چه چیزی مقدار pH را کاهش می دهد؟
همچنین کاهش مقدار pH ، موسوم به اسیدوز، یعنی بیش فعالی ، می تواند ناشی از تغییر در باشد تنفس و متابولیسم
- تنفس تغییر یافته: در مورد اسیدوز ناشی از تغییر در تنفس (تنفسی اسیدوز) ، بازدم دی اکسید کربن کاهش می یابد. اختلال در تبادل گاز در ریه ها یا اختلال در تنفس ، یعنی کاهش فرکانس تنفسی یا عمق نفس می تواند دلیل آن باشد.
یک توقف تنفسی کامل ، که در آن اکسیژن در بافت توسط تنفس سلولی مصرف می شود و دی اکسید کربن تولید می شود اما برطرف نمی شود ، به ویژه یک اثر قوی دارد.
- تغییرات متابولیکی: در اسیدوز ناشی از متابولیسم ، اصطلاحاً اسیدوز متابولیک ، علت به خصوص شایع فشار شدید عضلانی است. در این مورد ، افزایش اسیدی لاکتات توسط متابولیسم قند تولید می شود ، در نتیجه اسیدوز لاکتات.
- دیابت mellitus نوع 1: در دیابت قندی نوع 1 ، یعنی کمبود مطلق انسولین، اگر جایگزینی انسولین ناکافی باشد ، بدن دیگر نمی تواند از قند برای تولید انرژی استفاده کند. متابولیسم با استفاده از ذخایر چربی به خود کمک می کند.
اجسام کتون اسیدی به عنوان یک محصول متابولیکی تشکیل می شود و این منجر به کتواسیدوز می شود.
- Chamfered: هنگامی که chamfered وضعیت متابولیکی مشابه است ، خیر کربوهیدرات ها تأمین می شود و بدن نیز در اینجا به ذخایر چربی برمی گردد.
- اسهال: یکی دیگر از علل نسبتاً شایع متابولیسم اسیدی شرط یک اسهال طولانی مدت یا شدید است. که در اسهال، مواد قلیایی بیشتری از این ماده دفع می شود روده کوچک و بدن اسیدی تر می شود.
اگر خون pH بالا است ، بدن نیز سعی می کند این را جبران کند. اگر این افزایش ناشی از تزریق بیش از حد هوا باشد ، فرآیندهای متابولیکی در بدن فعال می شوند تا این افزایش را خنثی کنند.
مکانیسم اصلی این جبران در افزایش دفع بی کربنات ، نمک اسید کربنیک نهفته است. اسید کربنیک زمانی تشکیل می شود که دی اکسید کربن در آب حل شود و همانطور که از اسمش مشخص است اسیدی است. نمک یک اسید اساسی است و پس از آن افزایش دفع یک باز منجر به کاهش مقدار pH می شود.
به طور خلاصه ، یک فرد سالم نیازی به کاهش یا افزایش مقدار pH خود ندارد. مکانیسم های کنترل بدن مقدار PH ثابت را تضمین می کنند. در صورت بیماریها و خطوط ریلی که با تغییر تهدید کننده مقدار pH همراه باشد ، برای حفظ عملکردهای بدن ، درمانی برای اصلاح مقدار pH ضروری است.
مقدار pH پایین تر در خون باعث ترشح اکسیژن به بافت می شود ، اما در عین حال اکسیژن نیز به خون در ریه ها متصل نمی شود ، که می تواند منجر به کمبود سوخت شود. کاهش pH منجر به افزایش در می شود پتاسیم غلظت در خون؛ این تغییر همچنین می تواند منجر شود آریتمی قلبی. افزایش در پتاسیم همچنین منجر به ضعف عضلانی می شود ، اما از طریق تحریک دائمی عضلات. در دراز مدت این می تواند منجر به فلج شود.
