کشش برای عضلات دردناک

کشش or تمرینات کششی در بسیاری از ورزش ها استفاده می شود در ورزش های محبوب ، کشش معمولاً بخشی از یک برنامه گرم کردن مخصوص ورزش است. چه زمانی کشش از تمرینات معقول ترین استفاده می شود و این که آیا تمرینات کششی قبل یا بعد از آموزش یا بار معنادارتر است ، در سطرهای زیر روشن می شود.

کشش فعال و منفعل

به طور کلی ، بین کشش فعال و منفعل تمایز قائل می شود. کشش فعال دارای دو زیرگروه کشش فعال استاتیک و کشش پویا فعال است. با کشش فعال استاتیک ، عضله هدف (عضله ای که باید کشیده شود) توسط کششی در آنتاگونیست (حریف) به حالت کششی آورده می شود و برای چند ثانیه در این حالت باقی می ماند.

اگر مثلاً قرار است عضله سه سر کشیده شود ، عضله دوسر ران کشیده می شود. کشش فعال-پویا از اندکی پیش کشش اتفاق می افتد. آنتاگونیست به صورت ریتمی منقبض می شود و عضله هدف با حرکت برگشتی در حرکات بسیار کوچک کشیده می شود.

اگر می خواهید قسمت های داخلی آن را بکشید ران عضلات ، موضعی فراتر از عرض شانه توصیه می شود ، که در آن مرکز ثقل بدن از یک پا به پای دیگر منتقل می شود. پاها کشیده شده و پا که کشیده نشده است خم شده است ، پایی که قرار است کشیده شود کشیده شده است. از هر دو نوع کشش فعال برای آماده سازی برای تمرین و مسابقه استفاده می شود و بنابراین قبل از اعمال بار انجام می شود.

هدف آماده سازی عضلات برای بار آینده است. کشش منفعل به یک کشش منفعل-پویا و منفعل-استاتیک تقسیم می شود. با کشش پویا-منفعل ، روند مشابه کشش پویا-فعال است به جز یک نقطه.

در کشش پویا-منفعل ، یک شریک به کشش عضلات هدف کمک می کند ، نه عضلات آنتاگونیست. زمینه استفاده از کشش منفعل-پویا ، آمادگی برای تمرین و مسابقه است. کشش ایستا منفعل به کشش نگه داشته شده تقسیم می شود ، کشش ، کشش نیز نامیده می شود -تمدد اعصاب کشش (AED / CHRS) و کشش استاتیک با انقباض آنتاگونیست. CHRS مخفف contract، hold، relax and stretch است.

کشش برگزار شده

هنگام کشش ، موقعیتی اتخاذ می شود که در آن عضله هدف کمی "کشش" احساس شود. این وضعیت حدود 20-30 ثانیه نگه داشته می شود. استفاده از حرکات کششی برگزار شده پیگیری یک تمرین یا یک مسابقه است.

با تنش-تمدد اعصابکشش (AED) ، کشش با شدت متوسط ​​اعمال می شود و کشش بعدی نیز مانند کشش پویا-منفعل تا حدودی کوتاه تر است. چهار عنصر C ، H ، R و S (Contract ، Hold ، Relax و Stretch) منجر به یک چرخه کششی می شود که باید سه تا پنج بار تکرار شود. کشش زیر باید از حالت کششی قبلی انجام شود.

حوزه کاربرد AED فیزیوتراپی است. کشش استاتیک با انقباض آنتاگونیست نیز در فیزیوتراپی استفاده می شود. از حالت کششی ، کشش علاوه بر این با کشیدن آنتاگونیست افزایش می یابد و حدود هشت تا 15 ثانیه نگه داشته می شود.