نشانه ها
میلیا (از لاتین ، ارزن) پاپول های کوچک ، زرد مایل به سفید ، بدون علامت به اندازه 1-3 میلی متر است. مجرد یا متعدد پوست ضایعات اغلب در صورت ، پلک ها و اطراف چشم ایجاد می شوند ، اما ممکن است در سراسر بدن ایجاد شوند. میلیا در نوزادان بسیار شایع است (تا 50٪) و در هر سنی ممکن است ایجاد شود.
علل
آنها کیست های کراتین زیر اپیتلیال غیر عفونی در اپیدرم هستند و هیچ ارتباطی با آن ندارند پوست سطح میلیا اولیه به طور خود به خود و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ می دهد. فرم میلیه ثانویه بعد از پوست بیماری های همراه با تاول (به عنوان مثال ، سوختگی ، تب خال زوستر ، درماتیت هرپتیفورمیس ، پمفیگوئید تورمی ، اپیدرمولیز بولوزا) ، سایر بیماری های پوستی ، آسیب دیدگی یا بعد از دارو حکومت. برای طبقه بندی دقیق ، به Berk and Bayliss (2008) مراجعه کنید.
تشخیص
تشخیص توسط درمان پزشکی بر اساس تصویر بالینی انجام می شود. سایر اختلالات پوستی ، مانند آکنه ولگاریس ، بیماری های عفونی یا زگیل، باید در تشخیص حذف شود و بیماری های احتمالی زمینه ای شناسایی شوند.
رفتار
در نوزادان تازه متولد شده ، میلیا به خودی خود ظرف چند هفته ناپدید می شود و تحت درمان قرار نمی گیرد. در کودکان و بزرگسالان احتمال ماندگاری بیشتر است. معمولاً هیچ درمانی لازم نیست زیرا میلیا خوش خیم عارضه ای ایجاد نمی کند. از آنجا که ممکن است از نظر زیبایی مزاحم باشند ، با کمی برش سوزن یا لانست نیز باز و تخلیه می شوند. در ادبیات روشهای دیگری مانند لیزر درمانی نیز ذکر شده است. از داروهایی مانند رتینوئیدها و تتراسایکلین ها به ندرت استفاده می شود. برای میلیاس ثانویه ، بسته به علت ، ممکن است درمان بیماری زمینه ای نشان داده شود.
