چه کسی هورمون ها را کشف کرد؟

خیلی زود ، دانشمندان تصور مبهمی داشتند که برخی مواد پیام رسان در بدن وجود دارد که به عنوان واسطه اطلاعات در اندام ها عمل می کنند. با این حال ، کشف آن بسیار طولانی بود هورمون. در سال 1902 ، دو فیزیولوژیست انگلیسی ارنست هنری استارلینگ و ویلیام مادوک بایلیس گام مهمی در تحقیقات هورمون به دست آوردند. آنها توانستند نشان دهند که لوزالمعده هنوز هم پس از همه کار می کند اعصاب منتهی به آن قطع شده بود.
دلیل: مواد گوارشی را به محض ترشح می کند معده محتویات داخل روده می شوند. به این ترتیب ، این دو دانشمند ماده پیام رسان هومورال را که آن را سکرتین می نامیدند کشف کردند.

کشف سایر هورمون ها

در سال 1905 ، استارلینگ نام "هورمون" (hormao (یونانی) = من رانندگی می کنم) را برای توصیف تمام مواد وارد شده به خون از طریق غدد خاص و سایر اعضای بدن را تحریک به فعالیت می کند. کشف دیگری هورمون، از جمله گاسترین در 1905، انسولین در 1921 و سوماتوستاتین در سال 1972 ، نشان داد که انگلیسی ها در تحقیق در مورد هورمون پیشرفت بزرگی کرده اند.

اولین هورمونی که جدا شد و ساختار آن مشخص شد آدرنالین. در اوایل سال 1901 ، شیمی دان ژاپنی-آمریکایی Jokichi Takamine (1854 - 1922) توانست آن را از غده فوق کلیوی. مدت کوتاهی بعد ، طبق یافته های استارلینگ و بایلیس ، این ماده به عنوان یک هورمون شناخته شد.

هورمون ها چیست؟

بدون هورمون، هیچ چیزی در بدن انسان واقعاً کار نمی کند ، زیرا هورمون ها اطلاعات مهم را منتقل می کنند تا سلول ها و اندام ها بتوانند به درستی کار کنند. بر این اساس ، هورمون ها موادی هستند که به طور طبیعی در بدن تولید می شوند و در حداقل غلظت ها تأثیر دقیقاً هماهنگ دارند. آنها در سلولهای غده ای خاصی از اندام های مختلف مانند لوزالمعده تولید می شوند. از محل تشکیل خود ، آنها در جریان خون آزاد می شوند و از طریق آن عبور می کنند گردش به ارگانهای خاص موفقیت ، جایی که آنها اثر خاص خود را اعمال می کنند.
هورمون ها یا مواد شبه هورمونی که در غدد خاص ایجاد نمی شوند بلکه مستقیماً در بافت ایجاد می شوند ، هورمون های بافتی نامیده می شوند.

کدام یک از "غدد درون ریز" هورمون تولید می کنند؟

• هیپوتالاموس ، غده هیپوفیز

• غدد جنسی

• کلیه ها

• غده تیروئید

• کبد

• غده پاراتیروئید

• دستگاه گوارش

• قشر آدرنال ، مدولای آدرنال

• بافت چربی

• پانکراس

• و غیره.

اصل قفل کلید

برای اعمال تأثیر آنها در سلولهای اندامهای موفقیت ، باید به گیرنده های هورمونی ، که ساختارهای خاصی در سطح یا داخل سلول هستند ، متصل شوند. در این فرآیند ، گیرنده و هورمون مانند یک کلید و قفل در کنار هم قرار می گیرند ، به همین دلیل این سیستم شناسایی را اصل قفل کلید نیز می نامند. هنگامی که هورمون قفل گیرنده را با کلید خود باز کرد ، فرایندهای متابولیکی سلول مانند واکنش شیمیایی درون سلول را تحریک می کند.