اسپوندیلودز اصلاحی چیست؟
یک اصلاحیه اسپوندیلودز یک روش جراحی است که انحناها و چرخش های ستون فقرات را درمان می کند. اصلاحی اسپوندیلودز در درجه اول برای درمان استفاده می شود اسکولیوز. در حین جراحی ، اجسام مهره ها به بهترین حالت ممکن آورده می شوند و این موقعیت به صورت مکانیکی با پیچ و صفحات فلزی ثابت می شود.
هدف از اصلاح اسپوندیلودز راست کردن ستون فقرات منحنی به منظور دستیابی به وضعیت بهتر بیمار و تسکین علائم است. تکنیک های مختلف جراحی وجود دارد که می توان با آن اسپوندیلودز اصلاح شود. در اصل ، بین روش های پشتی و شکمی تمایز قایل می شود که در آن ستون فقرات از طریق پشت یا از جلو قابل دسترسی است.
تصمیم در مورد اینکه تکنیک به کار رفته است اساساً به تصویر بالینی بستگی دارد. اسپوندیلودز اصلاحی یک روش دشوار است که با خطرات و عوارض مختلفی همراه است. چرخش و صافی ستون فقرات می تواند آسیب برساند خون عروق و اعصاب در پشت. در بعضی موارد ، ستون فقرات پس از عمل به اندازه کافی سفت نشده است زیرا مهره ها با هم رشد نمی کنند و به درستی استخوان بندی می شوند. سپس بیماران باید مجدداً تحت عمل جراحی قرار بگیرند.
قفس در اسپوندیلوز چیست؟
غالباً ، یک یا چند دیسک بین مهره ای باید به عنوان بخشی از اسپوندیلودز کاملاً برداشته شود. دیسک های گمشده به اصطلاح قفس جایگزین می شوند. اینها قفس های کوچکی هستند که از فلز (معمولاً تیتانیوم) ، پلاستیک (کربن ، PEEK) یا سرامیک ساخته شده اند و بین بدنه مهره ها قرار می گیرند و به عنوان فاصله دهنده عمل می کنند.
در نظر گرفته می شود که قفس ها به خوبی تحمل می شوند. پس از قرار دادن ، قفس های کوچک بین پیچ مهره ها با پیچ و صفحه ثابت می شوند. شکل و ضخامت قفس ها بر اساس دیسک های بین مهره ای طبیعی است.
کاشت ها برای پشتیبانی از همجوشی اجسام ثابت مهره ها و حفظ انحنای صحیح ستون فقرات از نظر آناتومیکی مهم هستند. در طی روند بهبودی ، کاشت قرار داده شده باید همراه با مهره های اطراف رشد کرده و ستون فقرات را در این بخش سفت کند. برای ترویج استخوان سازی، جراح ممکن است علاوه بر قفس ها ، قطعات کوچک استخوان ایجاد شده در حین جراحی را در قسمت مهره عمل شده نیز وارد کند.
