پاتوژنز (توسعه بیماری)
سایش ناشی از سن دلیل این امر نیست آرتروز، اما در آغاز تخریب مفصل معمولاً آسیب حاد مفصلی است غضروف به علت ضربه یا عفونت. پاتومکانیسم های زیر را می توان در آرتروز مشاهده کرد:
- استئوآرتریت به دلیل بار بیش از حد بر روی مفصل.
- استئوآرتریت به دلیل استخوان تحتانی یا غضروف.
آرتروز اولیه در نتیجه بیش از حد مستقیم یا غیرمستقیم بیش از حد رخ می دهد مفاصل. اضافه بار مستقیم در هنگام کار سنگین ، ورزش * یا به دلیل آن اتفاق می افتد چاقی. اضافه بار غیر مستقیم شامل کاهش در غضروف بازسازی به دلیل پیری یا اختلالات متابولیکی. * با این وجود ورزش فقط سالم است مفاصل در این روند آسیب نبینند یا شرایط قبلی وجود نداشته باشد. آرتروز ثانویه می تواند در نتیجه موارد زیر ایجاد شود:
- مادرزادی / ناهنجاری
- بدشکلی
- اختلالات / بیماریهای غدد درون ریز
- اختلالات / بیماری های متابولیک
- بیماری های التهابی مفصل
- آرتروپاتی التهابی و غیر التهابی مزمن (بیماری مفصل).
- بیماری مفصلی روماتیسمی
- پس از سانحه (بعد از ضربه مفصل / آسیب مفصلی ؛ دررفتگی - دررفتگی / دررفتگی).
- عملیات
آرتروز و التهاب (التهاب).
به نظر می رسد التهاب (التهاب) درجه پایین نقش بیشتری در آرتروز (آرتروز انگلیسی) نسبت به تغییرات رادیولوژی از نظر آرتروز (علائم انحطاط) دارد. این با تعیین سطح سرمی hs-CRP (حساسیت بالا CRP ؛ پارامتر التهاب) نشان داده شد ، که در مقایسه با گروه کنترل کمی اما از نظر آماری به طور قابل توجهی افزایش یافته است. از نظر بالینی ، حدود 50٪ بیماران آرتروز علائم التهاب سینوویال را نشان می دهند. علائم سینوزیت (التهاب غشای سینوویال) حتی با علائم جزئی و فقط تغییرات ساختاری محدود قابل تشخیص است. نفوذ سلول ایمنی معمولی با مونوسیت ها/ ماکروفاژها و T لنفوسيت ها (سلولهای CD4 T) قابل تشخیص است. علاوه بر این ، سیتوکین ها (تومور) نکروز فاکتور آلفا IFN-γ /اینترفرون-گاما) ، فاکتورهای رشد و نوروپپتیدها در طی این فرآیند ظاهر می شوند. واسطه ها ، سایتوکاین های پیش التهابی ("پیش التهابی") را تحریک می کنند. مفصل آکرومیوکلاویکولار (مفصل آکرومیوکلاویکولار) تحت فشارهای مکانیکی شدیدی قرار دارد ، بنابراین آرتروز این مفصل در بیشتر موارد از علائم پیری است. Discus articularis دیسک مفصلی است که بین ترقوه قرار دارد (استخوان یقه) و کتف (کتف) تغییرات دژنراتیو در این دیسک بین مفصلی را می توان از اوایل دهه 2 زندگی مشاهده کرد. در افراد جوان ، آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولار معمولاً پس از ضربه (آسیب) ایجاد می شود. ناپایداری دستگاه رباط کپسولی نیز از پیشرفت آن برخوردار است. اغلب ترکیبی از آرتروزهای بدن بزرگ وجود دارد مفاصل (پلی آرتروز).
علل (علل)
علل بیوگرافی
- بار ژنتیکی والدین ، مادربزرگ ها و مادربزرگ ها: به عنوان مثال ، ویتامین D گیرنده (VDR) ژن چندشکلی ها
- ارتباط معنیداری بین چندشکلی VDR آپال و آرتروز در جمعیت آسیا وجود دارد ، اما در کل جمعیت این رابطه وجود ندارد
- همچنین ارتباط آماری معنی داری بین چندشکلی FokI و آرتروز وجود داشت. با این حال ، این نتیجه فقط از دو مطالعه حاصل شد
- تحلیل رفتن غضروف مربوط به سن به دلیل کاهش فعالیت متابولیک.
- مشاغل - مشاغلی با بار سنگین فیزیکی طولانی مدت (به عنوان مثال کارگران ساختمانی).
علل رفتاری
- فعالیت بدنی
- اضافه بار مفاصل ، به عنوان مثال به دلیل ورزش های رقابتی و با عملکرد بالا در بخش ورزش های قدرت (به عنوان مثال بدنسازان) یا بارهای سنگین فیزیکی طولانی مدت در محل کار
- کمبود فعالیت بدنی - از آنجا که غضروف ریز مغذی های خود را از مایع سینوویال دریافت می کند ، به مفصل منتقل شده بستگی دارد
علل مرتبط با بیماری
- بیماری های التهابی مفصل
- بیماری های مفصلی روماتیسمی
- پس از سانحه (بعد از ضربه مفصل / آسیب مفصلی ؛ دررفتگی - دررفتگی / دررفتگی ؛ آسیب دیدگی رباط ؛ بعد از شکستگی (استخوان شکسته) ترقوه).
