در دوربینی (مترادف: Hypermetropia Axis؛ Hyperopia Axis؛ hypermetropia Refractive؛ Hyperopia Refract؛ Hyperopia بالا؛ Hypermetropia؛ Hyperopia؛ hypermetropia مادرزادی؛ Hyperopia مادرزادی؛ Hyperopia مادرزادی؛ Hyperopia نهفته : هایپرمتروپی) دور بینی است. طبق تعریف ، این به عدم تطابق قدرت انکساری و طول محوری کره چشم اشاره دارد و باعث می شود که پرتوهای حادثه ای در یک نقطه کانونی پشت شبکیه به هم برسند. این منجر به این واقعیت می شود که در شبکیه تنها یک تصویر تار نشان داده شده است. بنابراین ، فقط اشیا far دور از چشم به وضوح دیده می شوند.
دوربینی یک بیماری نیست ، بلکه یک نوع نرمال از رشد طبیعی چشم است.
می توان بین موارد زیر تمایز قائل شد:
- دوربینی محور - کره چشم خیلی کوتاه و قدرت شکست نرمال.
- دوربینی انکساری - به طور معمول کره چشم و قدرت انکساری خیلی کم. فرم های خاص زیر وجود دارد
- عدسي بودن به علت تجمع لنز
- لنزیلیتیته بعد از جراحی آب مروارید
دوربینی تقریباً در 20٪ از افراد زیر 30 سال وجود دارد (4+ تا 5+ در روز). با افزایش سن ، چشم تمایل به سمت گیری دارد نزدیک بینی. نوزادان تازه متولد شده نیز معمولاً دچار دوربینی خفیف (دور بینی نوزادان) هستند ، اما این در سالهای اول زندگی کاهش می یابد.
اوج فرکانس: دوربینی بیماری در سنین بالاتر است. با این حال ، کودکان و نوجوانان نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.
دوره و پیش آگهی: دوربینی در کودکان و نوجوانان به مدت طولانی می تواند ناخودآگاه جبران شود (محل سکونت ؛ تنظیم قدرت انکساری چشم). با این حال ، این با فشار بیش از حد همراه است و ممکن است رهبری به چشم درد, سردرد، تاری دید و سریع است خستگی در طول زمان. اگر دور بینی در زمان جوانی به موقع تشخیص داده نشود ، ممکن است استرابیسم همگرا (استرابیسم داخلی) ایجاد شود. با کاهش توانایی سازگاری با افزایش سن ، دور بینی با افزایش سن آشکار می شود. در مقابل نزدیک بینی (کوتاه مدت) ، دوربینی به ندرت پیشرونده است. توسط آن می توان به خوبی اصلاح کرد عینک or لنز.
