تشخیص فتق دیافراگماتیک | فتق هیاتال

تشخیص فتق دیافراگماتیک

فتق دیافراگم را می توان با استفاده از a تشخیص داد گاستروسکوپی و یا اشعه ایکس با بلعیدن گلپ (روشی که در آن بیمار فرنی حاوی ماده حاجب را می بلعد) در موقعیت کم سر و مطبوعات شکمی.

درمان

فتق هیاتال محوری (فتق دیافراگم محوری) فقط با دارو درمان می شود ، معمولاً با مهار کننده های پمپ پروتون ، در موارد شکایت مانند رفلکس/ سوزاندن حرارت اینها باعث کاهش تشکیل اسید در معده. فتق پارازوفاژ و همچنین فرم مختلط نشانه ای از جراحی حتی بدون علائم بالینی به دلیل خطر تهدید کننده زندگی برای عوارض است.

روش جراحی به اصطلاح گوارش معده از ناحیه بین شکم است که به موجب آن معده کاملاً به حفره شکم بازگردانده می شود و در نهایت به دیواره شکم ثابت می شود. در بعضی موارد ، درمان می تواند محافظه کارانه باشد ، یعنی در ابتدا جراحی لازم نیست و بیمار منتظر می ماند و مشاهده می کند. این عمدتا زمانی انجام می شود فتق دیافراگم هیچ ناراحتی عمده ای ایجاد نمی کند.

در صورت سلامت مشکلات جراحی فتق باید انجام شود تکنیک های مختلف جراحی وجود دارد که امروزه برای درمان فتق استفاده می شود.

• لاپاراسکوپی امروز ، دیافراگم جراحی معمولاً به روش لاپاراسکوپی انجام می شود ، یعنی

  یک برش بزرگ شکمی همانطور که در گذشته انجام می شد فقط در موارد استثنایی ضروری است ، به عنوان مثال اگر در روش سوراخ کلید خیلی دیده نشود یا اگر شرایط آناتومیکی اجازه جراحی لاپاراسکوپی را نمی دهد. در جراحی لاپاراسکوپی فتق دیافراگم ، 2-3 برش کوچک در قسمت فوقانی شکم ایجاد می شود که از طریق آن ابزارها را به داخل شکم وارد می کنند. از دوربینی که دید جراح را به مانیتور منتقل می کند ، همچنین به صورت اضافی استفاده می شود.

• Gastropexy همچنین می توانید رفع کنید معده به دیواره جلوی شکم.

  این اقدام گاستروپکسی نامیده می شود و از تغییر موقعیت معده جلوگیری می کند. مدت زمان این عمل که امروزه در جراحی عمومی بسیار رایج است بین 30 دقیقه تا 1.5 ساعت است.

دسترسی ، قابلیت مشاهده ، روش جراحی انتخاب شده و سایر موارد برای مدت زمان عمل تعیین کننده است شرط از بیمار به عنوان مثال ، عملیاتی بر روی اضافه وزن بیمار ، که دارای بسیاری از بیماری های همزمان است ، بیشتر از یک جوان ورزشکار طول می کشد.

جراحی سوراخ کلید معمولاً کمی بیشتر از جراحی شکم باز طول می کشد اما در هر صورت نتیجه زیبایی بهتری دارد. هر دو روش جراحی میزان موفقیت یکسانی دارند. گاهی اوقات نیز ممکن است اتفاق بیفتد که جراح با حداقل روش جراحی روش را شروع کند ، اما سپس به دلیل دید یا عوارض به یک روش جراحی باز روی می آورد. شایع ترین مشکل فتق دیافراگم این است که معده از دهانه فتق خارج می شود.

در جراحی فتق می توان روزنه فتق را باریک کرد تا معده دیگر نتواند به سمت بالا بلغزد. با این حال می توان نوعی کاف را که توسط قسمت هایی از مری تشکیل می شود نیز در اطراف آن قرار داد گردن از معده این قسمت قسمت بالای معده را گسترش می دهد ، که از لیز خوردن معده نیز جلوگیری می کند.

به این اقدام جراحی فوندوپلیکاسیون نیز گفته می شود و امروزه موفق ترین روش جراحی برای درمان است رفلکس مرض. از آنجا که فتق دیافراگم همیشه می تواند همراه باشد رفلکس، این روش جراحی اغلب ترجیح داده می شود. عمل فتق دیافراگم همیشه زیر انجام می شود بیهوشی عمومی.

بعد از عمل ، بیمار روی لگن قرار می گیرد نظارت بر برای مدت کوتاهی بخش ، و پس از آن او را به بخش عادی منتقل می شود. پس از آن بیمار باید به مدت 1-2 هفته در مرخصی استعلاجی قرار گیرد. بسته به شغل ، بیمار باید مراقب باشد تا 4-6 هفته آینده وزنه های سنگین بلند نشود. علاوه بر این ، 14 روز آینده نباید هیچ ورزشی انجام شود. از پرس شکم نیز نباید در این مدت زیاد استفاده شود.