نشانگر مغناطیسی نظارت یک سیستم تازه توسعه یافته برای تجزیه و تحلیل توالی حرکت در سیستم های بسته است. بعد از مصرف قرص در ارگانیسم چه اتفاقی می افتد؟ این سوالی است که بسیاری از بیماران و پزشکان از آن می پرسند و پاسخی نیز وجود دارد: نشانگر مغناطیسی نظارت بر.
نظارت بر نشانگر مغناطیسی چیست؟
نشانگر مغناطیسی نظارت برای ردیابی مسیر استفاده می شود قرص، قرص های روکش دار ، کپسولو غیره در مکان های صعب العبور. این ماده به طور عمده در گوارش ، به ویژه برای مشاهدات در دستگاه گوارش استفاده می شود. نظارت بر نشانگر مغناطیسی روشی است که برای ردیابی مسیر استفاده می شود قرص، قرص های روکش دار ، کپسولو غیره در مکان های صعب العبور. نظارت بر نشانگر مغناطیسی عمدتا در گوارش (شاخه پزشکی داخلی ، عمدتا دستگاه گوارش) استفاده می شود. مواد موثره داروهای از زمان توسعه سریع تحقیقات شیمیایی-دارویی از قرن 20 تاکنون ، قدرت و قدرت بیشتری پیدا کرده اند. به ویژه برای کنترل اثر دارو ، از این روش استفاده می شود. دارو با چه سرعتی عمل می کند ، چه زمانی عمل می کند و دقیقاً در کجا عمل می کند؟
عملکرد ، اثر و اهداف
پروفسور ورنر ویتسچی ، با همکاری بیمارستان Charité در برلین و دانشمندان Physikalisch-Technische Bundesanstalt (PTB) ، این روش را توسعه و مشخص کردند. بیمار یک کپسول بیونیزه (سازگار با ارگانیسم) را با یک هسته مغناطیسی در ترکیب با 100 میلی لیتر آب. ریز ذرات مغناطیسی متشکل از رنگ سیاه اهن اکسید استفاده می شود اهن اکسید غیر سمی است و همچنین به عنوان ماده رنگی در غذا استفاده می شود. این ماده بدون تغییر از ارگانیسم دفع می شود. پس از اختلاط (مصرف مواد و اشیا) در کپسول ، قرار داده شده در زیر یک میدان حسگر حساس به میدان مغناطیسی ، می توان کپسول بلعیده شده را در مسیر دستگاه گوارش مشاهده کرد. این کار با استفاده از سنسورهای ابررسانای بسیار حساس امکان پذیر است (دستگاه های تداخل کوانتومی ابررسانا = SQUID). ابررسانا به موادی گفته می شود که با پایین آمدن دما از دمای اصطلاح انتقال ، مقاومت الکتریکی (ناگهانی) به صفر می رسد. به دلیل مقدار کمی از اهن اکسید در کپسول ، اندازه گیری در میدان مغناطیسی امکان پذیر است. القای مغناطیسی تولید شده بسیار کم است. با این حال ، برای ایجاد مزاحمت در اندازه گیری ، مانند یک میدان مغناطیسی دیگر یا میدان مغناطیسی زمین ، مراقبت از یک اتاق محافظت شده مغناطیسی انجام می شود. اندازه آن در حدود سه در چهار متر است و توسط چندین لایه از آلیاژ فلز خاص احاطه شده است. این محافظ عظیم ، بقیه ساختمان مکعبی شکل با ارتفاع 15 متر را پر می کند. یک احتمال برای انجام این روش در برلین - شارلوتنبورگ است. از آنجا که این آزمایش بسته به مدت زمان تجزیه کپسول می تواند تا 24 ساعت طول بکشد ، این یک آزمایش صبر برای شرکت کننده در آزمایش است. در این مدت لازم نیست که شرکت کننده کل زمان را در زیر قسمت سنسور بگذراند. در حقیقت ، حرکت در این بین باعث هضم غذا می شود ، که این امر اندازه گیری را نسبت به واقعیت واقعی تر می کند. هنگامی که کپسول به ناحیه خاصی از بدن که برای آن در نظر گرفته شده است می رسد ، با فشار دادن یک دکمه میدان مغناطیسی از بین می رود و ماده آزمایش برای جذب (جذب مواد در سیستم های بیولوژیکی). به طور متوسط ، حداکثر 250 تصویر در یک ثانیه و در بیشترین موقعیت های مختلف ضبط می شود و اجازه می دهد روند با دقت بالا دنبال شود. یکی دیگر از مزیت ها ، تبدیل تصاویر به نمایش سه بعدی در مانیتور است. مطالعه شده عبارتند از:
- رفتار دارو در دستگاه گوارش:
هر دارو متفاوت عمل می کند و با سرعت های مختلف تجزیه می شود. اگر همزمان چند قرص مصرف کنید ، بعضی اوقات می توانند اثر خود را از دست بدهند یا عوارض جانبی خطرناکی ایجاد کنند.
- تأثیر فرم دوز (مقدار و فرم دارو):
انواع مختلفی از زایمان وجود دارد و بهترین حالت بستگی دارد ، به عنوان مثال ، قرص از کجا و با چه سرعتی باید عمل کند. همچنین ، خواه یک قرص ، کپسول ، شیاف یا آب باشد - در هر مورد ، شما باید به نکات خاص توجه کنید.
- تداخل دارو با وعده های غذایی:
نه تنها مواد غذایی یا داروهای می توانند در ارگانیسم انسان با یکدیگر تعامل داشته باشند - بلکه متقابل است. اینها فعل و انفعالات که می تواند رخ دهد چند برابر است. به عنوان مثال ، بسته به سازوکار اساسی ، ممکن است تغییراتی در عملکرد دارو یا تأمین مواد مغذی ایجاد شود.
- تحویل دارو از سایت های دستگاه گوارش به صورت محلی انجام می شود:
در اینجا مشخص می شود در کدام منطقه داروهای حل می شوند و در کجا تأثیر خود را نشان می دهند. هدف پس از چنین تحقیقاتی بهینه سازی سیستم های انتقال دارو است ، به عنوان مثال ، هدف قرار دادن اثر دارو در بخش خاصی از روده است.
خطرات ، عوارض جانبی و خطرات
با توجه به تابش مغناطیسی کم ، این بررسی با شار مغناطیسی انجام می شود چگالی کمتر از MRI - معاینه (توموگرافی تشدید مغناطیسی) است. در صورت چاقی or ایمپلنت، استفاده از نظارت بر نشانگر مغناطیسی منتفی است. همچنین این خطر وجود دارد که برخی از داروها باعث مریضی در مری شوند. علاوه بر این ، باید اطمینان حاصل شود که افرادی که از دیسفاژی رنج می برند ، دارو را به صورت خرد شده مصرف می کنند. این کار را می توان به بهترین وجه با افزودن مقدار کمی غذای پوره انجام داد. به طور کلی ، باید به عدم مصرف قرص در حالت خوابیده توجه شود ، زیرا ممکن است در مری گیر کند یا از هم بپاشد. در حال حاضر ، مشاهده فرم دوز مصرفی در مسیر خود فقط امکان پذیر است. با این حال ، تحقیقات تحت فشار زیادی برای توسعه و گسترش بیشتر نظارت مغناطیسی در حال انجام است. این باید ردیابی و مستند سازی مسیر حداکثر تا XNUMX را امکان پذیر کند قرص در یک زمان.
