درمان
از آنجا که نوروبورلیوز یک بیماری عفونی باکتریایی است ، با آن درمان می شود آنتی بیوتیک ها. آماده سازی مناسب پنی سیلین ها ، سفالوسپورین ها و داکسی سایکلین. درمان دارویی معمولاً حدود سه هفته طول می کشد.
با این حال ، در اشکال شدید ، به خصوص اگر مغز نیز تحت تأثیر قرار گرفته است ، ممکن است آسیب دائمی رخ دهد. مرحله آخر درمان شامل اقدامات مختلفی است. به عنوان یک قانون، آنتی بیوتیک ها استفاده می شود.
در مراحل آخر ، درمان با ورید پنی سیلین G به مدت 2-3 هفته یا در صورت حساسیت به پنی سیلین ، درمان با سفالوسپورین ها به مدت 2-4 هفته توصیه می شود. درمان های فردی علامتی ، دارویی و غیر دارویی نیز ممکن است توصیه شود. مثلا، ارگوتراپی، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی ممکن است نشان داده شود.
هدف این روشهای درمانی حفظ مهارتهای موجود و گسترش منابع است. در پیش زمینه بهبود کیفیت زندگی و حفظ بیشترین استقلال ممکن در همه زمینه های زندگی است. همچنین مهم است که بستگان توسط مشاوران و پزشکان راهنمایی و راهنمایی شوند. در بعضی موارد، ایدز همچنین مورد نیاز است و توصیه های کافی در مورد کمکها لازم است.
پیش آگهی
پیش آگهی و احتمال درمان نوروبورلیوز به شدت تصویر بالینی بستگی دارد. به شکلی که فقط روی منینژ، پیش آگهی به طور کلی با آنتی بیوتیک درمانی به موقع خوب است. اگر مغز همچنین تحت تأثیر قرار می گیرد ، آسیب دائمی بیشتر است ، به عنوان مثال به صورت فلج یا بی حسی.
اگر بیماری خیلی دیر تشخیص داده شود یا اصلاً تشخیص داده نشود ، یک دوره مزمن ایجاد می شود ، که می تواند خود را در عود نیز نشان دهد. اگر علائم مرحله 2 نوروبورلیوز به اندازه کافی بهبود نیافته باشد ، آسیب به مفاصل و در نتیجه آرتروز ممکن است رخ دهد علاوه بر این ، کبد, قلب و چشم آسیب می بیند. فلج ، مانند فلج صورت ، ممکن است ادامه داشته باشد.
بعلاوه ، برخی از نویسندگان در مورد سندرم بیماری پس از لنف ، که شکایات "مانند فیبروما" یا "خستگی مزمن" این شرح شکایات غیر اختصاصی در بیماران مبتلا به نوروبورلیوز است. مجموعه علائم شامل خستگی, عدم تمرکز و بی حالی اینکه آیا این شکایات در واقع مربوط به نوروبورلیوز هستند ، محل بحث است.
