در هم آمیختگی آرنج ، دررفتگی آرنج ، دررفتگی آرنج دررفتگی آرنج جابجایی کامل قطعات درگیر است مفصل آرنج. این شامل کشویی سطح مفصلی از استخوان بازو خارج از محفظه لولا مانند آن توسط زخم و از بین رفتن تماس بین سر از شعاع و استخوان بازو.
تشریح
سه استخوان ها دیدار در مفصل آرنج (Articulatio cubiti): استخوان بازو، اولنا و شعاع. آنها 3 مختلف را تشکیل می دهند مفاصل، که در کنار هم مفصلی به اصطلاح لولایی (تروکوگلیموس) تشکیل می شود. استخوان بازو دارای یک سطح مفصل گرد است که توسط حفره با دو فرآیند استخوان مانند لولا (مفصل لولا) احاطه شده است.
این فرایندها انتهای فوقانی حفره (اولکرانون) است که می توان آن را به عنوان "استخوان آرنج" لمس کرد ، و فرایند تاج (proc. coronoidus) در جلو. سر شعاع (شعاع Caput) توسط یک سطح مشترک کروی احاطه شده است.
این یک مفصل چرخشی جانبی با زخم تشکیل می شود ، که توسط یک رباط دایره ای تثبیت می شود (Ligamentum anulare radii) در حال اجرا در اطراف سخن گفت سر. در بالا ، سخن گفت سر یک مفصل توپی با سطح مفصلی استخوان بازو تشکیل می دهد. حرکات جانبی این مفصل توپی و سوکت در هر دو طرف توسط رباط های وثیقی بین استخوان بازو و شعاع یا اولنا محدود می شود (ligamentum collaterale radii یا ulnae).
La کپسول مفصلی نسبتاً وسیع است و شامل قسمتهای تشکیل دهنده مفصل است. عضلات و رباط های جانبی از آنجا شروع می شوند و علاوه بر این مفصل را تثبیت می کنند. یک مفصل سالم به خارج اجازه می دهد (تلفظ) و درونی (فتنه) چرخش ساعد و خمش تقریباً 140 درجه. گسترش بیشتر از موقعیت استراحت به دلیل ساختارهای استخوانی امکان پذیر نیست (به جز برای زنان و کودکان ، گاهی اوقات 5-10 درجه). خم شدن جانبی ساعد همچنین با رباط های دست نخورده امکان پذیر نیست.
منشاء
دررفتگی آرنج به ندرت می تواند مادرزادی باشد ، اما تقریباً در همه موارد ناشی از نیروی خارجی است. رایج ترین مکانیسم افتادن روی بازوی کشیده است ، اغلب این وضعیت در هنگام ورزش رخ می دهد. اگر منجر به کشش بیش از حد یا زاویه بیش از حد شود ، تأثیر مستقیم روی بازو نیز می تواند علت باشد مفصل آرنج.
مربوط به درصد بالای افتادن روی بازوی کشیده ، تقریباً دررفتگی پشتی (عقب) وجود دارد. 80-90٪ موارد: به دلیل برخورد شدید از جلو ، انتهای فوقانی جوش (الكرانون) به نقطه محوری تبدیل می شود و استخوان بازو را از حفره مفصل خارج می كند. در نتیجه ، استخوان بازو در جلوی مفصل واقعی قرار دارد.
با این حال ، زخم و شعاع در پشت استخوان بازو قرار دارند ، که برای طبقه بندی به عنوان دررفتگی پشتی تعیین کننده است. در کمتر از 10٪ موارد ، دررفتگی تنها (جدا شده) از سخن گفت سر از موقعیت خود رخ می دهد. حتی در موارد کمتر ، زخم و مکالمه پس از دررفتگی در مقابل (شکمی) یا کنار استخوان بازو قرار می گیرند یا به طور جداگانه در دو طرف قرار دارند (واگرا).
دررفتگی آرنج همیشه منجر به پارگی کپسول می شود. علاوه بر این ، در بسیاری از موارد ، آسیب به دستگاه رباطی رخ می دهد ، به عنوان مثال رباط های پاره شده در آرنج. در حدود 20٪ موارد ، دررفتگی با آسیب دیدگی استخوانی همراه است. این می تواند باشد شکستگی از ناحیه سر بلندگو ، پارگی روند تاج یا انتهای فوقانی جوش (الكرانون) یا پارگی استخوان بازو. همچنین آسیب های مسیرهای رسانا (شریان ها ، وریدها ، اعصاب) رخ می دهد ، زیرا آنها در نزدیکی مفصل آرنج اجرا می شوند.
