مبتلا به میکروآلبومینوریا:

  • 10 تا 20 برابر افزایش خطر ابتلا به نفروپاتی دیابتی آشکار در مقایسه با بیماران بدون دفع آلبومین
  • و زوست بعد از سکته قلبی (قلب حمله) 2-4 برابر افزایش خطر ابتلا به انفارکتوس جدید یا حتی مرگ قلبی عروقی.

میکروآلبومینوریا یک شاخص مهم در بیماری های قلبی عروقی در نظر گرفته می شود ، مانند سکته قلبی و آپوپلکسی (ضربه) ، و همچنین نارسایی کلیه (ضعف کلیه). میکروآلبومینوریا همچنین به عنوان یک شاخص خطر بیماری قلبی عروقی در افراد غیر دیابتی در نظر گرفته می شود. خطر در اینجا با عامل 2 افزایش می یابد. در بیماران با خطر قلبی عروقی ، ورزش منظم باعث کاهش بروز و شدت میکروآلبومینوریا می شود.