پرتودرمانی | درمان بیماری دوپویترن

رادیوتراپی

پرتودرمانی نوعی روش درمانی برای بیماری دوپویترن است که می تواند پیشرفت بیماری را در مراحل اولیه متوقف کند. فیبروبلاست ها ، سلول هایی که مسئول تشکیل گره ها و رشته ها هستند ، باید در توانایی تقسیم اختلال ایجاد کنند. این امر باعث کاهش یا حتی جلوگیری از شکل گیری بیشتر گره ها و رشته ها می شود.

بیماری دوپویترن معمولاً در سطح وضعیت تابش باقی می ماند. به همین دلیل ، پرتودرمانی فقط در مراحل اولیه مفید است ، زیرا نمی تواند انگشتانی را که قبلاً خم شده اند ، کشش دهد. با حاشیه ایمنی 0.5 تا 2 سانتی متر ، ناحیه آسیب دیده کف دست توسط اشعه ایکس نرم و به صورت سطحی تحت تابش قرار می گیرد.

برای محافظت از مناطق غیر آسیب دیده در برابر اشعه ، از آنها با پوشش سرب محافظت می شود. مفاهیم مختلف تابش موثر بودن را اثبات کرده اند. دوزهای منفرد بین 2-4 Gy (خاکستری) در هر مورد داده می شود ، در حالی که کل دوز بین 20 تا 40 Gy است.

اگر دوز کل 30 خاکستری باشد ، 3 خاکستری در پنج روز متوالی در چرخه اول تجویز می شود. پس از وقفه درمانی 6 تا 12 هفته ، یک سری درمان جدید با همان مفهوم انجام می شود ، به طوری که پس از درمان ، دوز کلی 30 خاکستری حاصل می شود. معاینات پیگیری باید 3 ماه و 1 سال پس از آخرین درمان انجام شود. در اینجا ، نه تنها تغییر و بازگشت گره ها و رشته ها ، بلکه تغییرات احتمالی در مناطق مجاور نیز در نظر گرفته می شود ، که می تواند نشانه ای از آسیب تابش

افزایش یافته است سرطان خطر همیشه با تابش همراه است. طبق مطالعات انجام شده ، به نظر می رسد اگر قسمتی از بدن که تحت تابش قرار نمی گیرد به خوبی محافظت شود ، قابل اغماض است. به طور کلی، پرتو درمانی در مراحل اولیه نتایج بسیار خوبی را نشان می دهد و می تواند از پیشرفت بیماری دوپویترن در بیشتر موارد برای سالها جلوگیری کند. به همین دلیل ، روش خوبی برای به تأخیر انداختن جراحی است. از آنجا که تابش به ویژه در مراحل اولیه ، هنگامی که اولین گره ها ظاهر می شوند ، بسیار م effectiveثر است ، بیماران باید در همان اوایل با پزشک خود مشورت کنند.