معرفی
کلسانthe نام تجاری داروی انوکساپارین است که در گروه هپارین های به اصطلاح کم وزن مولکولی قرار دارد. دو گروه عمده هپارین را می توان تقریباً تشخیص داد. اینها علاوه بر هپارین های با وزن مولکولی کم ، هپارین های شکسته نشده نیز هستند.
هپارین های با وزن مولکولی کم با تأثیر بر نرمال ، اثر ضد انعقادی دارند خون لخته شدن در بدن انسان. آنها اثر آنتی ترومبین III را با یک عامل هزار افزایش می دهند و بنابراین اثر ضد انعقادی آن بر فاکتورهای انعقادی Xa و IIa ، و در نتیجه آبشار لخته شدن را مهار می کنند. هپارین های با وزن مولکولی کم به بدن تزریق می شوند بافت چربی.
کلسانin در نقاط قوت مختلف موجود است. سرنگ های آماده با 20 میلی گرم ، 40 میلی گرم ، 60 میلی گرم ، 80 میلی گرم یا 100 میلی گرم کلسان® استفاده می شود منطقه مصرف با توجه به دوز دارو متفاوت است.
Clexane® 20 میلی گرم استفاده می شود ، به عنوان مثال ، پس از جراحی در بیمارانی که خطر کم یا متوسط دارند ترومبوز. از دوزهای بالای Clexane® ، به عنوان مثال سرنگ آماده مصرف 80 میلی گرم ، در مواردی به اصطلاح عمیق استفاده می شود رگ ترومبوز، یعنی انسداد از پا رگ توسط خون لخته خون.
استفاده از هپارین به طور کلی و از Clexane® به طور خاص می تواند منجر به عوارض خطرناکی شود. یک عارضه جانبی خطرناک و مکرر از درمان به اصطلاح است هپارین-القاء شده ترومبوسیتوپنی. بین یک نوع بی خطر I و یک نوع خطرناک II تمایز قائل می شود که در آن یک واکنش واسطه آنتی بادی اتفاق می افتد که می تواند منجر به خون لخته شدن
سازگاری کلسان و الکل
وقتی کسی از الکل صحبت می کند ، منظور او معمولاً نوشیدن الکل است که به اتانول نیز معروف است. اتانول ماده ای مست کننده و محرک است که در دهان جذب می شود مخاط, معده و روده کوچک بعد از مصرف روند جذب بستگی به حدود یک ساعت طول می کشد معده پر كردن.
متابولیسم هپارین های کم مولکولی و همچنین Clexane® عمدتا از طریق کلیه ها انجام می شود. به همین دلیل ، آنها نباید در موارد نارسایی شدید کلیه تجویز شوند. از طرف دیگر ، الکل در بدن متابولیزه می شود کبد از طریق آنزیم ها الکل دهیدروژناز و آلدهید دهیدروژناز.
علاوه بر این ، سیستم به اصطلاح میکروزومی اکسید کننده اتانول (MEOS) در تجزیه الکل نقش دارد ، اما به میزان کمتری. به ویژه در غلظت های بالاتر الکل ، اهمیت MEOS افزایش می یابد ، زیرا دقیقاً در آن زمان است که به طور قابل توجهی فعال می شود. مقدار کمی الکل نیز از طریق تنفس دفع می شود.
بنابراین می توان گفت که Clexane® و الکل از طریق مسیرهای متابولیکی یکسان تخریب نمی شوند و از لحاظ نظری یکدیگر را در تخریب متقابل خود مهار نمی کنند. در اصل ، با این حال ، هیچ وقت تداخل دارویی با الکل به طور کامل نمی تواند منتفی و پیش بینی شود. بنابراین باید از مصرف الکل در هنگام مصرف Clexane® خودداری کرد.
علاوه بر این ، تداخلات دارویی به طور طبیعی به میزان الکل مصرفی نیز بستگی دارد. مصرف متوسط ، گاه به گاه و در نتیجه کم خطر الکل به معنای مصرف کمتر از 12 گرم الکل در روز برای خانمها و کمتر از 24 گرم الکل در روز برای آقایان است که به موجب آن حداقل در دو روز در هفته نباید الکل مصرف شود. 10 گرم الکل تقریباً مربوط به یک لیوان شراب گازدار (0.1 لیتر) یا یک لیوان آبجو استاندارد (0.25 لیتر) است.
به طور کلی ، اگر در هنگام مصرف داروهایی مانند Clexane® الکل مصرف می کنید ، همیشه باید از پزشک خود راهنمایی بخواهید. سو abuse استفاده مزمن از الکل منجر به تحلیل رفتن چربی می شود کبد و در نهایت به زخم کبد ، معروف به سیروز. از آنجا که کبد مسئول تولید عوامل انعقادی در بدن است ، آسیب طولانی مدت می تواند منجر به مشکلات لخته شدن خون شود.
در نتیجه ، کمبود عوامل لخته شدن خطر خونریزی را افزایش می دهد - خونریزی تهدید کننده زندگی می تواند رخ دهد. در نتیجه ، هیچ دارویی که مانع لخته شدن خون شود ، نباید استفاده شود. بنابراین این امر در مورد استفاده از Clexane® نیز صدق می کند.
علاوه بر این، هماهنگی و احساس تعادل هنگام نوشیدن الکل کاهش یابد ، که خطر سقوط را افزایش می دهد و اگر داروهای ضد انعقادی مانند Clexane® به طور همزمان مصرف شود ، خطر خونریزی بسیار خطرناک وجود دارد. بنابراین باید از مصرف الکل خودداری کرد.
