ورزش برای فتق دیافراگم
ورزش می تواند محرک فتق دیافراگم باشد. به خصوص اگر بیماران ضعیف باشند بافت همبند، فتق دیافراگم می تواند بیشتر در حین ورزشهای خاص رخ دهد. اغلب اوقات ورزش هایی که وزنه های سنگین برداشته می شوند باعث فتق هیاتوس می شوند.
اینها شامل وزنه برداری ، تیر انداختن و بدنسازی. بسته به قانون اساسی و ایالت بافت همبند، سایر ورزش ها مانند ورزش های توپی یا دو و میدانی نیز می تواند منجر به ایجاد فتق دیافراگم شود. درمان محافظه کارانه فتق دیافراگم معمولاً منجر به بزرگ شدن دهانه فتق و در صورت ادامه ورزش های خاص علائم ایجاد می شود.
بنابراین ، اگر فتق دیافراگم وجود داشته باشد و تغییری در عادات ورزشی ایجاد نشود ، علائم به طور حتم علامت دار می شوند. در این حالت قطعاً باید جراحی فتق دیافراگم در نظر گرفته شود. بعد از عمل ، ورزش تحریک کننده نباید حداقل به مدت 6-8 هفته انجام شود.
اگر ورزش های قدرتی انجام شده است ، باید جدی گرفته شود تا ورزش به طور کامل قطع شود ، زیرا حتی پس از جراحی می تواند فتق جدید ایجاد کند. در این صورت ، یک عمل جدید لازم است ، که کمی دشوارتر از عمل اول است. به عنوان مثال ، یک شبکه پلاستیکی به عنوان یک جز stabil تثبیت کننده اضافی به داخل سوراخ فتق دوخته می شود ، به طوری که بسته شدن آن پایدارتر است و هیچ عضوی از شکم نمی تواند از آن عبور کند.
