اثر
موپیروسین رشد (اثر باکتریواستاتیک) استافیلوکوک ها و استرپتوکوک ها را مهار می کند. در غلظت های بالاتر اثر کشنده (باکتری کش) دارد. همچنین به عفونت های میکروب MRSA کمک می کند.
موپیروسین با جلوگیری از اتصال اسیدهای آمینه منفرد به یکدیگر، در سنتز پروتئین باکتریایی (تشکیل زنجیره های پروتئینی) دخالت می کند. این مکانیسم عمل ویژه تضمین می کند که مقاومت به ندرت ایجاد می شود. مقاومت متقاطع نیز رخ نمی دهد. در مورد مقاومت متقاطع، یک آنتی بیوتیک نه تنها اثربخشی خود را در برابر یک سویه باکتری از دست می دهد، بلکه کل گروه آنتی بیوتیک ها دیگر بر علیه میکروب کار نمی کنند.
کاربرد
موپیروسین یک آنتی بیوتیک موضعی است. مستقیماً در ناحیه آسیب دیده اعمال می شود. در آلمان و سوئیس پماد، کرم و پماد بینی موجود است. در اتریش، موپیروسین فقط به صورت پماد موجود است.
پمادها و کرم ها
بزرگسالان، نوجوانان، کودکان و نوزادان چهار هفته به بالا، پمادها و کرم‌های حاوی موپیروسین را دو تا سه بار در روز تا ده روز روی پوست می‌مالند.
پماد بینی
پماد بینی را می توان دو تا سه بار در روز به مدت ده روز روی هر دو سوراخ بینی مالید. بهتر است از سواب های پنبه ای استفاده شود که پس از استفاده باید دور ریخته شوند تا از انتشار میکروب ها جلوگیری شود. از پماد بینی برای نوزادان استفاده نکنید، زیرا اگر اشتباهاً باقی مانده پماد را استنشاق کنند خطرناک است.
مقدار کمی از پماد (به اندازه یک سر کبریت) را روی سواب پنبه ای بمالید. آن را در داخل یک سوراخ بینی پخش کنید. سپس سوراخ های بینی را با انگشت شست و سبابه به هم فشار دهید. به آرامی ماساژ دهید تا پماد به طور مساوی در سراسر سوراخ بینی پخش شود. روند را در طرف دیگر تکرار کنید.
زمینه های برنامه
بسته به اینکه از پماد، کرم یا پماد بینی استفاده می‌کنید، مناطق مورد تایید استفاده متفاوت است.
پمادها و کرم ها برای عفونت های باکتریایی پوست استفاده می شوند. این شامل:
- ایمپتیگو (عفونت پوست ناشی از استافیلوکوک و/یا استرپتوکوک).
- فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو)
- فورونکولوز (فولیکولیت عمیق)
- اکتیما (زخم های مسطح کوچک که گاهی حاوی چرک هستند)
پماد بینی برای درمان عفونت های مخاط بینی با میکروب MRSA تایید شده است. این می تواند تا حد زیادی بروز عفونت زخم پس از جراحی را کاهش دهد (حدود 50 درصد).
میکروب‌های MRSA اغلب به‌طور سرسختانه در بینی باقی می‌مانند، زیرا آنتی‌بیوتیک‌ها برای رسیدن به آنجا مشکل دارند. اگر بتوان باکتری ها را در آنجا از بین برد، پس از پایان درمان آنتی بیوتیکی از گسترش مجدد آنها به بدن جلوگیری می شود.
اثرات جانبی
عوارض جانبی احتمالی عمدتاً واکنش هایی در پوست و محل های غشای مخاطی تحت درمان مانند سوزش، قرمزی، خارش و حساسیت مفرط است.
برای عوارض جانبی نادرتر، به بروشور همراه داروی موپیروسین خود مراجعه کنید. اگر مشکوک به عوارض جانبی ناخواسته هستید با پزشک خود تماس بگیرید یا از داروخانه خود سوال کنید.
موارد منع مصرف
در صورت حساسیت یا حساسیت بیش از حد به ماده موثره یا هر جزء دیگر دارو از موپیروسین نباید استفاده شود. تجربه کافی در مورد کودکان کمتر از چهار هفته وجود ندارد، بنابراین آنها نباید با موپیروسین درمان شوند.
بارداری و شیردهی
هنگام شیردهی از تماس مستقیم نوزاد با ناحیه پوستی تحت درمان خودداری کنید. اگر در حال درمان ترک خوردگی نوک پستان هستید، قبل از شیردهی آن را کاملا تمیز کنید.
دستورالعمل توزیع
داروهای حاوی موپیروسین در آلمان، اتریش و سوئیس نیاز به نسخه دارند.
