گروه های در معرض خطر کمبود شامل افراد مبتلا به
- تغذیه نامناسب تزریقی
- سو mala جذب شدید
- اعتیاد به الکل مزمن
- استفاده بیش از حد از آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم (آلومینیوم ترکیبات نامحلول و غیرقابل جذب را با فسفات تشکیل می دهد، بنابراین جذب فسفات مهار می شود)
- اختلال عملکرد کلیوی خاص
- هیپرپاراتیروئیدیسم
- کمبود ویتامین D
- هیپوفسفاتمی خانوادگی مرتبط با X (کمبود فسفات؛ اختلال عملکرد ناقلان فسفات روده و/یا کلیه)، که با راشیتیسم و کوتولگی همراه است.
- اختلالات توزیع (بدون کمبود فسفات سلولی)، به عنوان مثال، با انتقال فسفر به استخوان ها با افزایش معدنی شدن یا به داخل سلول ها برای فسفوریلاسیون گلوکز و فروکتوز و برای سنتز ATP - اغلب پس از یک دوره ناشتا با از سرگیری غذا یا بعد از آن رخ می دهد. انسولین درمانی برای اسیدوز متابولیک
- بیش از اندازه اهن مصرف (غلظت بالای آهن باعث کاهش دسترسی به زیستی of فسفر).
- مصرف بیش از حد کلسیم (مصرف زیاد کلسیم منجر به تشکیل کمپلکس می شود که می تواند مانع از ایجاد کمپلکس شود جذب of فسفر).
- افزایش کلیه فسفات دفع (به دلیل هورمون پاراتیروئید, کلسی تونین, کلسیم مصرف ، استروژن ها, تیروکسین و اسیدوز).
- زنان باردار، شیرده
پس از فسفر یکی از رایج ترین مواد حیاتی در مواد غذایی است و به بسیاری از مواد غذایی تولید شده صنعتی اضافه می شود، در کل عرضه شهروندان آلمانی کافی است. تامین فسفر گاهی اوقات حتی بالاتر از مقادیر مورد نیاز است. گروه های خطر بیش از حد - خطر هیپرفسفاتمی (افزایش فسفات) - شامل افراد مبتلا به
- محصور کلیه تابع، به عنوان مثال، در نارسایی مزمن کلیه.
- کم کاری غده تیروئید آدرنال (هیپوپاراتیروئیدیسم).
