پاتوژنز (ایجاد بیماری)
هیپوپاراتیروئیدیسم (کم عملکرد پاراتیروئید) معمولاً پس از جراحی در گردن (بعد از عمل) ، به خصوص پس از جراحی در غده تیروئید. این به دلیل رابطه فضایی نزدیک بین غدد پاراتیروئید (پورت: Glandulae parathyroideae) و غده تیروئید (Lat. Glandula thyreoidea یا Glandula thyroidea). عوامل خطر برای کم کاری تیروئید بعد از عمل عمدتا تجربه کافی جراح ، میزان عمل ، علائم مانند بیماری گریوس، retrosternal (پشت سر استرنوم) گواتر، عمل تومور ، لنف تشریح گره (حذف گره های لنفاوی) یا یک عملیات مکرر. به ندرت ، هیپوپاراتیروئیدیسم از نظر ایدیوپاتیک (بدون علت قابل شناسایی) رخ می دهد و حتی به ندرت به دلیل آپلازی (عدم تغییر شکل) غدد پاراتیروئید و تامیوس.
علل (علل)
علل ژنتیکی
- بار ژنتیکی
- بیماری های ژنتیکی
- سندرم های چند گلاندولار خودایمن - به عنوان مثال ، سندرم پلی گلاندولار خود ایمنی نوع 1 (APS-1 ؛ مترادف: هیپوپاراتاریوئیدیسم در شرایط پلی اندوکرینوپاتی خودکار ایمنی نوع 1) (وراثت مغلوب اتوزومی).
- نقص در سری سلول های T مانند سندرم دی جورج - نقص ایمونوپاتی همراه با نقص T لنفوسيت ها و آپلازی / هیپوپلازی از تامیوس؛ شایعترین سندرم میکرودلایشن
- هموکروماتوز (اهن بیماری ذخیره سازی) - بیماری ژنتیکی با وراثت اتوزومی مغلوب با افزایش رسوب آهن در نتیجه افزایش آهن غلظت در خون با آسیب بافتی.
- بیماری های ژنتیکی
اشعه ایکس
- رادیاتو (پرتو درمانی) در گردن منطقه.
علل دیگر
- پس از عمل - پس از عملیات در گردن منطقه (شایعترین علت) ، به عنوان مثال:
- پاراتیروئیدکتومی (پاراتیروئیدکتومی).
- جراحی رادیکال گردن
- استروکتومی (برداشتن بافت تیروئید).
- جمع تیروئیدکتومی (TT ؛ برداشتن کل با جراحی غده تیروئید).
- آسیب تصادفی به غده پاراتیروئید (غدد پاراتیروئید) در حین جراحی دهانه رحم.
