کاندیدوز - عفونت قارچی در دهان | شایع ترین التهابات در دهان

کاندیدوز - عفونت قارچی در دهان

به طور کلی کاندیدوز به عنوان یک بیماری عفونی ناشی از قارچ های جنس کاندیدا شناخته می شود. برفک دهان (که Stomatitis candidomycetica نیز نامیده می شود) کاندیدوز غشای مخاطی است دهان و احتمالا گلو. برفک دهانی معمولاً توسط قارچ Candida albicans ایجاد می شود.

این قارچ یک ساپروفیت بی خطر در غشای مخاطی است دهان و گلو و در افراد سالم بیماری ایجاد نمی کند. با این حال ، در مورد سرکوب سیستم ایمنی مادرزادی یا اکتسابی (به عنوان مثال توسط HIV ، آنتی بیوتیک ها, سیتواستاتیک یا سپسیس) ، قارچ می تواند عفونی باشد و به غشاهای مخاطی حمله کند ، سپس خود را به عنوان التهاب در دهان. تشخیص به کمک میکروسکوپ و با کمک اسمیر غشای مخاطی انجام می شود.

برای شروع یک درمان کافی ، قارچ باید در یک فرهنگ کشت شود. سپس تشخیص قطعی است. کاندیدوز دهان و گلو مخاط با درمان می شود ضدمیکوت مانند اکونازول ، نیستاتین, آمفوتریسین ب، ناتامایسین یا میکونازول.

اینها به صورت محلی اعمال می شوند. ضد عفونی کننده دهان شویه ها و مواد پاک کننده مانند ژل نیز موجود است. از بین بردن علت نیز مهم است. اگر کاندیدوز ، به عنوان مثال ، در کف یک درمان آنتی بیوتیکی ایجاد شود ، آنتی بیوتیک باید قطع شود یا تغییر کند.

زیستگاه آفت

این یک التهاب در دهان است که اغلب عود می کند. این بیماری بسیار دردناک و غیر عفونی است. تخمین زده می شود که حداکثر 25٪ از کل جمعیت از این آفتهای راجعه رنج می برند. بسیاری از علل مختلف در رابطه با توسعه آفتهای عادی مورد بحث قرار می گیرند.

بنابراین فرض بر این است که آفتهای عادی مظهر الگوی بیماری زمینه ای بسیار متفاوت هستند. علل احتمالی آلرژی ، عدم تحمل غذایی (به عنوان مثال آجیل و مرکبات) ، علائم کمبود (ویتامین B12 ، آهن ، اسید فولیک) و ضربه های کوچک ناشی از گاز گرفتن غشای مخاطی دهان و گونه ها. علاوه بر این ، به نظر می رسد واکنش های ایمنی شناختی ، به عنوان مثال در بیماری بهجت نقش دارد.

به نظر می رسد عفونت های ویروسی نیز درگیر باشند ، از آنجا که سیتومگالوویروس می توان تا حدی در آفت ها تشخیص داد. این ویروس متعلق به تب خال خانواده ویروس. سرانجام ، عدم تحمل به خمیر دندان مواد تشکیل دهنده نیز یک دلیل احتمالی است.

آفت ها به صورت تورم های بیضی شکل تیز و با لبه قرمز جدا شده و به صورت مایل به سفید ظاهر می شوند. اندازه آنها می تواند تا 2 سانتی متر باشد و معمولاً در طی 2 هفته بدون زخم بهبود می یابد. این آفت ها ترجیحاً در قسمت داخلی لب و گونه قرار دارند مخاط.

ممکن است وجود داشته باشد aphtae بر روی زبان و aphtae در گلو. روشهای مختلفی برای درمان آفتها وجود دارد که کم و بیش موفقیت آمیز است. اول از همه ، اجتناب از غذاهای بالقوه غیر قابل تحمل مانند آجیل می تواند وضعیت را بهبود بخشد.

خمیرهای آنتی بیوتیک و دهانشویه ها (به عنوان مثال تتراسایکلین و کلروتتراسایکلین) می تواند طول مدت بیماری را کوتاه کند. برای تسکین علائم التهاب دهان می توان از دهانشویه های ضد عفونی کننده و بی حس کننده موضعی استفاده کرد ، اما این مدت زمان بیماری را کوتاه نمی کند. از ژل ها و خمیرهای ضد التهاب حاوی کورتیکوئیدها نیز استفاده می شود. سرانجام ، اگر دوره بیماری نسبت به درمان بسیار مقاوم باشد ، درمان سیستمیک با کلشی سین ، داپسون ، داکسی سایکلین و از تالیدومید می توان استفاده کرد.