حرکت چشم به تمام جنبه های بینایی کمک می کند و همچنین تا حدی توسط آن کنترل می شود واکنش با حرکت خود مانند تشخیص و ردیابی یک شیء ایجاد می شود. در این فرایند ، تصویر در مرکز قرار می گیرد و نگه داشته می شود لکه زرد، که حفره است. به محض حرکت یک جسم ، حرکات بعدی چشم ایجاد می شود که در نقطه ای به محدوده خود می رسد و با حرکات سریع و تند و تیز به نام ساکاد قطع می شود. حرکات دنباله چشم شرایط مهمی برای دید مطلوب است.
حرکات دنباله چشمی چیست؟
حرکات دنباله چشم شرایط مهمی برای دید مطلوب است. هنگامی که حرکتی رخ می دهد ، نیاز به حرکت دادن چشم ها همراه با هدف مورد نظر ایجاد می شود تا تصویر واقعی همچنان در حفره نگه داشته شود. بنابراین سرعت حرکت چشم باید با سرعت جسم بینا و متحرک سازگار باشد. الگوی حرکت چشم هنگامی که هدف یا جسمی هدف قرار می گیرد از سه عملکرد متفاوت تشکیل شده است. اول ، و با انتقال اطلاعات به مرکز سیستم عصبی، تثبیت صورت می گیرد ، عملکرد نگه داشتن شی یا هدف فعلی ، به این ترتیب چشم ها تا زمانی که سیگنال ها و اطلاعات به دست نیامده و منتقل نشوند ، روی آن متمرکز می شوند. ثانیاً ، یک جسم با پرش نگاه ، جایی که حرکات چشم از نقطه ای به نقطه دیگر ، با حرکت ماهیچه ها پرش می شود ، مورد توجه قرار می گیرد و به این ترتیب ، به عنوان مثال ، جهت گیری در فضا یا تشخیص حروف جداگانه هنگام خواندن یک متن را ارائه می دهد. به عنوان جزء سوم ، حرکات ردیابی چشم وجود دارد ، توانایی ردیابی اهداف و اشیاء متحرک با حرکت چشم های کشویی. اگر این کار قطع شود یا اصلاً رخ ندهد ، از جمله موارد دیگر ، اختلالی در هماهنگی هر دو چشم و شکایات استنوپیک ممکن است ایجاد شود ، که در اثر اعمال بیش از حد دستگاه بینایی ایجاد می شود.
کارکرد و وظیفه
هدف اصلی ردیابی چشم ، تثبیت نگاه بر روی یک جسم متحرک است. در ابتدا ، چشمها در این فرایند هنوز ساکن هستند و تغییر تصویر در سراسر شبکیه جبران نمی شود. فقط بعد از حدود 100 میلی ثانیه حرکت چشم شروع می شود و به دلیل پردازش بصری باعث تاخیرهای نامحسوس می شود. حرکات متوالی چشم ، تغییر تصویر را به حداقل می رساند و سیگنال ورودی را ضبط می کند. در حالی که ساکادها اجسام را در عرض چند میلی ثانیه بدون گرفتن مستقیم آنها درک می کنند ، حرکت ردیابی چشم صاف تر است و به جسم درک شده گره خورده است. در تاریکی کامل یا بدون هدف ، حرکت ردیابی چشم انجام نمی شود. در عوض ، در اینجا دوباره نگاه از طریق ساکدا از نقطه ای به نقطه دیگر می پرید. از سوی دیگر ، یک حرکت ردیابی چشم ، جسم متحرک را به عنوان یک نقطه ثابت جبران می کند. این همچنین شامل حالات حسی و توانایی تخیل ناظر است. در خواندن ، حرکت دنباله چشم نیز نقش مهمی در درک حروف به عنوان یک سری و در نهایت به عنوان کلمات و جملات دارد. تصویر یا شیء بارها و بارها در حفره فاوا قرار می گیرد. این فرآیند مشابه یک حلقه کنترل ساده عمل می کند ، با تغییر تصویر روی شبکیه چشم که خود شخص از آن مطلع نیست. در حین ردیابی اجسام ، آوران شبکیه با سیگنالی تصحیح می شود که تعداد حرکات چشم برای تغییر تصویر مورد نیاز است. این منجر به دیدن یک حرکت واهی در حرکات ردیابی چشم می شود تا زمانی که تصویر تثبیت شود. با این وجود ، حرکت و تغییر جسم ، و همچنین خود حرکت پس زمینه درک می شود. بر این اساس ، انسانها قادرند اهداف در حال حرکت را بدون تأخیر تشخیص داده و جسم را در نظر داشته باشند. هیچ حرکت واقعی تصویر شبکیه درک نمی شود. پس زمینه بصری در سراسر شبکیه چشم تغییر می کند و سرعت حرکت با چشم هماهنگ می شود.
بیماری ها و اختلالات
در مطالعات قبلی ، علم پزشکی توجه خود را عمدتا بر جنبه مکانیکی حرکت تعقیب چشمی متمرکز کرد. اما اکنون ، از نظر ادراک و در نتیجه پردازش محرکها و اطلاعات بصری نیز آزمایش می شود. این اطلاعات به ویژه در مورد اینکه آیا مخچه عملکرد و نحوه بصری کوتاه مدت است حافظه در حال کار است. آزمايش حركت رديابي چشم بعنوان مثال شواهدي از آسيب دهليزي مركزي در مواقعي كه حركت چشم به طور كامل يا حتي تا حدودي مختل مي شود ارائه مي دهد. اختلالات حرکتی چشم نیز زمانی رخ می دهد که به چشم آسیب وارد شود مخچه. سپس معمولاً توانایی حرکتی حرکت چشم به طور کامل از بین می رود. اگر این اختلال ایجاد شود ، می تواند نشانه بیماری های مختلف از جمله باشد اسکیزوفرنیا. به ویژه در این تصویر بالینی ، بیان و دوره بسیار متنوع است ، به طوری که در پزشکی ، علائم اولیه شخصیتی جستجو می شود تا بتوان تشخیص بهتری را انجام داد. این شامل رفتارهای زیر چشم می شود ، زیرا ثبت و تجزیه و تحلیل آن آسان است. سیستم ردیابی چشم از طریق زمینه های ارتباطی انجام می شود ، که به نوبه خود از طریق مرکز کنترل آن کنترل می شود مغز ساقه و از طریق مغز و مخچه. این امر امکان کاهش آسیب های عملکردی یا ساختاری را فراهم می کند ، که به نتیجه گیری در مورد کل توپوگرافی بر اساس الگوی خاصی از اختلال می انجامد ، بنابراین می توان مغز استخوان تشخیص ، که به نوبه خود می تواند یک اختلال اسکیزوفرنی را نشان دهد. علاوه بر اختلال در عملکردهای حرکتی ، در اسکیزوفرنیا، حرکات متوالی چشمی نیز معمولاً مختل می شوند. خیره شدن بدون محتوا یا پلک زدن مکرر رخ می دهد. علاوه بر این ، زمان واکنش ساکادی بسیار طولانی می شود ، که به نوبه خود مستلزم برخورد نکردن به هدف چشم ، دست کم گرفتن یا بیش از حد آن ، و مکرر ساکدهای اصلاحی است.
