بیماری لژیونرها: ذات الریه از دوش

نام این بیماری از جلسه سربازان حرفه ای سابق آمریكا (لژیون آمریكایی) در فیلادلفیا در سال 1976 ناشی می شود ، جایی كه چندین شركت كننده به یك بیماری غیرمعمول بیمار می شوند. ذات الریه که نمی تواند با موفقیت درمان شود پنی سیلین. حدوداً نیمی از سال بعد ، در سال 1977 ، بود که عامل ایجاد این بیماری مرموز تشخیص داده شد: این باکتری Legionella pneumophila بود.

باکتری های میله ای شکل باعث بیماری می شوند

این شدید ذات الریه، ناشی از عفونت لژیونلا پنوموفیلا ، می تواند کشنده باشد. لژیونلا باکتری در همه جا به صورت تازه یافت می شود آب، اما در اقیانوس نیست. آنها میله ای هستند باکتری با تاژک کوچکی که با آن سفر می کنند. زندگی و تکثیر در آب، آنها به دمایی بین 25 تا 50 درجه سانتیگراد نیاز دارند. در دمای بالاتر ، آنها می میرند.

لژیونلا باکتری in آب مستقیماً باعث بیماری نشوند. با این حال ، اگر از آب آلوده به لژیونلا ، به عنوان مثال ، در دوش ها یا گردابها استفاده شود ، می توان باکتری را از طریق غبار ریز قطرات آب استشمام کرد. سپس بیماری می تواند رخ دهد.

منشأ خطر شیوع بیماری لژیونرها در سیستم های لوله کشی قدیمی و ضعیف نگهداری و بهداشتی و همچنین در همه سیستم های اسپری و تهویه مطبوع است.

علائم بیماری لژیونر

حدود دو تا ده روز پس از عفونت ، بیماری با علائم زیر شیوع می یابد:

  • نادیده گرفتن
  • درد در اندامها
  • سردرد
  • سرفه تحریک پذیر

در عرض چند ساعت پس از آن ، ممکن است تصویر بالینی به شدت تغییر کرده باشد: اکنون بالا بیایید تب, لرز و درد قفسه سینه. گاهی اوقات ، بیماران نیز شکایت دارند درد شکم با تهوع و استفراغ.

عوامل بیماری زای معمول وجود ندارد

تصویر بالینی مشابه تصویری کاملاً شدید است ذات الریه، بدون پاتوژنهای معمول ذات الریه.

در بیماران با دفاع ایمنی به خطر افتاده ، اغلب افراد مسن ، بیماران با دیابت, سرطان، یا HIV ، به عنوان مثال ، این بیماری در صورت عدم شناسایی و درمان به موقع ، می تواند به سرعت کشنده باشد.

تشخیص و درمان

تشخیص لژیونلا برای تأیید تشخیص لازم است. آنتی ژن ها را می توان برای مثال در ادرار با استفاده از روش فلورسانس تشخیص داد.

بیمارانی که بیماری لژیونلا را تأیید کرده اند تحت درمان با آنتی بیوتیک حداقل ده تا دوازده روز و بیماران مبتلا به نقص ایمنی به مدت سه هفته تحت درمان قرار می گیرند. در موارد شدید ، بیماران در بیمارستان بستری می شوند.

در هنگام معالجه بیماران در خانه نیازی به اقدامات احتیاطی خاصی نیست ، زیرا بیماری از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود و بنابراین خطر عفونت وجود ندارد.

اطلاع رسانی به اداره بهداشت عمومی

موارد تأیید شده بیماری لژیونر باید به گزارش شود سلامت بخش بیماری مشکوک به خودی خود قابل گزارش نیست. مربوطه سلامت سپس دفتر اطلاعات را به م amongسسه رابرت كخ (RKI) در برلین منتقل می كند و در آنجا جمع آوری و ارزیابی می شود. RKI پیش بینی می کند هر ساله تا 30,000 مورد ذات الریه در آلمان ناشی از لژیونلا رخ دهد.

اقدامات پیشگیرانه: نوسازی خطوط لوله قدیمی

شما نمی توانید علیه لژیونلا واکسینه شوید. برای جلوگیری از شیوع لژیونلا ، سیستم های بهداشتی ، تهویه مطبوع و اسپری باید از این سیستم محافظت کنند میکروب ها. تعدادی دستورالعمل و اسناد راهنمایی برای این منظور توسط کمیسیون آب حمام آژانس حفاظت از محیط زیست صادر شده است.

به عنوان مثال ، سیستم های گرمایش و لوله کشی آب آشامیدنی جدید یا برنامه ریزی شده نباید در هر نقطه از دمای آب زیر 55 درجه سانتیگراد باشند. توزیع سیستم. هیچ تفاوتی بین بیمارستان ها ، هتل ها یا سایر ساختمان های عمومی ایجاد نمی شود. با این حال ، الزامات ویژه در مورد بخشهای مراقبت ویژه اعمال می شود.

الزامات بهداشتی برای جلوگیری از هجوم لژیونلا به همان اندازه که در مورد استفاده از دستگاه های مرطوب کننده یا استنشاق کننده های رطوبت یا استنشاق ها برای بخش خصوصی نیز اعمال می شود ، در مورد عمل های دندانپزشکی و سالن های زیبایی اعمال می شود. این دستگاه ها باید مرتباً و کاملاً تمیز و خشک شوند. برای تعطیلات ، توصیه می شود هنگام خروج از دستشویی ، دوش را برای چند دقیقه گرم گرم کنید تا غبار ظریف قابل استنشاق نباشد.