عوارض
عوارض شامل آسیب های عروقی در حدود 10٪ موارد است. مخصوصاً در شریانی عروق این یک وضعیت اضطراری حاد است که به دلیل فشار خون بالا آنجا. صدمات به اعصاب (اعصاب اولنار ، میانی و شعاعی) همراه با فلج عضله و از دست دادن احساس لمس در مکان های معمولی نیز رخ می دهد.
در تعداد قابل توجهی از موارد ، کلسیفیکاسیون یا استخوان سازی از بافت همبند (هتروتروپیک استخوان سازی) بعد از دررفتگی رخ می دهد. در صورت محدود كردن حركت ، مي توان آنها را با جراحي از بين برد. لازم به یادآوری است که خود عمل نیز می تواند همین پدیده را ایجاد کند. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، داروهای ضد درد مانند اندومتاسین or دیکلوفناک (Voltaren ©) آورده شده است.
پیش بینی
در مورد یک التهاب ساده ساده و بدون آسیب همراه ، می توان بهبودی کامل (restutio ad integrum) را پس از یک دوره طولانی سفتی انتظار داشت. تقریباً از هر 2 مورد 100 مورد ، دررفتگی در اینجا رخ می دهد. هرچه آسیب دیدگی پیچیده تر باشد ، مدت زمان بیشتری برای بهبودی لازم است و احتمال آسیب دیررس نیز بیشتر است.
این معمولا شامل سختی با کشش محدودتر از خم شدن است. در صورت آسیب به سخن گفت سر و رباط تثبیت کننده آن (Lig. anulare radii) ، محدودیت در چرخش ساعد انتظار می رود
2٪ از کل بیماران پس از دررفتگی آرنج دچار بی ثباتی مزمن با دررفتگی های مکرر می شوند. علت آن معمولاً عدم پایداری ساختارهای مفصلی پس از شکستگی استخوان است.
