چه عوارضی می تواند رخ دهد؟ | EHEC - چیست؟

چه عوارضی می تواند رخ دهد؟

احتمالاً جدی ترین عارضه ای که می تواند در اثر عفونت انتروهموراژیک اشرشیاکلی ایجاد شود ، سندرم خونریزی دهنده (سندرم HU) است. در اینجا ، سموم باکتری EHEC به قرمز حمله می کنند خون سلول ها ، باعث از بین رفتن آنها می شود ، که می تواند منجر به کم خونی. علاوه بر این خون دیواره عروق و ترومبوسیت ها نیز به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند ، که منجر به افزایش تمایل به خونریزی می شود.

این عوارض را می توان با استفاده از علائم ساده بررسی کرد. به عنوان مثال ، فرد مبتلا به دلیل لک ، احساس ضعف ، خستگی و رنگ پریدگی از ناحیه صورت و اندام می کند کم خونی. به دلیل آسیب دیدگی به عروق و تخریب ترومبوسیت ها ، هماتوم های کوچک و بزرگتری نیز رخ می دهند که بدون تأثیر مستقیم خارجی ایجاد شده اند.

در موارد خاص شدید ، کلیه همچنین تحت تأثیر قرار می گیرد ، بنابراین می توان مایعات کمی یا از طریق ادرار دفع کرد. این می تواند دو عارضه ایجاد کند. از یک طرف ، خون دیگر نمی تواند سم زدایی شود ، و باعث ایجاد خارجی می شود دفع مسمومیت در شکل دیالیز لازم اگر سموم از طریق ادرار یا به روش دیگری دفع نشوند ، این نیز می تواند منجر به گیجی شدید یا حتی تشنج شود. علاوه بر این ، کاهش دفع آب می تواند منجر به احتباس آب ، به ویژه در پاها شود.

آیا واکسیناسیون وجود دارد؟

هیچ واکسن عمومی برای باکتری EHEC در دسترس نیست. تولید واکسن علیه باکتری اشرشیاکلی انتروهموراژیک بحث برانگیز تلقی می شود. این به دلیل این واقعیت است که باکتری عامل بیماری به طور مداوم در حال تغییر است. اگرچه هنوز هم باعث بیماری یکسانی می شود ، اما ژن ها به گونه ای تغییر می کنند که واکسن تولید شده قبلی بی فایده می شود و بر این اساس باید واکسن جدیدی تولید شود. این امر با هزینه های زیادی همراه است و هیچ گونه تضمینی برای اثبات آن نیست.

جدا کننده دائمی چیست؟

افرادی که به تولید مثل و دفع خود ادامه می دهند باکتری or ویروس ها پس از بیش از ده هفته از عفونت ، حذف کننده های دائمی نامیده می شوند. این بدان معنی است که مبتلایان هنوز دفع می کنند باکتری or ویروس ها حتی اگر علائم بیماری از بین رفته باشد. از آنجا که باکتری or ویروس ها هنوز توسط فرد مبتلا دفع می شود ، حرکات روده یا در برخی موارد ، استفراغ هنوز آلوده هستند و بنابراین مسری هستند. در چنین مواردی احتیاط ویژه لازم است ، زیرا فرد مبتلا معمولاً از خطر عفونت اطلاع ندارد.