چه داروهایی استفاده می شود؟
بیهوشی عمومی از سه گروه دارو تشکیل شده است. اولین گروه ها بیهوشی که برای خاموش کردن هوشیاری در نظر گرفته شده اند. از جمله این موارد ، پروپوفول یا برخی گازها
گروه دوم داروهای ضد درد. در بیشتر موارد این موارد هستند مواد مخدر، از جمله فنتانیل. آخرین گروه ها آرامبخش عضلانی.
اینها لازم است تا تهویه لازم نیست که برعکس عضلات کار کند. اینها سوکسینیل کولین یا روکورونیوم هستند. انتخاب دقیق دارو به صورت جداگانه با بیمار تطبیق می یابد.
در بیشتر روشهای القایی بیهوشی ، اولین قدم شروع به هوشیاری با است پروپوفول or گاز بیهوشی. این اطمینان می دهد که بیمار تا حد ممکن از آن آگاهی دارد القای بیهوشی. پس از آن ، معمولاً مسکن و سپس شل کننده عضله تجویز می شود. به محض شل شدن عضلات ، تهویه باید شروع شود به ویژه بیماران مضطرب و پیش از آن در بخش آرامبخش تجویز می شود ، به طوری که آنها به سختی از القا actual واقعی آگاهی دارند.
ویژگی های خاص برای کودکان
"کودکان بزرگسالان کمی نیستند" ، یکی از معروف ترین عبارات در کودکان. به کودکان معمولاً قبل از ورود به منطقه عمل ، یک آرامبخش داده می شود تا ترس آنها را برطرف کند. دارو باید بسیار دقیق با کودک تطبیق شود ، زیرا متابولیسم متفاوت عمل می کند و کودکان بسیار سبک هستند. کودکان همچنین به ابزارهای کوچکتر نیاز دارند تهویه، که باید در اندازه های مناسب و مجاور موجود باشد.
در خدمات امداد و نجات
القای بیهوشی در خدمات امداد و نجات ، یعنی در اتاق نشیمن ، خیابان یا در بهترین حالت در آمبولانس ، همیشه با افزایش قابل توجهی همراه است. بیمار برای تیم کاملاً ناشناخته است. نه تاریخچه پزشکی و نه آلرژی قابل ارزیابی است. علاوه بر این ، بیمار معمولاً نخواهد بود خشک دهن، که می تواند وضعیت تهویه را به میزان قابل توجهی به خطر بیندازد.
چنین بیهوشی اورژانسی تنها درصورتی انجام می شود که گزینه دیگری وجود نداشته باشد. ترجیح قوی است درد و آرام بخش درمان و حمل سریع به کلینیک بعدی.
